(origineel bericht op be-more.nl)
Back in Uganda!
Zelf geloof ik het ook niet maar toch zit ik terug in Uganda, en dit zelfs al meer dan een week. Vrijdagavond laat zijn we net zoals verleden jaar geland in Entebbe zo rond 23u. En die “we” zijn terug dochter Marlies en ikzelf. Dit jaar (het klinkt bijna of we hier elk jaar gaan terugkomen) ga ik helpen bij het plaatsen van elektriciteit in het nieuwe logement van Joseph van het backpackers hotel in Masaka.
De voorbereiding voor dit project heeft heel wat voeten in de aarde gehad, heel veel mails heen en terug. De normen hier zijn totaal anders dan bij ons! Ook het transport van schakelaars/stopkontakten/omvormer batterij/boor-en slijpmachines/toebehoren/…. was toch min of meer een hachelijk avontuur. Vier valiezen van 23kg vol door alle controles… en 20kg handbagage tot de laatste kg goed uitwegen om maximale benutting te bekomen! En ongelooflijk alles is goed verlopen.
Verleden jaar heeft Joseph tijdens de vele gesprekken ‘s avonds mij kunnen overtuigen om een iets meer Europees gerichte installatie uit te bouwen hier in Uganda.
Daar er hier heel vaak geen elektriciteit aanwezig is was het natuurlijk ideaal om een systeem op te zetten met laden van batterijen tijdens de dag als er elektriciteit is of laden via zonnepanelen, om zo toch over licht te beschikken (zuinige led-lampen) en enkele stopcontacten voor PC en telefoonladers. En gezien dit een nieuwbouw betreft is het nu eenvoudig om kringen te voorzien welke enkel werken op die noodbatterijen en zo een langer gebruiksduur waarborgen.
Onrechtstreeks komen deze werken ten goede van de organisatie “Be-more” daar deze nieuwe accommodatie van het backpackers hostel van Joseph heel wat meer kan aanbieden.
Ondertussen beschikt het bestaande hostel over draadloos internet wat een ideale job voor Marlies was. Dat was echt niet eenvoudig daar de nodige gegevens om dit op te starten niet zomaar beschikbaar waren, in tegenstelling met wat in de shop werd verteld. Na een paar telefoontjes toch de juiste technieker gevonden die bereid was om de nodige codes en uitleg door te geven. Alle vrijwilligers zijn dolblij natuurlijk want nu is de vervelende USB-dongle verleden tijd. Jammer dat de Gigabytes data hier zo duur zijn in vergelijking met ons. En zo gaat ook Uganda traag maar zeker mee op de sneltrein van de nieuwe technologie.
Ondertussen is een werkplanning opgemaakt wat hier uiterst belangrijk is. Met de eigenaar hadden we de eerste dag een uitgebreide vergadering over zijn wensen en de mogelijkheden van wat kon en niet kon uitgevoerd worden. De overeengekomen zaken worden dan plots gewijzigd, wat in de praktijk wel grote gevolgen heeft! Daardoor is er ook soms wat verloren werk en is het gewoon herbeginnen. Vandaag zaterdag is het rustdag en zijn we inkopen gaan doen wat nog te kort was aan elektrisch materiaal. De weg naar Masaka is in aanleg wat grote stofwolken tot gevolg heeft door de voorbijrazende auto’s. Iedereen loopt er zo maar door, onze stofmaskers zouden hier zeer nuttig zijn. In de enkele ritten welke we gemaakt hebben zijn er al twee inslagen geweest van steentjes zodat de voorruit van de auto al zo een zestal sterretjes nalaat !!
Volgende week staat er een bezoek gepland aan Lwengo waar we vorig jaar een maand vrijwilligerswerk hebben gedaan. De verantwoordelijke personen van daar ter plaatse hebben we hier al ontmoet in Masaka, het was wel plezierig om die gasten na bijna een jaar terug te zien.
Het is wel aangenaam om plots van ver je naam te horen roepen ergens diep in Uganda. Ook Jeroen en Ruben waren hier, alom gekend in “Be-more” middens.
Deze blogs kunnen niet zo uitgebreid zijn als verleden jaar daar we maar enkel in Masaka verblijven. Er zijn nog wel trips gepland maar niets staat vast . Er komt wel een Belgisch café in Masaka welke volgende maand opengaat schijnbaar met onze biersoorten!! Dus daar proberen we toch zeker bij te zijn. Trouwens dit hebben we pas deze namiddag vernomen.
Volgende week komt ook nog een Belgisch koppel naar hier welke een instituut voor gehandicpate kinderen zouden ondersteunen en die Joseph ook mee helpt ondersteunen. Ook daar proberen we toch meer van te weten. Hier dichtbij zou er ook een technische school zijn, dus een soort VTI, en daar ga ik zeker naar toe.
Verder nieuws volgt wel na verloop van tijd, gelukkig valt de elektriciteit hier niet zoveel uit als in Lwengo vorig jaar. Ook de weersomstandigheden zijn heel goed te verdragen, ongeveer 25 graden en zeer droog. Het werk zelf is wel vermoeiend daar dat ”helpen plaatsen van elektriciteit” ondertussen veranderd is in veel zelf doen en zeker alles voortonen en uitleggen. Gelukkig zijn we de eerste week toch met een 4-tal mensen bezig geweest om de gaten en sleuven in de muren uit te kappen. Het reuzenaandeel wordt toch wel door boorhamer en slijpschijf gedaan (welke we na veel beraad toch maar meegenomen hebben). Ik probeer niet al te technisch te zijn maar wat ik hier op dat vlak meemaak tart alle verbeelding!
Voorlopig is dit mijn eerste blog 2012, er volgen er zeker nog……
Allerbeste groeten uit Uganda/Masaka
Deforche Jos