(origineel bericht op be-more.nl)
Autoritje Uganda
We zijn hier eergisternacht (9maart 2013) aangekomen en hebben de dag erna gebruikt om compleet uit te rusten en volledig bij te tanken.
Vandaag gingen we als activiteit naar Kampala, om daar een rondleiding te volgen. Omdat we de dag daarvoor in het donker waren aangekomen, had ik nog niks van de omgeving gezien.
Ik zat voorin het busje aan de deur met het raampje open, onderweg van Entebbe naar Kampala. En ik keek mijn ogen uit.
De lange rit was als een tentoonstelling waar aan alle zijden Uganda was opgesteld. Nu besefte ik dat ik daadwerkelijk in het echte Afrika was.
Er was één lange, drukke weg waarop het er druk was, maar waarop we goed konden doorknallen. Zo leerde ik gelijk kennis maken met het Afrikaanse verkeer en de Afrikaanse rijstijl met al zijn normen. Ik was ervan overtuigd dat als je had leren rijden in een ontwikkelingsland als Uganda, je je in het verkeer van elk westers land zou kunnen redden. Het verkeer is hier trouwens (logischerwijs) gebaseerd op z’n Engels. Links rijden en het stuur zit rechts.
Het was een drukke dag. Naarmate de weg vorderde ontstond er aan beiden kanten van de weg één groot leven. Overal waren huisjes, winkels, kraampjes en straatverkopers. Er liepen mensen, spelende kinderen, dieren. Heel veel was westers ingesteld met veel grote reclame, waarnaast weer een ‘gewoon’ vervallen huisjes stond. Er werd niet zo maar reclame gemaakt, heel veel huisjes werden compleet geverfd afgestemd op de kleur van het product dat er verkocht werd. De merklogo’s inclusief.
Op de voorgrond speelden kinderen, liepen kippen (als ze niet in kooien opgestapeld stonden) en liep, zat of reed alles door elkaar.
Als je hier reed zag je super, superveel. Er gebeurde van alles en bijna alles waarvan men wil dat het gezien moet worden, stond naast de weg zodat het goed in het zicht lag, maar als je tussen alle beweging en mensheid doorkeek zag je het echtere leven van al deze mensen. Modderwegentjes met een rondlopende geit met een paar huisjes waarbij ook heel veel golfplaat aanwezig was.
Nogmaals, ik keek mijn ogen uit. Was ondanks de file blij dat we nog een terugweg moesten maken zodat ik ook de andere kant nog goed kon bekijken.
Opvallend was het grote contrast dat er per paar honderd meter op verschillende plekken langs de weg te zien was. Zo stonden er op veel plaatsen reusachtige billboards met reclame voor grote westerse merken met de meest gezonde mensen met de mooiste kleren. Daaromheen zag je echter de armoede in levende lijven rondlopen.
De globalisering was goed terug te zien. Om de zoveel tijd zag je een huisje, volledig geverfd in de kleuren van Coca-Cola, waarvoor dan weer iemand zijn kippen stond te verkopen.
Als achtergrond van de drukke weg had je het groene heuvellandschap dat een prachtig uitzicht vormde. Op deze heuvels kon je echter ook een heel goed ander voorbeeld van een contrast tussen rijk en arm zien. Tussen alle kleine huisjes en krotten, die je vooral langs de weg zag staan, zag je zo af en toe in de verte bovenop een heuvel een kolossale villa staan.
Ik zag duizend en één dingen tijdens die autorit, en dat allemaal door elkaar. Ik was beland geraakt in een totaal andere wereld en dat besefte ik me heel goed. Het verkeer, de mensen, alles. Alleen al de vogels die hier als stadsdieren rondvliegen zie je bij ons alleen maar in de dierentuin. Alles was zo totaal nieuw en anders voor me. Een ding was zeker: dit was een compleet andere wereld dan de wereld die ik tot dan toe had gekend. En ik vond het geweldig.