[artikel] Met de camper door eindeloos Canada

Ik vond zojuist een artikel over een campertrip door Yukon, geschreven door een redacteur van AD Reiswereld.

Met de camper door eindeloos Canada

http://www.ad.nl/static/FOTO/pe/14/16/13/media_xl_122773.jpg?20100329130617

Het uitgestrekte gebied tussen Whitehorse en Dawson is ruig en lieflijk tegelijk.

WHITEHORSE - Yukon, tien keer zo groot dan Nederland, slechts 32 duizend inwoners. En verder vooral kariboes,elanden en beren. De eindeloze natuur van Canada laat zich mooi verkennen met een camper.

"Wie stapt er nu uit als er een grizzly van 2 meter hoog en 150 kilo zwaar naast de camper staat?"

Yukon is geliefd bij mensen met een hang naar het ongewone.

Het is druk in het camperverhuurkantoor in Whitehorse. Na het invullen van papieren, uitleg over de werking van het rijdende huis en overhandiging van de sleutels kan het avontuur eindelijk beginnen. De route is simpel en verdwalen kan niet. Zo nu en dan is er een tegenligger maar het is toch vooral stil en leeg. Dat is lekker als je niet gewend bent met een camper te rijden en tegen de tijd dat het eerste serieuze teken van leven opdoemt, is het al aardig gaan wennen.

**Goldrush
**Dat eerste teken van leven is er pas na 600 kilometer, als Dawson opdoemt. Dit is de stad die groot werd gedurende de goldrush eind 18de eeuw. Het waren bijzondere mannen, die goudzoekers en nog steeds lijkt iedere bewoner van dit afgelegen stadje iets opmerkelijks te hebben. Justine bijvoorbeeld komt uit het oosten van Canada, maar besloot hier te gaan werken als gids. Van haar bescheiden salaris kan ze zich niet eens een huis met stromend water en degelijke verwarming veroorloven, terwijl de winter hier acht maanden duurt en de temperatuur soms zomaar naar min 40 graden Celsius duikt.

http://www.ad.nl/static/FOTO/pe/13/15/12/media_l_122772.jpg?20100329130602

Dawson werd een stad tijdens de goldrush.

En daar is Rachel, pr-dame en schaarsgeklede danseres die in het koude Canadese noorden haar honger naar mannen niet lijkt te kunnen stillen. Of neem de schooljuffrouw die 's avonds een sexy zangeres is; hoogzwanger staat ze tussen de cancanmeisjes. En dan is er nog de oude man met baard die in Nederland al veilig achter de geraniums zou zitten, maar hier in Dawson toeristen belaagt met de uitdaging een drankje te drinken met daarin een afgehakte teen. Degene die het onsmakelijke ritueel tot een goed einde weet te brengen, krijgt een oorkonde.
**
Vriendelijke mensen
**Yukon lijkt een plek aan het eind van de wereld, geliefd bij mensen met een hang naar het ongewone. Maar dan is er ook het schattige Dawson. Prachtige houten huizen in alle kleuren van de regenboog, geschilderde uithangborden, mooie gebouwen die exact zo zijn als in de hoogtijdagen van de goudkoorts. Gids Justine leidt haar gasten er met ongetemd enthousiasme doorheen. Er zijn sfeervolle restaurants als Klondike Kate’s en La Table on 5th, dat smakelijke maaltijden serveert, met daarbij een verrassend lekkere Canadese chardonnay: Grey Monk. De VVV biedt uitgebreide informatie, de nabij gelegen snackbar verkoopt goede cappuccino en broodjes. Waar je ook komt, er zijn vriendelijke mensen die altijd een praatje maken en alles willen vertellen over de kleurrijke historie van hun stadje.

http://www.ad.nl/static/FOTO/pe/3/5/2/media_l_122762.jpg?20100329130232

Bill neemt geregeld toeristen mee naar Bonanza Creek. In dit dorp werd het eerste goud gevonden. De stoere mannen van weleer stonden twaalf tot veertien uur per dag in het koude water met hun zeven en pannen op zoek naar klompjes of flintertjes goud. Wie geluk had, werd multimiljonair. Geld dat vaak net zo snel weer werd uitgegeven, bijvoorbeeld aan de danseressen (1 dollar per dans), maar ook aan tapijten, kristallen kroonluchters en andere luxe. Bezoekers kunnen nu zelf ervaren hoe dat goud zoeken in z’n werk ging en wie een beetje handig is met zeven, kan uit het zakje steentjes dat Bill heeft meegenomen 10 à 15 dollar goud filteren.

http://www.ad.nl/static/FOTO/pe/0/2/14/media_l_122759.jpg?20100329130153

Wie een beetje handig is met zeven, kan uit het zakje steentjes
dat Bill heeft meegenomen 10 à 15 dollar goud filteren.

Als Bill hoort dat we de Dempster Highway willen gaan rijden, belt hij gelijk naar kantoor dat hij de rest van de dag niet meer komt en springt in de camper. De Dempster Highway is de mooiste weg van Yukon, vooral tijdens de Indian summer als de bladeren goudgeel kleuren en de kleine plantjes op de grond vurig rood zijn.

**Desolaat
**Tombstone Park ligt ongeveer 70 kilometer van Dawson en is een mooie bestemming voor een dagtocht. De weg is onverhard en daarmee is het ook gedaan met de rust: in de camper trillen de oven en het gasstel bijna uit de ophanging. Volgende keer stevig tape meenemen om alles goed vast te zetten. Bij Tombstone Park gaat het bomenlandschap over in desolaat toendragebied met piepkleine struikjes die het gevecht met de elementen en de permafrost bodem wél weten te winnen. Ook de mens krijgt z’n portie: de wind waait fel en koud, regen stort neer. En dan is er opeens dat ene straaltje zon en de regenboog die alles goed maakt.

Een reis door Yukon, is een aaneenschakeling van ontmoetingen. Die avond in Dawson schuift Sid aan, een Nederlander die jaren geleden naar Yukon kwam, gegrepen door de verhalen over de goldrush en de aanleg van de Alaska Highway. Hij trouwde, kreeg kinderen en bleef wonen in de uitgestrekte leegte van Beaver Creek, een gehucht met slechts enkele huizen, tachtig inwoners én een prachtig professioneel bezoekerscentrum waarover Sid de scepter zwaait. Hij moet de volgende dag weer naar huis en besluit mee te rijden via de Top of the World Highway die van Dawson naar Alaska loopt. De weg zou prachtige uitzichten bieden, maar vandaag hangen er voornamelijk wolken. ,Maar,‘’ zo weet Sid, ,voorbij de grens met Alaska is het vrijwel altijd helder.‘’

**Bizar gehucht
**En inderdaad, na het passeren van het douanekantoortje op de grens van Canada en de Verenigde Staten schijnt de zon. Op naar misschien wel het meest bizarre gehucht van Alaska: Chicken. Met een benzinestation, een eetcafé, een drankshop en bar en een winkel vol prullen met het thema kip plus ongeveer tien vaste bewoners. Een goede stop voor een lunch. Via Sids favoriete weg, de Alaska Highway, gaat de reis naar Beaver Creek. Een van de twee politieagenten van het dorp zit in het winkeltje van het benzinestation met tientallen bingokaarten voor zich op tafel. De professionele bingostempelstift in de hand, geconcentreerd luisterend naar de radio waar een voor een de getallen uit klinken.

Niet storen graag; er zijn duizenden dollars te winnen. Enkele meters verderop ligt restaurant Buckshot Betty. Betty is behalve restaurateur ook zangeres; haar cd is ter plaatse te koop. De rest van de reis schalt haar gezang door de camper. Favoriet van iedereen is al snel Dream your dream on Yukon time. Slechts enkele dagen in dit gebied, voel je al feilloos aan wat ze daarmee bedoelt.

**Grizzly’s
**Mochten jullie beren zien, en dat is helemaal niet denkbeeldig, herinner dan één ding: BLIJF IN DE AUTO!!!, waarschuwt de dame bij de VVV van Whitehorse. Logisch toch, want wie stapt er nu uit als er een grizzly van 2 meter hoog en 150 kilo zwaar naast de camper staat? Iedereen dus! Want er is niet één grizzly maar het zijn er twee en ze staan niet naast de camper maar toch op zeker 10 meter afstand. En ze zijn zo druk met het eten van plantenwortels dat ze de passanten niet eens zien. Al snel staan zeker tien auto’s, campers en trucks stil, iedereen staat buiten het voertuig. Zeker is dat de mensen de klos zijn als de beren het op een rennen zouden zetten. Ze halen met gemak 65 kilometer per uur, zie dat maar eens voor te blijven. Volgens iemand die er verstand van lijkt te hebben, zijn de beren ongeveer 2 jaar oud en zijn het waarschijnlijk broers, zussen of broer en zus die net door hun moeder zijn verstoten.

http://www.ad.nl/static/FOTO/pe/5/7/4/media_l_122764.jpg?20100329130259

Beer in de berm.

Met Whitehorse alweer bijna in zicht, is het tijd voor een laatste avontuur. In Haines Junction stijgt een felgeel vijfpersoons vliegtuigje op voor een turbulent tochtje boven de ontzagwekkende gletsjers Kaskawulsh en South Arms. Kluane National Park bestaat voor tweederde uit gletsjers en is daarmee 's werelds grootste niet-polaire ijsgebied. Al snel komen de ijsmassa’s in beeld. Daar waar twee ‘gletsjerwegen’ samenkomen, ligt Kaskawulsh gletsjer. Om stil van te worden. De vleugels van het vliegtuigje lijken de scherpe bergkammen bijna te raken. Soms piepen de pieken mysterieus net boven de wolken uit, dan weer heeft de zon vrij spel en worden de kleuren intenser. Dit tochtje is letterlijk en figuurlijk het hoogtepunt van Yukon. Om nooit meer te vergeten. (KIM VAN DAM)

**UIT & THUIS
**
**De reis
**Trek voor de route Whitehorse zeker een week uit. Langer is beter. Condor vliegt van mei tot begin oktober naar Whitehorse in Yukon. Dat is ook de beste tijd voor een campervakantie: de wegen zijn dan vrij van sneeuw. Retourticket circa €1000. www.condor.com
Ook United en Lufthansa vliegen op Whitehorse - net als Condor met overstap - maar zijn duurder.

**Camper
**Huren kan vanuit Nederland bij Travelhome. www.travelhome.nl
Huurcampers in Whitehorse zijn te vinden via onder meer
www.fraserway.com,
www.canadream.com en
www.cruisecanada.com
De Jong Intra organiseert een Yukon-reis met een personenhuurauto.

**Rondvlucht
**De vliegtuigjes van Sifton Air vertrekken van een mini-vliegveld bij Haines Junction. Een uur kost 150 Canadese dollar per persoon, dit is ongeveer €100. www.yukonairtours.com

**Campgrounds
**Een plek op een commercieel camperpark met voorzieningen als douches, elekticiteit en een winkel kost 10 tot 35 dollar per nacht. http://travelyukon.com Er zijn ook natuurparken zónder voorzieningen. Deze Government campgrounds kosten 12 Canadese dollar per nacht. Zelf registreren en geld in een brievenbus doen. http://environmentyukon.gov.yk.ca

**Bron: **AD Reiswereld 29-03-2010

Retourtje Whitehorse - Inuvik(?) (via de Klondike hwy en Dempster hwy) en dan nog een uitstapje naar Haines Jct voor een vlucht boven Kluane NP in ongeveer een week is wel heel veel inderdaad. De Dempster hwy de mooiste hwy van Yukon? Weet ik zo net nog niet. Vond de Robert Campbell Hwy ( van Carmacks naar Watson Lake) ook zeker een beauty. Is toch vooral een kwestie van smaak lijkt me. Verder vind ik het wel een beetje een misser dat in de buurt van Whitehorse een aantal bezienswaardigheden niet genoemd worden (Miles Canyon, Takhini Hotsprings, de SS Klondike in Whitehorse, sternwheel graveyard bij Dawson City en het huis van Robert Service ook in Dawson). Ook zou ik zeker de White Pass & Yukon Route naar Skagway genoemd hebben als logische connectie op Dawson en de Klondike goldrush.
Hoe dan ook, 't is duidelijk dat Yukon ‘a lifetime adventure’ is, wat je ook doet en waar je ook naar toe gaat. Daarover zijn we het wel eens.

Rob

Tsja, blijft AD, hè. Bijna net zo erg als Telegraaf. :wink:

Maar ik vond het artikel wel erg tot de verbeelding spreken en er kunnen zeker wel wat ideeën uit worden geput. De doorgewinterde planner ziet vanzelf dat er nog meer highlights in de buurt zijn.

Ook United en Lufthansa vliegen op Whitehorse - net als Condor met overstap - maar zijn duurder.

ik dacht dat enkel Air Canada en Air North op Whitehorse vlogen?

Wel spijtig dat hij niet tot Inuvik is gegaan.
De dempster Highway wordt pas de moeite vanaf Tombstone Territorial park.
Ik vind de dempster zeker de moeite, maar je hebt er enorm saaie stukken op.
En in de richardson mountains wil je echt geen onweer meemaken, dan kan je soms neit rijden door de modder.

De best periode om te gaan is ongetwijfeld eind Augustus. (herfstkleuren)
Dan heb je ook nog kans om de porcupine kariboe te zien nabij de dempster Highway.

De south-klondike highjway had ie ook mogen vernoemen.
Met o.a. Emerald lake en de carcross desert is dat een pareltje.

Mooi geschreven wel.

Tel hier First Air nog bij op en we zijn rond.
Condor vliegt alleen seizoensgebonden (eind lente tot begin herst, dunkt me).

Bron: Home | Government of Yukon