(origineel bericht op be-more.nl)
Afscheid
Toch nog even een berichtje. Weet dat er veel mensen met me meeleven en meelezen. Dank u wel voor al de berichtjes, is erg leuk om te lezen!! Maar vandaag dus echt voor het laatst op the Farm. Een raar gevoel, voel me al helemaal thuis tussen de kinderen, de geuren, de hardwerkende vrouwen die de was met de hand doen met een stukje sunlight zeep. De tijd gaat snel als je je goed voelt en dat is het hier. Onthaasten heet zo iets, voel me erg moe na deze intensieve warme weken. Had me dus voorgenomen om een vrij weekend te nemen, maar dan wordt je uitgenodigt voor een Zulu kerkdienst, dacht, ja dat kan ik maar 1 x in mijn leven mee maken, dus zeg volmondig JA. Om 9.15 staat er al een jongen van 12 mij op te halen, helemaal in het wit, lange broek, lange mouwen. Vroeg of iedereen er zo uitzag, ja zegt hij, maar ik mocht wel mee in ecru rok en wit vestje. Oom half 10 vertrekken we met 17 mensen in 1 auto, met mij als blanke prinses op de voorbank. Aangekomen op een ander compound in een wit rond hutje wordt ik in het midden van de achtermuur geplaatst op een tuinstoel, terwijl de anderen op en laag bankje gaan zitten langs de muren. Om half 11 arriveren een mannelijke en vrouwelijke voorganger en beginnen ze te zingen, na te zingen. Ik doe zo goed mogelijk mee met nazingen, klappen en dansen op blote voeten. Ze vinden het geweldig dat ze een blanke in hun midden hebben, wordt herhaaldelijk gezegt, merk ik. Op een gegeven moment krijg ik gelegenheid om iets te prayen/speechen, ohoh denk ik, wat nu, ik zing gewoon het Onze Vader in het nederlands voor 30 vrouwen, 15 kinderen en 3 mannen, ze vonden het prachtig. Later lazen ze psalm 103, zag ik in hun ZULU bijbel, vroegen ze of ik er wat over wilde zeggen. Heb alleen gezegt dat hun God ook mijn God was en dat God Liefde is. Dat ik dankbaar was dat ik 1 van hun mocht zijn. Na een preek van eerst de man en later de vrouw, begonnen ze allemaal te dansen en te zingen rond de geopende flessen water die in het midden werden gezet. Er werden brandende lucifers ingegooit en soort olie en alles werd overstrooit met zout, later werden er nog brandende kaarsen ingedaan. Ik kreeg het wel erg warm en keek even op het klokje, half 2 al, oei mijn waterfles begint al aardig leeg te raken, ze bleven maar dansen en zingen en opeens werden 2 vrouwen, die ik allebei goed ken, helemaal dol, in trance of oververhit??? Ze werden aan het hoofd geslagen en in de rondte geduwd, wel 20 rondjes, vielen op de grond en kregen water in het gezicht gegooit, dit werd me een beetje te veel, ben maar even naar buiten gelopen en later mijn plaats maar bij de deur ingenomen. Dit alles bleef doorgaan tot half 4. Kregen ze 2 banaantjes en konden we naar huis. Ik werd nogmaals hartelijk bedankt en was zeker vaker welkom. Heb meteen maar gezegt dat het eenmalig was. Om half 5 was ik thuis met wel een hele ervaring rijker, een hoofd vol gedachten en verhalen, dus maar even rondje Farm gelopen om op andere gedachten te komen.
Luister ik s’avonds naar kerkdienstgemist, hoor ik, dat op hetzelfde moment dat ik in deze dienst zit waar ik niets van versta, de mensen uit mijn eigen kerk zingen: samen bidden, samen zingen, heel de wereld moet het weten, dat God niet veranderd is, de geest spreekt alle talen en doet ons elkaar verstaan. Geweldig, dit deed me heel veel!!
Zie ik vandaag dezelfde mevrouw weer gewoon aan het vegen hier, zie ik haar toch anders, wat gaat er in zo’n hoofd om na zo’n ervaring. Zij kan bijna geen engels, dus verder hierover communiceren is niet mogelijk.
Vanavond als afscheid gekookt voor iedereen, heb ruim 1 kg macaroni en
spaghetti gemaakt. Kast, koelkast en vriezer moesten leeg!! Liep naar the Farm en alle kinderen kwamen uit alle hoeken aanrennen want ze zagen mij met 3 pannen op elkaar lopen. Binnen no time liep ik terug met lege pannen, alles was zo op. Iedereen met oranje vingers en oranje monden, bestek had ik niet meegenomen. Prachtig toch, dit neem ik mee voor de rest van mijn leven.
Morgen uitslapen en dan opnieuw wennen aan andere kinderen, die al erg veel meegemaakt hebben in hun nog zo jonge leven.
xxx Trijntje