(origineel bericht op be-more.nl)
Afgelopen week
Afgelopen vrijdagochtend hebben we met de kinderen kerstbomen geverfd in het activitycenter. Ze waren erg enthousiast en zaten naderhand onder de groene verf. Ach, als je maar lol hebt!
Daarna ben ik met Manon, Beau en Eva downstairs gaan schilderen. Er moet nog genoeg gebeuren, maar stukje bij beetje komt het steeds meer af. We hebben de meidenslaapzaal geschilderd.
Om 14.00u werd ik opgehaald voor mijn eerste trip; Drakensberg en Lesotho. Ik werd met een busje opgehaald. Danny, June, Biba en Sanne gingen ook mee. Met z’n vijven in het busje werden we als een bezetene naar de Sani Lodge gereden. Niet normaal hoe onze chauffeur de vaart erin hield. Na 3 uur waren we bij onze backpackers lodge. Het regende en het was aardig fris zo in de bergen. Binnen was het heerlijk warm en hebben we een warm kopje thee gedronken. Om 6 o’clock sharp konden we gaan eten. Na het eten nog een kopje thee en nog even gekletst. Backpacker Jeroen sloot bij ons aan. Hij was alleen op tour, hoe meer zielen hoe meer vreugd! Toen lekker op tijd naar bed met (jawel) een warme kruik en 2 dekens…. (heerlijk die zomer in Zuid Afrika, hihi)
De volgende ochtend alweer vroeg wakker. Gelukkig scheen het zonnetje, heerlijk. Na een stevig ontbijt werden we door Matthew opgehaald en gingen we met de 4x4 landrover beginnen aan onze trip. Hobbel de bobbel, dwars door de bergen. WAUW!!! Wat is dat mooi zeg! We reden steeds verder omhoog, stopten regelmatig voor een fotomoment en Matthew vertelde veel over de omgeving. Echt niet te omschrijven hoe prachtig… Na de laatste 14 haarspeldbochten waren we op ongeveer 2800m hoogte en daar gingen we de grens over naar Lesotho. Daar was het wel weer even heel fris. In Lesotho was de natuur direct weer heel anders, maar ook weer prachtig! We stopten bij een schapenscheerderij, een village en hebben op de rotsen geluncht. We reden naar een B&B waar wij de nacht door zouden brengen tussen de locals. Geen stromend water, geen elektriciteit, dus dan weet je het wel. Zo min mogelijk naar de wc (alhoewel wc???)
Helaas regende het. Met onze poncho aan gingen we naar de healer van het dorp. Zij heeft een traditionele dans voor ons gedaan. Toen we teruggingen was het gelukkig droog. We hebben een kampvuurtje gemaakt en ons daar lekker aan opgewarmd. Toen konden we aan tafel. Met een gaslampje konden we een beetje zien wat we gingen eten. Er was heerlijk voor ons gekookt en we kwamen niks tekort. Lekker knus met z’n allen aan tafel. Na het eten op tijd naar bed, want we moesten weer vroeg op. We sliepen met z’n allen in een slaaphut met stapelbedden. Hier was het gelukkig niet zo koud.
Na een redelijke nacht zijn we om 6.30u opgestaan. Even tandenpoetsen en heerlijk onder de douche… NOT! Beetje wassen met een flesje water. We kregen een heerlijk ontbijt met zelfgebakken brood, jammie! Deze ochtend gingen we paardrijden. Wat een ervaring. Ongelooflijk hoe mooi dat is. Zie je me gaan… Ik op mijn paard, dwars door de bergen. Waanzinnig! We reden eerst naar een village waar we verwelkomd werden in de vrouwenhut. Daar hebben de vrouwen voor ons gedanst en gezongen. Ook lieten ze verschillende gebruiksvoorwerpen zien en mochten we allemaal proberen zaad te malen met een grote steen. Dat is toch moeilijker dan het lijkt…. Na dit alles stegen we weer op ons paard en vervolgenden onze weg door de bergen.
Het was wel even spannend met wat steile stukken, maar mijn paard nam de veiligste route en deed het lekker rustig aan. Fijn paard! Helaas deden niet alle paarden zo rustig aan en ging het paard van June er vandoor. Gelukkig hadden we ervaren paardrijdster Sanne die hem ging redden. Twee uur lang hebben we door de bergen gehobbeld. Wauw en auw! Het was prachtig weer en dat maakte de omgeving nog weer mooier. Ik heb wel een paar keer gedacht, moet je mij hier nou een zien……
Toen we terug waren ging de rest naar de healer om de toekomst te laten voorspellen. Ik bleef even lekker bij de rivier. Nadat iedereen terug was met ongeveer dezelfde voorspelling gingen we aan de terugrit beginnen. Op de heenweg waren we toch wel 6 uur hobbel de bobbel onderweg geweest. Gelukkig zou de terugweg sneller gaan en zouden we niet meer zo vaak stoppen. Onderweg kwamen we in een kudde schapen terecht, file in Lesotho, haha! We stopten nog even bij een dorpje om wat brood te proeven en te kopen. Op het punt van 2800m hebben we in de pub wat gedronken. Toen gingen we weer terug de grens over naar Zuid Afrika en zijn we terug gehobbeld naar de Sani Lodge. Daar konden we nog even van het zonnetje genieten voordat we het busje weer ingingen op weg terug naar Durban. De terugweg was nog erger dan de heenweg. Deze chauffeur reed echt als een bezetene en dit hebben we maar even aangegeven, het ging ons iets te hard en we wilden toch wel heel graag veilig en heen thuiskomen. Gelukkig is dat gelukt.
Wat is het dan toch fijn om weer lekker te kunnen douchen en naar een echte wc te kunnen gaan, wat een luxe! Ik heb dan ook wel even heerlijk lang onder de warme douche gestaan. Toen nog even verhalen met de meiden uitgewisseld en alweer op naar bed.
Maandagochtend ben ik samen met Eva naar het hospital gegaan om medicijnen te gaan halen. Dat doe je hier dus niet even…. We hebben in totaal 5,5 uur gewacht. Eerst in de rij om te registreren en de files op te halen, toen in de rij voor de dokter en daarna nog even fijn in de rij bij de pharmacie. Je zit daar dus tussen allemaal mensen die besmet zijn en daar elke maand opnieuw de medicijnen moeten halen. Elke maand opnieuw deze wachtrij in en uren wachten op je medicijnen. Heftig hoor.
Wat een dag! We zijn weer een ervaring rijker!
A. was het weekend jarig geweest en mocht deze middag met ons mee om een cadeautje uit te zoeken. We gingen naar Toys R us. Hij stond te popelen. Hij wist niet wat hij kiezen moest. We zijn de winkel wel 10x rond geweest en de keuze wisselde nog wel eens. Uiteindelijk heeft hij een stoere zonnebril en een prachtig horloge uitgekozen. Hierna mocht hij wat lekkers uitkiezen bij Wimpys. Heerlijk om zo’n ventje te zien genieten, wat een schat!
Hierna zijn wij door gegaan naar Galaria om daar boodschappen te doen en een hapje te eten. We hebben het echt gezellig met de meiden.
Inmiddels is mijn roodverbrande huid niet meer zo pijnlijk. Nu hangen de vellen eraan. Ach, hierna begin ik gewoon weer opnieuw. Had ik nou toch maar dat zonnebankkuurtje gedaan van tevoren… hihi
Dinsdagochtend kregen we het levensverhaal van Ros te horen. Zij heeft Palm Tree opgericht. Wat een mooi mens is dat en wat een verhaal zeg. Ze heeft zoveel meegemaakt en doorstaan om te komen waar ze nu is. Een vrouw met een hart van goud en ontzettend doorzettingsvermogen. Ik heb met veel respect naar haar zitten luisteren. Hierna gingen we downstairs om te helpen klussen. De kids hielpen ook mee om zo geld te verdienen voor de bioscoop. Met z’n allen aan de slag dus, kerstmuziekje erbij en keihard zweten! Ik heb samen met S. de vloer geschilderd en de rupsen op de muur. Het komt er steeds gezelliger uit te zien.
Na al dit zweten vonden wij het tijd voor een watergevecht. Dat hadden de harde werkers wel verdiend. Gewapend met flessen en de tuinslang gingen we op zoek naar de kids. Ze waren eerst nog wat voorzichtig, maar toen ging het los. Even heerlijk verkoeling. Wat een pret!
Hierna even lekker onder de douche. En dat was maar goed ook, want even daarna viel de stroom uit. Vorige keer heeft het bijna 2 weken geduurd totdat er weer stroom was, dus we zullen zien hoe lang het deze keer gaat duren. Gelukkig konden we beneden bij de kinderen ons maaltje koken. Zaklampen en kaarsjes zijn weer tevoorschijn gehaald. Gisteravond hebben we nog lekker bij de kinderen gezeten. Gelukkig doen de koelkast en de vriezer het daar nog wel en daar komt ook een beetje licht af. Dat was nog even gezellig. Toen met de zaklampjes ons bed weer opgezocht.
Woensdagochtend kon ik gelukkig nog met een restje warm water even douchen. De kinderen t/m 10 jaar hadden deze ochtend een party. Met de oudere kinderen zijn we naar de bioscoop gegaan. Dit hebben ze dus verdiend met het werken van gisteren. Iedereen had zich leuk aangekleed voor dit uitje. Zo leuk om te zien.
Het werd Johnny English. Gewapend met cola en popcorn (om 10.15 ’s ochtends…) gingen we de zaal in. Het was erg rustig. En wat hebben we gelachen zeg, zo grappig! Heerlijk om die kids zo te horen lachen. Na afloop hebben we nog even door het winkelcentrum gelopen en werden toen weer opgehaald. Gelukkig was de elektriciteit weer back on, joepie!
Die middag heb ik samen met S. downstairs de buitenmuur en de deur geschilderd. Het is leuk om ook even 1 op 1 contact met de kinderen te hebben.
’s Avonds gezellig met de meiden gegeten.
Vandaag stond er een tripje op het program; de zulu experience. Jovial nam ons mee haar township in. Hier wonen de minderbedeelden in kleine huisjes. Bij aankomst hadden we direct aan elke hand een kind lopen. Ze kwamen overal vandaan! Iedereen ging mee naar het huis van Jovial. Ze kropen allemaal op schoot, wat een gezelligheid! Jovial heeft thee voor ons gemaakt en we kregen er (jawel) een echte oliebol bij! Haha, zo lekker! Na de thee nam de dochter van Jovial ons mee voor een wandeling door het township. Het ligt op een heuvel omringt met groen, best een mooie stek. Alle kids gingen mee. We kwamen langs de rivier waar alle kinderen enthousiast indoken, op het zand hebben we nog even tikkertje gespeeld. Wat een pret onderweg. We voelden ons geen moment onveilig. Het was een mooi tochtje. Terug bij het huis van Jovial hebben we wat klapspelletjes met de kids gespeeld. Hierna moesten we gaan zitten en gingen ze voor ons dansen. Uiteraard kregen wij ook allemaal een beurt. Hierna was het tijd voor de lunch. Jovial had voor ons gekookt; een soort rijst, met saus en een sausage. Heerlijk! Na deze heerlijke maaltijd gingen we terug naar Palm Tree. Vanmiddag hebben we even boodschappen gedaan bij Galeria. Ik wilde even naar het internetcafé… wat een ramp. Niks werkte, ik kon niks openen en alles liep vast. Jullie zullen dus nog even op de foto’s moeten wachten, dat gaat hier nog niet lukken.
Leuke weetjes;
Alle kinderen kunnen prima Engels spreken, zo communiceren we dus met elkaar.
We betalen hier met de Rand. 10 Rand is 1 Euro.
Het is hier 1 uur later dan in Nederland.
Er zijn hier 15 kinderen in de leeftijd van 8 tot 18 jaar waarvan 4 meiden en 11 jongens.
Het weer is heel wisselend; de ene dag regent het, de andere dag schijnt de zon en is het bloedheet.
Lieve aapjes, ik denk aan jullie en mis jullie!
Morgenochtend vroeg worden Beau en ik opgehaald voor onze safaritrip naar Hluhluwe. We gaan de Big 5 spotten, ik ben benieuwd…
Dikke knuf vanuit Amanzimtoti,
Wen