De getallen zijn an sich wel vergelijkbaar, maar het effect ervan is wel anders. De belichting is bij gelijk diafragma bij beide camera’s wel gelijk, de scherptediepte uiteraard niet (aangezien die afhankelijk is van de werkelijke brandpuntsafstand, welke bij verschillend sensorformaat bij dezelfde compositie zal verschillen).
Punt is echter dat diffractie een rol gaat spelen, bij een compactcamera waarbij alles nu eenmaal kleiner is eerder dan bij een DSLR. Een kleiner diafragma zou een foto dan alleen maar onscherper maken. Ook bij een DSLR (APS-C) kan je eigenlijk (tenzij de gewenste scherptediepte dat vereist) ook beter niet verder gaan dan F/16. Heb je teveel licht om de gewenste sluitertijd de kunnen gebruiken, dan kan je beter een ND-filter gebruiken die enkele stops licht wegfiltert.
DPI is niet puur marketinggebral, maar tegelijk ook niet iets heel belangrijks zolang je op de computer met foto’s werkt. Stel dat die Nikon en Fuji allebei een 12MP sensor met dezelfde verhouding hebben (dat hebben ze niet, maar om het even makkelijk te houden ga ik daar wel even van uit), dan leveren beiden een foto van 4.000 * 3.000 pixels op. Alles op de computer werkt puur op basis van die pixels, je monitor kan een bepaald aantal pixels weergeven, websites zijn opgebouwd uit aantallen pixels, enzovoort. Het aantal DPI is dan volstrekt niet relevant, je computer weet niet eens wat een inch is.
Ga je de foto’s afdrukken, dan kan het een ander verhaal zijn. Indien je dan print puur en alleen op basis van die DPI zal de Nikon een afdruk van 4000/3002.54 = 34cm bij 3000/3002.54 = 25cm opleveren, die mooi scherp zal ogen. De Fuji daarentegen levert een poster van 4000/72 2.54 = 141cm bij 3000/722.54 = 106cm op, maar daar zal je de pixels kunnen tellen. Zorg je ervoor dat beide foto’s op hetzelfde formaat worden geprint (al dan niet door die DPI’s aan te passen, wat echter de omslachtige manier is), dan maakt het voor de kwaliteit helemaal niks uit.
Helaas snappen zelfs veel drukkerijen daar helemaal niks van, die zijn ongeacht het gewenste afdrukformaat helemaal gefocust op die 300DPI, en keuren alles wat op iets anders staat af. En dat is gewoon bullshit.
Vergeet dus het getalletje in Photoshop, maar hou de betekenis ervan bij printen wel in gedachten, het is wel een richtlijn voor hoe groot je een foto kan afdrukken. Voor een fatsoenlijke afdruk is 150 DPI wel de ondergrens (hoger is altijd beter uiteraard), dus neem het aantal pixels van de foto, deel dat door die 150 en je weet hoe groot (in inches) je maximaal kan afdrukken. En wat er dan voor getalletje in je bestand staat doet er niet toe.
Voor de kwaliteit en flexibiliteit: absoluut. Maar die discussie heb ik tijdens m’n laatste vakantie ook met een reisgenoot gehad, die alles deed met een Nikon D300 en topkwaliteit (en dus peperduur en loodzwaar) glaswerk. Die begreep niet dat ik naast m’n D70 (die nu toch echt fatale kuren begint te vertonen) de kwaliteit van een compactcamera kon accepteren. En ja, het verschil is duidelijk zichtbaar. Maar toch kan ik daar mee leven, het is vooral ook een camera om altijd bij je te hebben, en daar maak ik foto’s mee die ik met de DSLR niet zou maken domweg omdat ik die op sommige momenten even niet mee wil zeulen. Gemak is ook wat waard.
Klopt helemaal! Marketingmensen spreken altijd graag over zoveel keer zoom, terwijl dat niet zo gek veel zegt. Kijk bij je D60, een 18-55 is ongeveer 3x zoom, maar een 70-200 ook. En toch leveren ze totaal verschillende foto’s op. Die 24 en 360 zijn de interessante getallen die daadwerkelijk iets zeggen over de mogelijkheden van je camera, die 15x op zichzelf niet echt.
