(origineel bericht op be-more.nl)
A day…
<strong>Two days at Isipingo
</strong>In twee dagen tijd hebben wij deze week het comfortcenter van Isipingo schoongemaakt en opgevrolijkt. Alles is aangepakt. De muur, waar de druppels na één veeg met de spons zwart naar beneden liep. De vloer, van zwart en plakkerig naar groen en schoon. De dozen, uitgepakt en uitgezocht. Daarnaast zijn er van het donatiegeld stickers gekocht voor aan de muur, beddengoed en gezellige kussentjes voor op de bedden en wat extra speelgoed.
<strong>7 days with N.
</strong>Maandag is N. bij ons gekomen. Dit meisje van 9 woont bij een pleegmoeder. Al lange tijd zijn er vermoedens dat ze daar mishandeld wordt. Haar moeder zou haar met name bij zich hebben voor het geld wat zij voor haar ontvangt en de huishoudelijke werkzaamheden die zij verricht. Op dit moment zit haar pleegmoeder in de gevangenis. Winkeldiefstal. Gezien haar geschiedenis hiermee is zij niet op borgtocht vrijgelaten. Dit betekent dat zij tenminste een week in de gevangenis zit. Tot de volgende hoorzitting. Tot die tijd is N. bij ons in de opvang. Haar ‘social worker’ wordt ingeschakeld om te proberen haar uit huis te plaatsen. Dit is alleen lastig omdat N. zelf niets vertelt over wat er gaande is thuis. Plotseling staat dinsdag de vriend van moeder op de stop. Hij wil N. meenemen. Het meisje ziet er doodsbang uit en er wordt dan ook een stokje voor gestoken. Ook hier is iets niet in de haak. Als ze toch maar gaat praten…
<strong>A Sickday
</strong>Dinsdag ben ik dan toch echt ziek. Ik loop dan al een paar dagen verkouden en met een halve batterij rond. Na veel stimulatie van mijn medevrijwilligers besluit ik mij deze dag over te geven en op bed te blijven. De hele dag af en aan geslapen. Als N. van school komt in de middag springt ze bij me op bed. Wat een energie heeft dat meiske ook. Toch wel wat minder leuk als je ziek bent ;). Dan komt er een pakketje. Van mijn lieve ouders. Wat een timing! Ik kan je wel vertellen dat als je ziek bent je toch wel een beetje heimwee krijgt. Een pakketje van thuis doet je dan goed. En lekker weer een lading drop, was er bijna doorheen.
<strong>A day at Folweni
</strong>Woensdag toch maar weer besloten om op halve kracht vooruit te gaan. Het comfortcenter in Folweni schilderen. Het tweede project waar het donatiegeld aan besteed is. Vol goede moed gaan we aan de slag. Na een uurtje is alles afgeplakt en afgedakt. Nadat we met veel moeite de pot verf open gekregen hebben blijkt de verf niet goed te zijn. Niet de goede kleur en vol brokken. Hierdoor hebben we wat vertraging opgelopen. Uiteindelijk hebben we in de middag één laag aan kunnen brengen. Het dekt niet in één keer dus aan mij en de nieuwe vrijwilligers om dit klusje af te maken. Update volgt.
<strong>Braai
</strong>Het begint echt wel een ding te worden. In de avond hebben we namelijk een braai gehad. Bij Allan dit keer (de man van Jackie CEO). Met z’n drieeën en N. zijn we er naar toe geweest. Het was een gezellige avond. Veel nagekletst over het weekend.
<strong>A day in a Zulu-outfit
</strong>Donderdag heeft Ladyfair ons gekleed in Zulu-outfits. Samen met een aantal collega’s die zich ook voor de gelegenheid gehuld hadden in de outfits hebben we gezongen en gedanst in de tuin van Bobbi Bear. Vervolgens zijn wij in onze outfits naar de supermarkt geweest om friet en wat te drinken te halen. Om de 5 minuten werden we tot een halt geroepen zodat (met name Zulumensen) foto’s van ons konden maken. Als het zo voelt om beroemd te zijn dan hoeft het voor mij niet!
In de middag is het alweer tijd om afscheid te nemen van Viola. Haar periode vrijwilligerswerk zit erop. De avond breng ik nog door met N., 4 16-jarige meisjes die voor twee nachten op bezoek zijn en Sandy. Flinke pot pasta gekookt en gezellig een filmpje gegeten. Vroeg in de ochtend vertrekt ook Sandy. En dan ben je opeens de enige vrijwilliger. (Tot dinsdag dan komen er 5 nieuwe).
<strong>A day with Thuli en Ladyfair
</strong>Vrijdagochtend vertrek k met Ladyfair en Thuli naar een centrum. Drie kinderen zijn weggelopen van huis. Gisteren hebben zij al met ze gepraat. En er bestaat het vermoeden dat met twee van de kinderen ook daadwerkelijk iets aan de hand is. Samen gaan we de community in. Er wordt eten, drinken en speelgoed meegenomen. Bij aankomst bij een klein gebouwtje zien we drie kinderen zitten. Twee ervan zien er erg onverzorgd uit. Helemaal vies en onder het zand. Ladyfair en Thuli zijn ervan overtuigd dat ze nu wel gedoucht hebben in vergelijking met gisteren maar nog steeds zijn ze niet schoon. De twee kinderen blijken alleen bij hun stiefvader te wonen. Hij is getrouwd met hun moeder maar die is verhuisd naar Umbubulu. Zij heeft de kinderen bij hem achtergelaten. Het geld houdt ze voor zichzelf. De dag ervoor is er al een ‘social worker’ ingeschakeld en Bobbi Bear heeft ervoor gezorgd dat zij meteen mee is gereden naar de woonomgeving van de kinderen om de waarheid te aanschouwen. Hierdoor is zij sneller geneigd om actie te ondernemen. Gelukkig kiest zij ervoor dit ook te doen en gaat met de kinderen op stap naar Umbumbulu. Op zoek naar moeder om verhaal te halen. Ze krijgen een aantal schone kledingstukken, speelgoed en eten mee.
(In eerste instantie wilden ze de kinderen tijdelijk bij Bobbi Bear plaatsen maar omdat ik dit weekend alleen ben, al met 5 kids, is dat een beetje te veel van het goede).
In de avond kijken we met z’n zessen een film. Daarna vervelen de kinderen zich. Een potje verstoppertje dan maar?
<strong>A special day with N.
</strong>Nadat we de meiden weer terug hebben gebracht naar het weeshuis waar zij eigenlijk verblijven, (Ze kwamen even op bezoek omdat zij allemaal bij Bobbi Bear geweest zijn in het verleden), ben ik samen met N. naar Galleria geweest. Dit is een winkelcentrum in de buurt. Vandaag is een koude dag en omdat N. alleen maar een korte broek en een t-shirt heeft heb ik van mijn donatiegeld een trui en een broek voor haar gekocht. Bij haar eigen kleding kunnen we niet omdat haar moeder Bobbi Bear mogelijk kan beschuldigen van het stelen van dingen in haar huis terwijl dit niet waar is. N. is ontzettend dankbaar. Voor alles wat ik voor haar koop krijg ik een dikke knuffel. Omdat ik haar graag een leuke dag wil bezorgen gaan we samen lunchen, friet met een burger en naar de bioscoop. The Smurfs 2, 3D. Haar deel wordt tevens betaald van het donatiegeld. Ze leeft steeds meer op. Hoewel het mij soms opvalt hoe oplettend ze is. Bang dat je weggaat…
Naast de weekenden heb ik (nu alleen ik, maar voorheen en straks de andere vrijwilligers ook) de zorg voor N. Zorgen dat ze haar medicatie krijgt (6.30 en 18.30 stipt), eten koken en gezellige dingen doen. Overdag nemen andere collega’s dit over of gaat N. naar school. Op dit moment hebben ze hier echter vakantie. Aankomende dinsdag is het heritage day.
<strong>A day of swimming
</strong>Vandaag (zondag) besloot de zon nog even mee te doen. Zo gauw de zon er is, is het lekker warm. Dit betekent dat het verjaardagsfeestje van Chloe (dochter van collega Michelle) door kan gaan. Ik ben samen met N. uitgenodigt om te komen. Super leuk natuurlijk. Anders hadden we waarschijnlijk de hele dag in het huis moeten door brengen. (Alleen op pad gaan is hier gezien de veiligheid wat lastig). Om 10.00 zijn we die kant uitgegaan. Op naar een gezellig klein waterparkje met allemaal glijbanen. De kinderen hebben zich mooi vermaakt. En ik heb heerlijk genoten van de zon en het gezelschap! Eindelijk (voor de 2e keer) tijd gehad om te niksen in mijn bikini…
Liefs,
Sanne