(origineel bericht op be-more.nl)
27-10-2011
<em>Lieve allemaal,
Blog en week nummer 3!
Voordat ik weer losbarst over al mijn avonturen, moet ik eerst even iets rechtzetten… In mijn vorige blog beweerde ik dat ze hier niet aan vegetarisch-zijn doen, en geen vegetarisch vlees hebben. Nou, dat hebben ze dus WEL. Tijdens het boodschappen doen vonden we allemaal soorten vegetarisch ’ vlees’, en gisteravond tijdens het uiteten hadden ze genoeg keuze in pizza’s zonder vlees! Mijn oprechte excuses! 
Goed, week drie op Mother of Peace! Op het project zelf gaat alles goed, hetzelfde zoals de afgelopen weken.
Vorig weekend ben ik met nog 5 andere meiden naar de Drakensbergen geweest. Hoewel het project heel leuk is, en de omgeving hier ook mooi is, was het heel leuk om wat meer van het land zelf te zien, want daar kom je toch ook een beetje voor.
We reden zaterdagmiddag naar (alweer) een backpackershostel, Sani Lodge, dit lag al echt tussen de bergen. We waren daar de hele avond, en de volgende ochtend gingen we na het ontbijt met een jeep verder de bergen in. We gingen naar Lesotho via de Sani Pass. De natuur was super mooi, en het was een belevenis om met een jeep over alle smalle en hobbelige ’ wegen’ door de bergen te rijden. Onze gids zei al dat het lijkt alsof Lesotho niet alleen een ander land is, maar ook een andere wereld, en daar was ik het helemaal mee eens. Het leek alsof ze in een andere tijd leefden, vanwege de natuur en levenswijze en kleding van onder andere de schaapsherders.
We stopten onderweg soms, onder andere bij een klein watervalletje dat uit de bergen kwam, en waarvan we het water konden drinken. Dat heb ik natuurlijk geprobeerd!
We kwamen 's middags aan bij de familie waar we zouden verblijven, en na een hand van de oudste man die daar woonde, en een kop thee, gingen we met een vrouw uit het dorp de bergen in lopen. We liepen naar een dorpje halverwege de berg. We gingen bij een van de huisjes naar binnen, waar allemaal vrouwen op ons zaten te wachten. Zij zongen en dansten voor ons, en ze lieten een paar van hun gebruiksvoorwerpen zien. Ze lieten ons ook zien hoe zij meel maakten met twee stenen, en daarna mochten we dit zelf proberen!
De avond was ook heel bijzonder. Het was er allemaal heel primitief, ze hebben daar geen stromend water en electriciteit, dus het was er stikdonder. Toen gingen de mensen daar ook voor ons zingen en dansen, en we mochten zelf ook meedoen! Het is moeilijk om na te vertellen hoe dat was, maar het was zo leuk en mooi om mee te maken, om daar met al die mensen in het donker te zingen en te dansen, en dan ook nog onder zoveel sterren, want die waren er, heel veel!
De volgende ochtend vroeg gingen we paardrijden in de bergen. Ik kreeg een wit paard (jaja, ha-ha, roodharige Pippi en haar paard Witje). Ook dit was echt geweldig om mee te maken, al was het op sommige momenten wel eng. We gingen meteen de bergen op, heel hoog en langs stijle hellingen en afgronden… Maar naar beneden en het laatste stuk op de gewone weg was leuk!
Die middag gingen we nog ergens traditioneel bier proeven, en toen weer de hele middag en avond terug rijden naar Mother of Peace.
Dit was wel echt (figuurlijk EN letterlijk) het hoogtepunt van de week. De mensen hebben daar vergeleken met ons heel weinig, en het is primitief als je het met ons leven vergelijkt, maar ze hebben heel goed voor ons gezorgd, en het was bijzonder om mee te maken! Volgend weekend ga ik op safari, en ik hoop dat ik dan ook weer veel moois meemaak om met jullie te delen!
Liefs, Sarah</em>