Wij zijn van plan om met een huurauto 17 dagen rond te reizen in Zuid Afrika. Wij gaan de Garden Route doen en een safari bij Kruger National Park (met een binnenlandse vlucht).
Is november een goede tijd om naar Zuid Afrika te gaan? Dit zal de eerste keer zijn voor ons om naar ZA te reizen en wij hebben helemaal geen ervaring met dit land. Zou iemand ons een advies kunnen geven?
Hartelijk dank voor de reaktie!
November is de maand dat de echte regens beginnen. Maar maak je geen zorgen, dit is niet zoals in Nederland. Meestal regent het 's-nachts, en dan een paar uurtjes. Hierna knapt het meestal meteen op.
Ook kan de temperatuur aardig op lopen, naar rond de 36 al in deze maand. Ook dat is niet zo’n probleem, omdat het meestal een droge hitte is. Tenzij dit gebeurt na een regenbui, dan is het wel wat vochtig.
Het is het begin van het regenseizoen, maar de bush zal nog erg droog zijn, en de dieren concenteren hun activiteiten rond de wateholes. In November hebben we nog regelmatig Olifanten bij onze dam, maar december en januari is het iets minder (dan is er overal voedsel en water).
Prima maand om ZA te bezoeken.
Veel plezier alvast met je voorbereidingen.
Groetjes uit de zonnige bush 
Corné.
Beste Corne,
Hartelijk dank voor uw reaktie!
Wij zijn flexibel met de reistijd want wij hebben nog niets geboekt. Wij twijfelen nog steeds tussen oktober en november, wat is beter volgens uw ervaringen in Zuid Afrika?
Nog een vraagje: Is de Mkuzi Game Reserve de moeite waard om te bezoeken? Het past in onze planning maar ik lees heel weining over deze Game Reserve, dus ik vraag me af.
Alvast bedankt en groetjes!
Monika
Hoi Monika,
graag gedaan hoor. In Oktober is het waarschijnlijk nog redelijk droog, dus zullen de dieren zich rond de waterplaatsen concentreren.
Zodra je in November een paar goede regenbuien heb gehad, is er overal water (en voedsel , dwz gras etc.). Dus hoeven de dieren niet per se naar de drinkplaatsen te komen.
Maar in beidde maanden kun je in het Kruger park genoeg wild zien. Ik heb zelf een lichte voorkeur voor November, omdat na een regenbui de natuur er zo mooi uit ziet.
Mkuzi ken ik helaas niet.
Groetjes,
Corné.
Hallo Monika,
Mkuzi is een mooi park maar als je hier in de buurt bent zou ik je aanraden om naar Ithala te gaan, wat je ook niet mag missen is het Hluhluwe Umfolozi park. In KwaZulu Natal zijn veel dingen die je eigenlijk niet mag missen, zoals de prachtige ongerepte kust, de Zulu cultuur en de mooie natuur in deze streek. Oktober, November is het hier lekker warm, over het algemeen is er meer regen in de zomermaanden maar zoals Corne ook al schrijft valt dit meestal 's nachts of 's avonds.
Meer info over de omgeving, de parken en activiteiten vind je op onze website. Of mail me even als je vragen hebt.
Groetjes en graag tot ziens in KwaZulu Natal.
Martijn Verbeek
www.wildebeesecolodge.com
Helemaal mee eens dat Kwazulu Natal geweldig is! Ben daar in Amakoshi Lodge geweest voor gamedrives, qua natuur misschien nog wel mooier als het Krugerpark (of in ieder geval afwisselender). Ik ben eens in november in de Kaap-regio geweest, juist door de regenbuien staat alles er prachtig in bloei. Ook ik zou eerder voor november als oktober kiezen (als je dan toch de keuze hebt…). Veel reisplezier!
Hluhluwe Umfolozi is inderdaad een geweldig park, en zoals Corne al aangeeft zal het er prachtig (groen en sprankelend) uitzien na een Savanneregenbui!
Hier bij ons zie je de bush met de dag veranderen na 1 regenbui, dat is zo leuk van het regenseizoen.
Gisteren hadden we de 1e regens alweer, 's-avonds een mals buitje van een paar mm. De bush geurt dan ook helemaal! En de open vlaktes die je in het noorden van Kruger hebt zijn dan een groene gras-zee.
Groetjes uit een zonnig Balule
Corné.
Hé Corné, wat een geweldige lodge hebben jullie opgezet, een volgende keer kom ik zeker even een kijkje nemen! Echt super dat jullie die stap hebben genomen, beetje jaloers ben ik wel…geniet van alle moois en dat malse buitje!
Hoi Rinske,
bedankt voor je complimentjes Heb je de website van mijn Pa ook al gezien? http://home.iae.nl/users/dongenvj/
Daar zie je meer foto’s van de bouw etc.
Groetjes uit de bush, en wie weet salani kahle (tot ziens)!
Corné.
Hoi Corné, die site heb ik idd bekeken, indrukwekkend! Wat lijkt me dat een enorme uitdaging geweest en wat moet het heerlijk zijn om iedere dag in de bush te leven. Later als ik groot en rijk ben…En ach, tot die tijd…reis ik gewoon lekker op en neer naar ZA. Ik zal jullie site ook even doorsturen naar vrienden van me die in september naar ZA gaan, wie weet.
Baie groete, Rinske
Hallo Mirjam en Corneé, jullie kennen me niet hoor, maar ik volg al een tijdje jouw topic. Gewoon een beetje jaloers denk ik ;). Geweldig wat jullie hebben gedaan en hoe alles er nu uitziet. Die site van je vader geeft een hele goede indruk. Wij komen (nog) niet, want we gaan eerst naar Namibie maar wie weet … de vakantie daarna wel. Het lijkt me fantastisch met de dam zo dicht voor je ogen, waar de olifanten komen.
Hoi Rinske / Ed & Maaike,
ja het is heerlijk wonen hier in de bush, ruimte, rust, mooi weer en altijd de dieren die er zijn. Maar zoals je hebt kunnen zien hebben we daarvoor ook erg hard gewerkt, en alle zekerheden in Nederland voor achtergelaten.
Rijk wordt je hier niet, maar het leven hier is dat zeker wel
Namibië is een prachtig land, met geweldige panoramische vergezichten. De (semi) woestijn vond ik anders dan vooraf gedacht. Niet alleen maar veel zand en leeg, maar alsof je terug in de tijd ging. Een tijdloos landschap. Ik ga er zeker nog eens terug, en wens jullie daar heel veel plezier toe!
Groetjes allemaal,
Corné.
Hoi Corné
Ik geloof ook niet dat je een dergelijke stap moet ondernemen met de instelling er rijk van te worden. Ik denk wel, zoals je zegt, dat het een enorme verrijking van je leven biedt. Zo heerlijk lijkt me dat om back to basics te gaan en te kunnen genieten van alle natuur (ipv in de file staan, geirriteerd raken als iemand met z’n winkelwagentje tegen je enkels duwt en het altijd maar zo druk hebben met…?). Komen jullie wel eens terug naar Nederland? En zo ja, wat vind je daar dan van??
Jullie www adres is inmiddels doorgestuurd!
Groet, Rinske
Hoi Rinske,
je hebt helemaal gelijk. Rijk leven is het belangrijkste (dan moet je dus wel een goede inkomstenbron hebben), en dat doen we hier zeker. Al is het wel hard werken, niet alleen omdat we het erg druk hebben maar ook omdat we ons huis aan het uitbouwen zijn.
En stress heb je hier op een andere manier, in Nederland hadden we beidden een vast salaris per maand, hier is dat anders. Wanneer je bedrijf goed loopt dan heb je iig wat zekerheid.
Wij zijn in februari dit jaar 2 weken op ‘vakantie’ naar Nederland gegaan (wilde eigenlijk in Juli/Aug. maar toen hadden we al aardig wat boekingen staan voor die maanden, en feb. was nog slapjes). Ik vond het hardstikke leuk om weer eens terug te zijn, familie-vrienden-ex-collega’s te spreken, lekker naar de bioscoop en natuurlijk frikadellen eten.
Maar het was nog leuker om terug te komen hier in de bush, in ons eigen paradijsje. De ruimte, het lekkere weer, en de dieren weer dat ga je toch weer gauw missen.
Hoe dan ook, we hebben al voorzichtige plannen gemaakt om volgend jaar augustus weer naar Nederland op vakantie te gaan, en dan zal het met zijn 3-tjes zijn Mir is nu in haar 8e maand inmiddels.
Groetjes, en bedankt voor het doorsturen van onze website!
Corné.
Ik vind het ook echt fantastisch wat Mirjam & Corné hebben opgezet. Dat moet pas een droom zijn die uitkomt, en tegelijkertijd heel af en toe een klein nachtmerrietje natuurlijk. Ook te gek voor kinderen om in zo’n omgeving op te groeien, daar zullen ze hun leven van profiteren! Ik hoop dat ik ooit ook nog een dergelijke stap durf te nemen…
Als ik nog een keer in Zuid-Afrika kom, wil ik zeker even van jullie gastvrijheid komen gebruikmaken!
Ken je dit boek al Miriam? Volgens mij echt iets voor jou!
“Tippie uit Afrika” Tippi Degre
Beschrijving:
De wereld van Tippi is de wereld van Léon de kameleon, van haar ‘broer’ Abu de olifant en van panters, slangen, bavianen, leeuwen, en struisvogels. Ze praat over deze dieren, zoals kinderen van haar leeftijd over hun klasgenoten praten. Dit is begrijpelijk, want ze is in Afrika opgegroeid tussen de dieren, maarmee ze ellenlange gesprekken heeft gevoerd. Met een eenvoud, mar ook een verbazingwekkende rijpheid vertelt Tippi ons de geheimen van haar wereld, vastgelegd op prachtige foto’s die haar ouders hebben gemaakt. Ze vertelt wat ze weet van de natuur, wat ze niet begrijpt van de mens en wat het leven in de wildernis haar heeft geleerd.
Recensie:
Fotoboek waarbij de foto’s zijn gemaakt door een echtpaar dat in Namibië woont en daar wilde dieren observeert, fotografeert en filmt. In het middelpunt van alle foto’s staat hun dochter Tippi, in de leeftijd vanaf ca. 3 tot 10 jaar: met olifanten, schildpadden, jachtluipaarden en krokodillen. Tippi met de lokale bevolking en te midden van de natuur. Veel van de prachtige kleurenfoto’s zijn geënsceneerd, vaak vanuit een laag standpunt genomen met Tippi als trotse heerseres over de natuur en de dieren, een vrouwelijke Tarzan. De tekst is een ik-verhaal waarin Tippi filosofeert over haar leven en haar omgang met de dieren: ‘Nooit bang zijn, altijd uitkijken. Ik weet wanneer een dier gevaarlijk is’. Deze wijsneuzige tekst lijkt eerder op ‘wishful thinking’ van volwassenen. Een boek waarbij de ietwat onechte tekst omringd wordt door werkelijk schitterende kleurenfoto’s van Tippi met de dieren en de natuur in Namibië. De uitgave is bedoeld voor volwassenen, maar ook geschikt voor kinderen vanaf ca. 10 jaar. (Biblion recensie, Redactie)
Paperback, 143 Pagina’s, Byblos b.v., Uitgeverij, 2004, **ISBN: **9058470105
Jazeker kennen wij dit boek! Toen we nog in Nederland woonde kochten wij dit soort boeken meteen. Wat ook een aanrader is zijn de boeken van Kobie Kruger, getrouwd met een game-ranger en zij woonde (misschien nog steeds?) met haar man en 3 dochters in het Kruger Park.
Geweldige boeken. Ook de boeken van Wilbur Smith zijn absolute aanraders.
Overigens vind ik het boek over Tippi minder leuk omdat er nogal wat negatief over bepaalde mensen geschreven wordt. In het wereldje van safari etc. hebben de ouders van Tippi niet zo’n goede naam. Zo sprak ik een gids die erbij was toen er gefilmd werd met Tippi. Na de braai gingen de kindere van de staff dansen rondom het kampvuur. Tippi deed niet mee en was niet geinteresseerd, totdat de cameraman het tafereeltje ging filmen, en ineens stond Tippi te dansen en in het middenpunt van de aandacht.
De ouders komen op mij niet zo symapthiek over, maar dat is mijn persoonlijke mening. Overigs zijn de foto’s in het boek met de dieren allemaal met ‘tamme’ wilde dieren. Niemand, en zeker een kind, kan namelijk met dieren ‘praten’ o.i.d. Dit is een ideetjes van de ouders om zo geld te verdienen voor hun afrika-expedities.
Maar de plaatsen die beschreven worden zijn erg herkenbaar voor degene die er geweest zijn, en dat vind ik zelf leuk van dergelijke verhalen.
Groetjes uit de bush
Corné.
Ai dat klinkt dan niet zo mooi. Dit soort verhalen wordt vaak van 1 kant belicht.
Het boek zelf heb ik niet gelezen. Ik heb die Tippi 2 x gezien bij Ivo Niehe op tv. 1 Keer als klein meisje en 1 keer als meisje van een jaar of 17 geloof ik. De laatste keer was ze samen met haar moeder op tv. De ouders zijn inmiddels gescheiden. Volgens mij woont ze nu met haar moeder in Parijs.