(origineel bericht op be-more.nl)
Zomba plateau en Lake Malawi
Lieve volgers,
Onze laatste week is alweer aangebroken. Jee, wat vliegt de tijd! Ondertussen hebben we het laatste donatiegeld besteed. Dit geld hebben we gekregen van opa en oma, en onze buurman. Mede dankzij hen, hebben we ervoor kunnen zorgen dat 35 kinderen een schooluniform krijgen. Er is ons verteld dat kinderen die geen schooluniform hebben, gepest worden op school, en dat zij denken dat hun ouders niet genoeg van hun houden en dat ze daarom geen uniform hebben. Helaas kunnen ouders dit vaak niet betalen, ze zijn al blij dat ze hun gezin kunnen onderhouden.
Dus opa & oma, en lieve buurman: bedankt!
Aanstaande donderdag komen al deze kindjes naar ons project, en gaan wij de uniformen uitdelen. Afgelopen week zijn ze al gemeten door een klerenmaker. Natuurlijk laten wij jullie de foto’s zien! Het schijnt een hele happening te worden, we wachten maar af…
Afgelopen vrijdag zijn we rond half 9 naar Lake Malawi vertrokken. We waren met 15 man, en er moet altijd een Malawiaan mee met de reis, om mensen onderweg aan te spreken of ze mee willen. Nou, zat dat ff comfortabel in een busje voor normaal gesproken 8 personen. Wij zaten er met 17 man in, respect voor ons!
Na een rit van bijna 5 uur, een pijnlijke kont, en een temperatuur van 35 graden, kwamen we dan eindelijk aan in Lake Malawi. Onderweg had de chauffeur trouwens nog een fietser aangereden. Hij stapte even uit om te kijken hoe het met hem was, gaf hem 100 kwacha (= ongeveer 30 cent) en reed vervolgens weer door. Tja, dat is ook een manier om het netjes af te handelen!
Vrijdag en zaterdag lekker gerelaxed bij het water, en we konden het natuurlijk niet laten om er in te gaan met dit weer. Er zit bilharzia in Lake Malawi, maar we hebben hiervoor pillen gekocht. Nu maar hopen dat deze helpen. Je ontkomt er ook bijna niet aan om niet met het water in aanraking te komen, want in Lake Malawi doen ze vrijwel alles met het water van het meer. Zo douche je jezelf ermee, en het water wat uit de kraan komt is ook van het meer.
Ook de bevolking die bij Lake Malawi woont, gebruikt het meer voor talloze dingen. Zo wassen zij zichzelf in het meer, met een blokje zeep. Ook de kleren worden erin gesopt, en de afwas wordt gedaan. Als ze het niet goed schoon krijgen, pakken ze een haffel zand en gaan hiermee schuren. Tja, je moet iets als er geen schuursponsjes zijn… Om er maar niet over na te denken dat wij ons eten krijgen uit deze pannen!
Zondagmorgen hebben we een kano gehuurd en hebben we in de buurt van een eiland gesnorkeld. Dit was echt magisch mooi! Felblauwe vissen zwommen met ons mee, en het water is kraakhelder. Ook de zonsondergang is schitterend. Jullie zullen het zien op de foto’s.
Vrijdag en zaterdag zijn we ‘op stap’ geweest naar Gecco Lounge. Om daar te komen moesten we 5 minuten ongeveer door een dorpje lopen. Onderweg zagen we kinderen liggen in het zand, die lagen te slapen. Het is niet zo dat we hier aan gewend raken, of dat wij het normaal vinden omdat we hier al lange tijd zijn. Steeds weer is dit moeilijk om te zien, confrontatie met de realiteit. Het liefst zouden we deze kindjes lekker soppen onder de douche, om ze vervolgens in een lekker warm bed te leggen.
Toch moet je proberen om hier niet teveel over na te denken. Wij hebben gewoon het geluk dat we in Nederland zijn geboren. Echt geluk!
Onze ‘Alinafe’s day’ was ook nog goed geslaagd. Dit doen ze bij Hope for Life 1 x met alle vrijwilligers, een middag weg die is vernoemd naar de naam van de directeur. We gingen met 8 personen naar Zomba plateau. Ook dit was werkelijk schitterend om te zien, wat een mooie watervallen!
Alinafe had een pick up geregeld, en wij mochten achterin. Heerlijk, die wind met dit weer! Onderweg veel gestopt om dingen te bekijken. Gezellige middag! Toch wel raar dat we van deze mensen afscheid moeten gaan nemen. En dit is aanstaande donderdag al! Hier willen we eigenlijk nog niet te veel aan denken.
Mede dankzij hen, hebben we een top tijd hier gehad. En we hebben wat af gelachen…
Vanmorgen met het ontbijt kwamen we erachter dat er allemaal mieren in onze jam zaten. En het was hopeloos om deze eruit te gaan vissen, het waren er te veel. Emmanuelle (mede vrijwilliger) besloot om maar eens iets anders te proberen. Zij maakte een boterham met komkommer en banaan. En het smaakte haar ook nog! Ook ik bleef niet achter, en had wat puntjes jam (zonder mier) met banaan op mijn brood gesmeerd. Ook dit was te eten. Wat variatie doet goed!
Miriam en ik hebben trouwens een ‘eettas’ gemaakt. Dit is een tas met cup a soup, wat liga’s, mentos, kauwgom en dingen die we hier af en toe kopen. Als we iets nodig hebben, of we hebben wat over, zeggen we tegen elkaar: gooi maar in de eettas. Hier moeten we toch iedere keer wel om lachen, wie heeft er nou een eettas?
Nou, gelukkig geen verhaal deze keer over enge beesten. We hopen dat we dat nu wel gehad hebben. We zijn ook nog steeds niet ziek geweest (wel 1 keer gehad dat we allebei niet zo fit waren) maar we voelen ons prima. Helaas zijn er op een ander project 7 meiden ziek, hopelijk blijft dit ons bespaard. En zoals verschillende van jullie al schrijven, Miriam en ik zijn echt heel blij dat we samen zijn. Ook is het fijn voor als we thuis zijn, het is heel moeilijk om te beschrijven wat we hier zien en meemaken. We hebben al een paar keer tegen elkaar gezegd: hier praten we nog met elkaar over als we 80 zijn!
We weten niet goed of we eind deze week, of in het weekend, nog op internet kunnen. Morgen of woensdag gaan we naar het ziekenhuis, donderdagochtend komen alle kinderen voor de schooluniformen met hun ouders, en ‘s middags hebben we een ‘far well’ feestje. Vrijdag vertrekken we alweer terug richting Lilongwe, waar we de vrijwilligers ontmoeten die ons ‘ af komen lossen’.
Maandag gaan we op safari naar Zambia en komen daarvan donderdag terug. Dan zijn we nog 3 dagen in Lilongwe, want op zondagavond 14 oktober vliegen we terug richting huis. We moeten een nacht in Ethiopie slapen, en komen dan ‘s maandags om 19.15uur aan op Schiphol. We proberen natuurlijk nog een gaatje te vinden om op internet te kunnen, zodat we jullie kunnen laten weten hoe het in Zambia was. (met foto’s natuurlijk!)
Helaas moeten we alweer stoppen met ons verhaal, Patrick zit waarschijnlijk op ons te wachten met het eten.
Heel veel lieve groetjes, en tot over een paar weekjes!
-x- Anita
www.mijnalbum.nl/Album=MSWERRF7
PS1: Joke, als je dit nog leest, zou jij dan snelhechters mee willen nemen? Wij hebben ‘zorgdossiers’ voor Molly haar patienten gemaakt, en die moeten eigenlijk ergens in. Wij zaten te denken aan snelhechters (wegen niet veel). Ze heeft alleen wel 66 patienten… Kijk maar wat lukt. Voor jullie is het heel fijn als je wasknijpers meeneemt, die missen wij ontzettend!
PS2: Wiesje, je krijgt de groeten terug van Chris 
En de fruitsapjes bij Mgoza waren inderdaad heerlijk!