(origineel bericht op be-more.nl)
Zomaar wat momenten uit Afrika
<u>chreche</u>
Zoals ik al schreef zouden we naar een basisschool gaan voor materiaal. Dit is ondertussen gebeurd en we hebben drie boeken mee gekregen met als thema lichaam en hygiëne, hier geen overbodige luxe. Het schoolhoofd was een echte Afrikaanse big mama, die orders uitdeelde aan twee jonge leraressen. We werden ook hartelijk uitgelachen toen we aangaven dat we de kleine kindjes Engelse woordjes wilden leren!! Dat was niet mogelijk op die leeftijd…. Maar zo eigenwijs als wij Nederlanders zijn en ook op verzoek van Don en Linda, gaan we toch een start maken. De basis gaan we proberen, hierbij denkend aan tellen, kleuren/vormen herkennen, dieren herkennen en m.b.t. lichaam de basis bijbrengen> toilet bezoek, handen wassen, tanden poetsen en het leren hoe je vingers, ogen, mond etc in het Engels heet. Dit met de daarbij behorende plaatjes ter verduidelijking. Ik ben een programma aan het maken ,zodat de volgende vrijwilligers het over kunnen nemen. We gaan een bord maken met daarop gesealde plaatjes van; welke dag, data, maand, jaar. Daarbij wat voor seizoen het is, wat het weer voor die dag is en welk thema er die week behandeld wordt. Tevens heb ik plaatjes gemaakt waardoor duidelijk wordt hoe de dag er uit ziet. Beginnend met toilet bezoek en handen wassen, dan een lied om de ochtend mee te beginnen, dan een educatieve activiteit relaterend aan het thema, buiten activiteit, toilet/handen wassen (ook hier hebben we een lied bij), drinken /snack, voorafgaand met een lied op het ritme van vader Jacob, spullen afwassen, creatieve activiteit, afsluiten met een verhaaltje…. De hele familie heb ik hiervoor ingeschakeld, om te printen, een bord te maken, zodat we deze kunnen verven, sealen van alle plaatjes etc . Kortom The Farm is in actie!!
Ook in de crèche zelf is het klus team bezig, we hebben de inrichting omgegooid om een scheiding te maken tussen de crèche en de bijscholing van de mensen uit de gemeenschap. Een deel van de muren is in verschillende vlakken lila/paars geschilderd, de tekeningen zijn op de muur geprojecteerd en getekend en vandaag zijn we begonnen met het inkleuren met verf van de muurtekeningen! De crèche The little Lambs is in aantocht. Alle kinderen, vrouwen en mannen komen kijken en ze stralen van oor tot oor. Het meest verbazingwekkend vonden ze toch wel de projector hoe dat nu toch werkte!
<u>Voetbalwedstrijd in Afrika.</u>
De oudere jongens zijn al een poosje aan het trainen in een weiland met 2 doelpalen waar geen net in zit, om afgelopen zondag een wedstrijd te spelen tegen jonge heren die in een competitie spelen. Kortom wij hadden beloofd dat we mee zouden gaan om aan te moedigen, geweldig vonden ze dat. Om 10 uur zouden we vertrekken, om een kwartiertje te lopen naar een andere farm om daar om 11.00 te starten met de wedstrijd… Getooid met stoelslingers om de nek en een fluitje in de mond gingen we tegen tienen naar de jongens toe… Maar Afrika zou geen Afrika zijn als er nog bijna niemand was… Dat werd dus wachten, wachten en nog eens wachten, uiteindelijk was iedereen er en toen moesten er voetbal schoenen uitgezocht worden… wat je nog voetbalschoenen kan noemen, er zitten bijna geen noppen meer onder , de neuzen zijn gescheurd en och of het nu wel of niet je maat is….voetballen zullen ze. Lachwekkend om te zien (zie eerdere foto op de site) maar van de andere kant ook wel weer schrijnend. Sokken hadden ze wel, maar waren kapot ook dat maak niet uit, je slaat de voorkant onder je voeten, je schoenen in en gaan met die banaan.
Dat gaan met die banaan werd uiteindelijk een uur later, het kwartiertje lopen werd bijna één uur over onverharde wegen, tussen de suikerrietvelden en de prachtige natuur. Hier waren wij natuurlijk niet op ingesteld…. Het flesje water en de appel waren verre van toereikend en bij terugkomst deed mijn lichaam mijn sterrenbeeld eer aan. De wedstrijd begon uiteindelijk om 13.30, de eerste helft duurde 40 minuten en de tweede helft zelfs een uur, de scheidsrechter….ach die stak tussendoor op zijn gemakje een sigaretje op, waardoor overtredingen niet gezien werden en tussendoor een telefoontje plegen moet toch ook kunnen. De hitte was erg, maar voetballen met een wollenmuts is [toch wel een pre. Uiteindelijk waren we tegen half 4 terug, gaar en doorbakken… Toch waren er buiten de hilarische momenten ook weer de vertederende momenten, de jongen die zo goed kan studeren was zo zorgzaam voor ons, is het niet te heet om mee te gaan, lukt het wel het lopen, zijn tempo aanpassen voor ons, ons onder een boom zetten uit de zon, zijn weinig geld uit willen geven om iets te kopen voor ons, tijdens de rust na ons toekomen om te vragen of het nog gaat en na de wedstrijd don bellen om ons op te halen, maar dat ging niet lukken. Kortom 1 van de 7 schoonheden van Afrika> het bezorgd, zorgzaam en aandacht voor de medemens hebben….
[kunie x