(origineel bericht op be-more.nl)
Zo veel eerste indrukken…
Hoi iedereen!
Ik vind eindelijk eens de tijd om iets op mijn weblog te posten. Ik ben ondertussen al begonnen aan mijn derde week bij Isiaiah en terwijl ik dit neerschrijf besef ik pas dat de tijd hier wel heel snel gaat. Velen vragen zich af wat ik hier al allemaal beleefd heb en dit wil ik jullie nu graag vertellen. Een dagje helpen bij Isiaiah verloopt best wel volgens een bepaalde structuur. Ik moet elke dag om 6u opstaan zodat ik om 7u bij het project kan zijn. Ik kan jullie verzekeren dat ik hier enorm moe ben! Wanneer ik aankom, moet ik eventueel helpen om de kids aan te kleden en vervolgens de bedden verschonen. Als het ontbijt klaar is, geef ik de kids eten. Daarna help ik de aunties met dweilen, was ophangen en andere taakjes. Als er dan nog tijd over is, kan ik gewoon wat bezig zijn met de kids. Het zijn echt schatten! Er zijn er momenteel niet zo veel, maar dat geeft me wel de kans om ze eens extra te knuffelen. Om 11u kan ik naar huis gaan en dan hebben we pauze tot 13u. Dit komt nu ook wel omdat we maar met twee vrijwilligers zijn. Volgende maand zullen we dan in shifts werken aangezien we met vier vrijwilligers zijn. Om 13u moet ik dan opnieuw de jongste kids eten geven en daarna heb ik de ganse namiddag om iets leuks te doen met hen. Zo hebben we deze week al waterspelletjes gespeeld. Het was echt leuk om de kids zo te zien genieten! Om 16u moeten de kids dan in bad. De eerste keer vond ik dat echt grappig. Ze zitten zo in een grote pompbak en worden helemaal ingezeept. Daarna help ik de oudere kids wat met hun huiswerk, speel ik wat spelletjes met hen of doe ik nog leuke dingen met de jongste. Om 17u30 is het tijd om de kleinsten weer eten te geven en om 18u kunnen we dan naar huis. Ik heb echt een leuke huisgenote! Daar ben ik wel blij om want je leeft meteen 24u samen met iemand die je eigenlijk helemaal niet kent. We hebben al veel gelachen, zeker wanneer iemand weer een uitdrukking zegt die de ander helemaal niet kent. Mijn huisgenote is immers van Nederland en ik van België. 
Momenteel moeten we ook twee keer per week nachtshifts doen. Dit betekent dan dat je op het project moet blijven slapen en als er een kindje wakker komt, moet je gaan kijken wat er scheelt. Mijn eerste nachtdienst was wel even schrikken. Ik was ongeveer om de 2u wakker en bovendien zat er constant een kat te miauwen. Enkele dagen per week ga ik ook mee naar het schooltje met de kleuters. Eén meisje heeft immers autisme en de juf kan haar niet de nodige persoonlijke begeleiding geven en daarom worden de vrijwilligers ingeschakeld. Het schoolleven is niet te vergelijken met dat in België, maar je wordt het al snel gewoon.
Ik heb hier ook al telkens een leuk weekend gehad. Het eerste weekend dat ik hier was, heb ik de wild coast tour gedaan. De uitzichten die we daar te zien kregen, waren echt magnifiek! Soms had ik het idee dat ik naar een postkaartje aan het kijken was. We hebben toen ook een moddermasker gekregen wat achteraf heel leuk was. Ik zeg wel achteraf, want het stonk echt wel toen ze het op je gezicht smeerden. Tijdens deze tour moesten we ook een afdaling maken die erg steil was. Het was best wel spannend, maar de beloning die we achteraf kragen was super! Voor het eerst in mijn leven zag ik dolfijnen in de zee. Dit weekend ben ik naar Hluhluwe geweest. Toen ik dit voor de eerste keer uitsprak, werd er nogal gelachen want je moet dit eigenlijk uitspreken als Slusluwe en dat wist ik helemaal niet. Tijdens dit weekend ben ik samen met alle andere vrijwilligers op zoek gegaan naar de big 5. We hebben er vier van gezien: enkele olifanten, verschillende neushoorns, buffels en 4 leeuwen. Ik kan je verzekeren dat het wel beangstigend is als je zo dicht bij die dieren komt hoor! We hebben ook een cheetah gezien, wat echt wel cool was want niet veel mensen krijgen die te zien. Het waren echt prachtige dieren, maar persoonlijk blijf ik de grootste fan van een giraf. Die dieren zijn zo sierlijk en lijken echt wel te poseren voor de camera.
Zo, dit was een deeltje van mijn voorlopig avontuur. Ik hoop dat jullie het leuk vinden om dit te lezen en probeer jullie zo snel mogelijk op de hoogte te brengen van wat ik hier verder meemaak. Om af te sluiten, wil ik jullie graag nog enkele leuke weetjes meegeven.
Wist je dat…
-
Afrikanen hier nog steeds gekleed zijn alsof het vriest ook al zweet ik me te pletter? -
Er hier ‘levende verkeersborden’ zijn? Bij wegenwerken moet er de ganse dag iemand staan zwaaien met een vlag om het verkeer te waarschuwen en moet iemand een verkeersbord omdraaien afhankelijk van of je moet stoppen of doorrijden. -
De lokale carwash hier heel grappig is? Het is gewoon een grote plas/klein meertje en iedereen parkeert z’n auto dichtbij en wast die dan. -
Afrikanen liften met hun wijsvinger in de lucht?
Lieve kus,
Auntie Hanne!