(origineel bericht op be-more.nl)
Eerste week in ZuidAfrika!!
<u>Tadatada….
**Hier dan het eerste verhaaltje op mijn weblog.
Omdat er geen WIFI in het huisje is en het internetcafé ook een eindje weg is heeft het even geduurd;)!
De eerste week is voorbij gevlogen hier in Durban.
We zijn in totaal nu 3 dagen op het project geweest maar het heeft al veel indruk op me achtergelaten. </u>Samen met 4 anderen vrijwilligers, Ruby, Ineke en Ineke en Suzanne zal ik de komende weken op Isiaiah 54 (het project) mijn steentje bij gaan dragen.
De eerste dag dat we op het project kwamen werden we verwelkomd door de coördinatoren daar, Glyniss en Jo. Zij vertelden ons over hoe het project is ontstaan en wat er allemaal van ons verwacht word en wat wij van hen kunnen verwachten. We maakte die dag ook voor het eerst kennis met de kinderen, 17 in totaal waaronder 7 kleintjes in de leeftijd van 0-4jr.
Al deze kinderen verblijven bij Isiaiah 54 voor een korte periode, als crisisopvang.
Ze hebben allemaal een achtergrond van geweld, misbruik of verwaarlozing.
Glynnis vertelde dat de kinderen over het algemeen een aantal weken bij het project blijven totdat er een ander huis voor ze is gevonden. Dit kan zijn een pleeggezin, adoptie of een kindertehuis.
Al deze kinderen hebben een social worker die dit onder haar/zijn hoede neemt. Echter komen die paar weken vaak neer op een paar maanden …
De social workers hebben hier een enorme caseload en het is vaak nog een probleem om een nieuwe plek voor de kinderen te vinden. Gezien het project nooit nee zegt tegen een kind die(vaak door de politie) wordt gebracht draait het project ook op volle toeren, en zijn ze blij dat we een handje toe kunnen steken.
Het is voor mij nog erg wennen geweest de eerste dagen op het project. Het was er vaak een beetje chaotisch en ook de kinderen en de werkers moesten aan ons wennen.
Gelukkig zijn ‘de aunties’ (zoals hier de medewerkers) van het project worden genoemd (2 in totaal ) erg behulpzaam geweest. Ik sta te kijken hoe hard deze vrouwen kunnen werken. Zeven dagen per week, van 6u in de ochtend tot 20.00u ongeveer in de avond.
Ik steek waar ik kan mijn handen uit, dit verschilt van de kinderen wassen, voeden tot ze knuffelen, met ze tekenen, dansen etc.
Het breekt soms mijn hart om te zien dat deze lieve kids achtergelaten zijn.
We hebben nog veel plannen. Zo willen we ze nog meenemen naar zee, koekhappen etc. Kortom genoeg om de komende weken mee aan de slag te gaan.
Omdat we doordeweeks hard werken zijn we in het weekend vrij J!
Dit zijn de dagen die we zelf kunnen invullen. Zo ben ik afgelopen weekend met nog wat andere vrijwilligers op safari geweest. Voor het eerst een olifant, giraffe, neushoorn, aap en zebra gezien in wildlife! Fantastisch!!
Een heerlijk weekend waarin ik heb gelachen, gepraat over de projecten (het waren meerdere vrijwilligers van diverse projecten), en nog wat van de natuur in SA geleerd heb (mede dankzij onze tourguides Pieter en Geraldine, echte Zuid-Afrikanen).
Het gebraai (barbecueën), de Zuid-Afrikaanse taal, de warmte, de hartelijkheid en de prachtige natuur is volop genieten. Ik moet nog wel wennen aan het feit dat je hier niet zomaar even een boodschapje kan doen in je eentje, alle huizen achter hekken staan, en je alert moet zijn op je ‘veiligheid’.
Volgende week post ik weer even een kort verhaaltje met de belevenissen… Township bezoeken en een dag of twee surfen staan nog op de planning!!!
Liefs Melle
Ps. Ik moet nog even een kabeltje regelen voor mijn camera… dus deze foto’s zijn uit de fotogenieke hand van Ruby!!!