Nieuws-items zoals die hier in BKk/Thailand in de krant kwamen over de politik/presiden (korrupsi/bestrijding). Beide landen zijn lid van ASEAN-maar veel kontakt ertussen is er niet.
1.laatste: het meevoeren van karabau=waterbuffels in demonstrasi tegen de president wordt verboden. de buffel is groot+dom-en dat is ie niet!
2.omdat het verkeer dat in Jakarta toch al zo slecht is, komt er nabij de Monas=monumen nasional een aparte plek voor demonstrasi-zodat ze dat verkeer niet nog meer verlammen.
3.de presiden heeft een CD uitgebracht met zijn favoriete karaOk songs erop. dat schijnt niet de eerste te zijn. Wel tamelijk unik voor een staatspresident.
Wie is Yuliono ?
Kan je Thailand met Indonesia vergelijken , en in welke opzichten wil je vergelijken ?
Indonesia is lid van G20.
Wat bedoel je met kontakt ertussen is er niet ?
SBY (Susilo Bambang Yudhoyono) heeft zich van de week vreselijk druk gemaakt en het volk voorgehouden dat de demonstraties in het land niet " ethisch" zijn, inderdaad werd er een karbouw waarop zijn " naam" stond (SiBiYo) in een demonstratie gmeegevoerd, de man is namelijk zo groot als en heeft de motoriek van zo een waterbuffel, ook ergerde hij aan de leuzen SBY maling, Boediono maling enz en het verbranden van portretten. Deze man die zogenaamd de democratie hoog in het vaandel heeft staan wil dat allemaal gaan verbieden. Hij heeft geen gevoel voor humor. Hij moet er eens op letten waar het om gaat in die demonstraties, de mensen in Indonesie gaan nog dood van de armoe, 76 miljoen mensen moeten leven van 2 US$ of minder per dag. Dat terwijl de ministers en vooral het parlement (DPR) stelen als de raven. Er is nu een akkefietje met Bank Century die uitgekocht is met 6, 5 triljoen Rupiah. Veel van het geld schijnt gebruikt te zijn voor de herverkiezing van SBY. Ik heb die man nooit vertrouwd. Het is een grof schandaal dat er in zo een rijk land als Indonesie nog honger wordt geleden en dat er slechts een kleine groep is die zich rijk steelt. Die SBY komt al 5 jaar met beloften maar heeft nauwelijks iets van de grond gebracht.
- ondanks zijn gezeur over de immens zware taak die het presidentschap van de RI schijnt te zijn heeft hij al drie CD’ tjes uitgebracht met leidjes die hij onderw erktijd heeft geschreven. Neem maar van mij aan dat e.e.a. niet om aan te horen is. " Cintamu untuk negaramu" is de titel van de eerste CD van deze kleptocraat.
nieuws in Azie gaat toch sneller als in de grotemensen wereld.
Maar gisteren=16/2/10 haalde ie zelfs de voorpagina van de International Herald tribune-een van de beste bekende kwaliteitskranten, die je ook vaak in airplanes krijgt.
De CD heet: ""In the end we will succeed’'.
En oh, ja, mas Suryah: banyak baik sekali-helemaal gelijk-ik was verward met de naam met een oude vriend uit Yogya. Dat is meneer presiden natuurlijk helemaal niet.
en alweer een nieuw projek van de presiden-hedenochtend hier vrij groots in de krant:
Lets feed Indonesia-lets feed the world.
Komt er op neer dat dit land-4e in rij van bevolking in deze wereld-inmiddels zelfvoorzienend zou zijn in de voedselteelt/aanbouw. Er is nog genoeg potentieel om flink te gaan exporteren-en wel de velden van Papua Nieuw Guinea te ontwikkelen met buitenlandse hulp, zoals daar zijn Japan, Korea (en ik vermoed China). Klein probleem: de lokale keuterboertjes moeten plaats maken voor grote plantages.
In Indonesia komen ze aan de lopende band met dit soort projecten die alle problemen die het land kent in een klap zullen oplossen. In Nederland zouden we zingen " Van je Hela Hola houtter de moed maar in …" ![]()
SBY is naar Australie-o.a. om over het vluchtelingenprobleem te spreken (Ozzieland vindt dat het te veel vluchtelingen in verdachte omstandigheden moet opvangen, zoals recent veel Tamils uit Sri lanka). Of hij is alweer terug.
De CD met 9 songs heette Ku Yakim sampai di sana. Kwam opnieuw een lang artikel over-past in een oude traditie van de Javaanse sultans (zal wel maharadja zijn=zelfde woord in het Thai trouwens) om de bevolking met songs te tracteren.
Dan is er een mislukt projek- mega rice projek- op Kalimantan, waar de rijst toch niet zo hard wilde groeien. En waar door het aanleggen van allerlei kanalen en ontbossing de grond geheel verwoest is. Wat al die supergrote andere projecten ook weer in een ander licht plaatst.