Wij zijn Fabian (25) Hilda (24) en Amber (9 maanden).
Wij hebben sinds vorige week besloten om naar Canada te gaan om te wonen en te werken.Onze bestemming is Abbotford, BC, Canada.
We willen een nieuwe uitdaging in ons leven. Alleen nu zien we door de bomen het bos niet meer, en weten niet precies welke stappen we moeten ondernemen, om daar naar toe te kunnen.
Ik heb ook Familie wonen in Ontario wonen die ik zou kunnen vragen voor een sponsorship. Maar heb tot op heden nog niets gehoord.
Hoe ik daar werk moet vinden vanuit hier is ook een raadsel. Ik ben op dit moment aan het werk al operator in een broodbakkerij. En heb de opleiding gedaan als: Commercieel medewerker Banken en verzekeringswezen.
We willen alles zonder een bemiddelingsbureau doen omdat dit klauwen vol met geld kost.
graag zouden we een zet in de goede richting willen vragen.
Leuk dat je ook naar Canada wil, specifieke reden voor Abbotsford?
Anyway, zeg je baan nog maar niet op want het kan nog wel even duren. Ik weet niet hoe het zit met familie sponsorships (helemaal als je ver van ze weg gaat wonen gaat het niet om familiehereniging) dus wellicht dat je beste optie is om gesponsord te worden door een werkgever. In dat geval moet je eerst eenarbeidscontract hebben (aangebden krijgen), dat aanbod moet goedgekeurd worden door HRDC. Het wordt gekeurd om te zien of het bedrijf er wel een buitenlander voor mag aannemen en het geen werk van andere Canadezen afpakt. Wat hier dus voor ‘jouw baan’ aangevraagd wordt is een LMO Labour Market Opinion. Als die eenmaal is goedgekeurd kan jij je aanvraag beginnen voor je werkvisum en verblijfsvergunning.
Makkelijk is dit echter niet omdat het ten eerste tijd kost. Voordat er werk naar een buitenlander mag moet het eerst sowieso 3 maanden aangeboden worden voor Canadezen om op te solliciteren, het bedrijf moet dan ook aantonen waarom het deze sollicitanten heeft afgewezen en specifiek jou wil hebben. Daarbij moet aangetoond worden dat jij met je werkervaring en opleiding en alles perfect voor de baan bent. Vervolgens wordt alles pas aangevraagd en in totaal kan het zeker wel 9 maanden duren.
Het vinden van een baan is dus de eerste en belangrijkste stap, en zonder vrienden kennissen en familie die mee willen werken en een baan voor je hebben is het lastig. Niemand neemt zomaar een vreemde aan die ze nog nooit gezien hebben en gaat een lang en ingewikkeld proces door van vergunningsaanvragen, aleen om een medewerker aan te nemen. Je moet dus wel toegevoegde waarde hebben. En daar komen mensen als wij met 25 jaar vaak veel werkervaring te kort. Maargoed ik ben ook bezig
Wat denk ik het beste is om hierheen te komen als toerist en gedurende die tijd een baan vinden die perfect bij je past, ook veel/goede vrienden maken want dat wil erg helpen.
Een andere manier om Canada binnen te komen is het aanvragen van een permanente verblijfsvergunning (Permanent Residentship) maar dat duurt vaak jaren en de verhalen staan elders wel op het forum. Rob bijvoorbeeld heeft pas zijn PR binnen, na twee jaar, en gaat deze zomer naar de Yukon.
Aangezien jullie beide onder 30 zijn zou je ook kunnen overwegen om een WHP-vergunning aan te vragen. Dit is een open werkvergunning die geldig is voor maximaal 1 jaar na aankomst in Canada. Deze moet je individueel aanvragen omdat je er geen familie op mag meenemen, ik heb ook geen idee hoe het moet met Amber en hoe zij mee kan.
In dat jaar waarin je vrij mag werken of niets doen kan je ook zoeken naar een vaste baan en tijdens je verblijf het proces van een werkvergunning inzetten.
Ik weet wel dan met een WHP visa je geen kinderen mee mag nemen. Dus dat is geen optie.
Ik heb zo’n test gedaan en ik kom uit op 70 punten dus zou ik in aanmerking kunnen voor skilled worker class. Ik heb vanaf mijn 16e werkervaring als bakker in een bakkerij. Dat is nu dus 9 jaar :zon02:. Mijn huidige werkgever is zelfs bereid om te bemiddelen. Ben op dit moment bij Bakkersland (grootste bakkerij keten van nederland.
**Bakers (NOC 6252-B)
Bakers prepare bread, rolls, muffins, pies, pastries, cakes and cookies in retail and wholesale bakeries and dining establishments. They are employed in bakeries, supermarkets, catering companies, hotels, restaurants, hospitals, and other institutions, or they may be self-employed. Bakers who are supervisors are included in this unit group.
Included job titles: baker, baker apprentice, bakery supervisor, head baker**.
't Is geen Abbotsford, maar een tijdje terug stond deze bakkerij in Chemainus(Vancouver Island) van een Nederlandse eigenaar te koop.
Misschien een “ingang”?
Kennissen van ons hadden hun visum binnen 9 maanden. Als het meezit helpen ze je zelfs met het vinden van een baan. Zij hadden hun eerste contact overigens op een emigratiebeurs.
Mmmmm, Nederlands brood in Canada… geef mij maar een klantenkaart
Op http://vancouver.craigslist.ca vind je wel vaker bakkerijen te koop maar een overname zal geen oplossing zijn. Voor het starten of overnemen van een bedrijf en op basis daarvan een visum krijgen vereist een minimum investering van 400.000 dollar of euro. En ik neem aan dat je die niet hebt. Heb je de wel moet je het mij even uitleggen hoe je dat gedaan hebt met 25 jaar
Zelf richt ik met mijn vriendin nu ook een bedrijf op (waarin we ook bakken maar geen brood en niet op grote schaal). Maar we betrekken pas 1 april onze bedrijfsruimte dus het duurt nog wel even voor we personeel aannemen (als we in die luxe positie komen en genoeg verkopen).
Waarom wil je eigenlijk naar Canada? Gewoon weg uit NL in en Canada woont familie of heb je zelf ook iets met Canada als ‘drive’?
Ik zou wel even kijken hoe je financieel denkt rond te komen. Het is hier nogal duur, eten en drinken is iets duurder dan NL maar vooral huisvesting is heel erg duur. Net als elke metropool is Vancouver erg duur. In deze regio is de gemiddelde huisprijs 700.000 dollar (en dat is niet alleen Vancouver maar ook West Vancouver, North Vancouver, Richmond, Burnaby, Surrey, Delta, New Westminster en ik neem aan dat Langley en Abbtsford ook in dat gemiddelde zitten). En huren is ook niet goedkoop dus kijk wel even waar je terecht komt en wat je kan doen. Abbotsford ligt wel even uit de richting maar goedkoop is het allerminst.
Family Sponsorship gaat 't niet worden. Dat kan alleen met (groot)ouders (kan jaren duren) en kinderen die afhankelijk zijn van de hoofdaanvrager (en daar zijn jullie net te oud voor). De WHP is zeker een optie, vraag dan een bezoekersvisum voor 12 maanden aan voor Amber (kan de ambassade ook regelen, maar moet via een officiële procedure).
Ik kan eigenlijk niet meer zeggen dan: lees je in in de mogelijkheden van Skilled Worker en Provincial Nominee.
