(origineel bericht op be-more.nl)
Week 4 afscheid
Woow! Alweer een week voorbij!
Deze week stond in het teken van afscheid nemen en de vakantie voorbereiden!
De kinderen hebben namelijk vanaf afgelopen vrijdag vakantie tot en met 30 september. Die week wordt flink aanpoten. De kinderen moeten elke dag van 10 tot 12 en van 14 tot 16 vermaakt worden. De kinderen worden in groepen verdeeld en elke groep moet een uur vermaakt worden in de theatre, art-room, playground en de hall. Voor alle ruimtes moeten wij dan een activiteit bedenken en dat voor 4 dagen. Dinsdag is een nationale feestdag en dan hoeven we niks te doen, maar als echt hollanders werken wij gewoon door op een nationale feestdag en als het weer meezit hebben we een waterfestijn. Deze week zijn we begonnen met uitjes met alle kinderen. We nemen alle kinderen mee naar het strand. Het weer zit helaas wat tegen. De jongste kinderen zijn allemaal al gegaan. Het was de bedoeling dat we vandaag met de oudste kinderen gingen, maar de kou is bijna net zo erg als in Nederland. Dus dat feest gaat niet door. Hopelijk hebben we morgen meer geluk met het weer.
De afgelopen week zijn op woensdag uiteten geweest met de hele groep. Het was voor Sanne, Yvonne, Renate en kleine Daan alweer de laatste week. Tot nu toe ben ik zo blij met mijn beslissing om 3 maanden te gaan. Ik ken nu net iedereen beetje van de groepen waar ik mee werk, alle oudere kinderen ken ik nog lang niet. Ik had er niet aan moeten denken om nu al weg te gaan. De afgelopen week is verder niet zo heel veel gebeurd. De week is vrij standaard verlopen . De babies zijn op donderdag naar het strand gegaan. Dit vonden ze helemaal geweldig. Ik ben daar niet bij geweest. Vrijdag mocht ik dan mee met de kinderen naar het strand. Dit waren de day-care kinderen en de grade R kinderen. De kinderen stonden van 8 tot 10 op school helemaal te stuiteren dat ze naar het strand gingen. Ze waren ook allemaal binnen 5 minuten omgekleed en weer terug op de afgesproken plek. In de bus heb ik de kinderen nog nooit zo stil gehoord en gezien. De meeste kinderen gaan hier nooit van het terrein af en als ze van het terrein afgaan is het vaak voor het ziekenhuis. Ze vonden het dus fantastisch om een keer van het terrein af te gaan voor iets leuks. Eenmaal bij het strand waren ze helemaal uitgelaten, ondanks dat het weer tegenzat vonden de kinderen het helemaal fantastisch. De grote glimlachen die de kinderen op hun gezicht toverde zijn zeker weten de grootste reden waarom ik hier heen gekomen ben. Niet elk kind was even blij met het zeewater wat hoge golven maakte. De manier waarop sommige huismoeders hier mee omgingen vond ik niet geheel pedagogisch. Het echt keihard krijsende kind werd gewoon hop in het water gezet en vast gehouden dat het niet weg kon lopen. Dit brak echt mijn hart, dat kleine mannetje was zo bang en zodra hij los gelaten werd wist hij niet hoe hard hij weg moest lopen zo ver mogelijk bij de zee van dan. Eenmaal in de armen van de vrijwilligers kwam hij tot rust en was het toch nog een leuk uitje voor hem. Vrijdagmiddag was het tijd om afscheid te nemen van Renate en Daan. Het gekwebbel van Daan wordt nu al gemist door ons. En natuurlijk missen we Renate ook! Volgende week een druk weekje met eerst dus elke dag de kids vermaken en vervolgens een weekendje naar de Wild Coast. Ben benieuwd hoe dat gaat zijn. Eerst maar eens de vakantie overleven. En natuurlijk de nieuwe vrijwilligers die komen.