(origineel bericht op be-more.nl)
week 23 en mijn verjaardag op zn ugandees
4 juni
vandaag stenen gemaakt en op pad geweest met jodie. dat was erg gezellig. we hebben nog mooie fotoos gemaakt bij de waterput en deze keer hebben we wel 31 stenen gemaakt! dat is hartstikke veel want jodie en ik waren de enige samen met de local volunteers. celine theo en jopie zijn wezen metselen. het was een bijzonder warm temperatuurtje! het was echt hard aanpoten maar we mogen zeer trots zijn op het resultaat!
's middags ben ik bij tonny en feibi geweest. maar ook bij de mama van naka om te vragen hoe het er voor staat m.b.t. mijn bestelling in souvernirs. het komt allemaal goed en ze moet er nog een aantal maken maar ik heb er vertrouwen in dat ik het allemaal wel voor ik naar huis ga in mijn koffer kan krijgen!
's avonds hebben we weer ouderwets moppen getapt. toch wel schik hoor dat stel van der ende 
en gewoon lekker lol maken! heerlijk! niet moeilijk doen over het plassen in een emmer;-) gewoon laten gaan. en dan hoor je weer een lachwekkend geluid aan de andere kant van de muur en ach… hier in afrika kan alles hoor zo grappig!
maar heel goed dat de sfeer prima en goed is in huize lwengo! zou jammer zijn als dit je laatste maand was waarin je niet lekker in je vel zit. maar gelukkig zitten we altijd gezellig met iedereen hier aan tafel en zijn er geen spanningen. tja je hebt mekaar niet uigekozen om mee in afrika te zitten dus moet je het wel gezellig maken ook al ben je met mensen die je niet kent… je moet er wel mee samen leven. maar al met al heb ik goed contact en ervaar ik deze maand ook geen problemen.
5 juni
vandaag zou ik gaan helpen in het healthcenter. ik bedacht mij ook nog dat ik met het jongetje uit P5 naar de opticien moest. mijn tijd begint te dringen… en dit wil ik echt nog gedaan hebben voor ik naar huis ga. ik heb het tenslotte aan mijn moeder beloofd maar los van dat, ik vind gewoon dat het jongetje geholpen moet worden.
ben met jopie eerst naar school geweest om hem te zoeken. hij was nergens te bekennen… dat is vreemd… we hadden hem toch in p5 gezien? hij bleek ergens aan het spelen te zijn op het plein en plots zag ik het bekende moeilijk kijkende koppie. We vroegen aan meester Alex of hij mee kon naar masaka voor een bezoekje aan de opticien maar hij zei dat hij al daarvoor behandeld was in het local healthcenter. mijn tenen stonden een beetje krom want ik wist zeker dat ze hem met vitaminetabletten op huis hebben gestuurd. (soms denken de oerrrgandesen dat je het met pillen kunt oplossen…maar zelfs een niet medisch iemand kan zich toch wel bedenken dat dit visuele probleem niet met vitamines zijn op te lossen?? ) mocht ddat wel zo zijn, moesten ze maar eens op mijn werk komen kijken in nederland… wat zouden er dan een hoop mensen genezen zijn.
de jongen moest morgen de papieren van het healthcenterconsult laten zien en daarna zouden we besluiten of hij mee kon. (wat mij betreft wel maar er moet ook een goedkeuring zijn van pa moe en meester)
Ondertussen was de houtbewerker aangekomen op kantoor en we waren op school kwam dat mooi uit! want nu wilde Anthony graag dat ik hem hielp met adviseren mbt de inrichting en het begin van het aankleden in het gebouwtje voor de schoolnurse. fantastisch hoe creatief deze houtbewerker is en ook echt praktisch hielp mee denken! deze man had echt hart voor zijn vak! Het is een mooie grote opdracht voor hem geworden. Er komt een werkblad voor het lab, een bed, kast met sloten, kamer afscheiding voor de mini spreekuurtjes voor de dokter en een betaal luik en een wachtruimte. ik zie het al helemaal voor me en het is fantastisch dat ik dit nu hier nog mag mee maken! na de bespreking en het meten met een prachtig ugandees latje zijn jopie anthony en ik vertrokken naar Masaka. We moesten nog wat laatste inkopen doen voor de familie van baby Simon. We hebben deze boodschappen met een poep en een scheet gedaan. We gingen eerst een lunch halen bij de frik en toen door boodschappers doen. en we hebben Anthony ruim ruim ruim van tevoren laten weten dat we klaar waren. we moesten nog naar de glasboer, ramen bestellen en stopverf kopen, over de markt een pan kopen. brood halen, verjaardagsboodschappen en nog t een en ander. het was ongeveer 2 uur toen we belden.
om 3 uur waren we echt uitgewinkelt en hadden we het wel een beetje gehad. we moesten nog naar de glasboer om de op maat gemaakte raampjes op te halen. Onderweg kom ik ineens een nieuwe kliniek tegen. jopie liep al een aantal dagen te tobben met wat blaasklachten en ik kon het niet laten om hier eventjes om de hoek te gaan spieken.
waarempel! het kliniekje was nog maar net 2 weken open. het rook nog naar nieuw. en de test mogelijkheden waren veel beter dan de byansi clinic. we besloten dat we hier wel een test wilden doen. Jopie liet zich prikken en dit ging zeer netjes. het kliniekje zag er ook mooi en fris uit! en de manier van werken daar kon de byansi clinic echt een voorbeeld aan nemen!!!
totaal heeft jopie 68000 shilling betaald incl consult test medicijnen. super goedkoop. en het zijn westerse medicijnen, gsk, de mensen in de medische wereld kennen deze branch wel. ook vond ik de dokter goed in het
beredeneren van bepaalde klachten die jopie had. ik vertrouw deze dokter en kliniek echt honderd keer meer dan de andere.
Maarja als je kijkt naar baby simon, zie ik ook wel dat de byansi clinic ook goed werk doet. maar goed.
We zijn naar de bakker gelopen omdat we daar een hoop spullen achter de toonbank hadden laten stallen. en we moesten daar opgehaald worden door Anthony…
maar… jullie kunnen het wel raden… hij verbrak zijn record.
dit keer hebben wij tot in het donker zitten wachten…
het was half 7 toen hij eens aan kwam rijden… hij had het erg druk gehad, veel regeldingen. En zoals celine het op zijn vlaams zo mooi kan zeggen: een hoop bla bla maar weinig boem boem
klopt… maar ach… weer een mooi excuus …
we zijn hongerig weg gereden en onderweg wilde anthony per se naar de bank toe. er stond een rij van masaka tot entebbe en hij wilde dit activiteitje niet tot morgen bewaren… helaas voor ons.
ik met mijn vooruitziende blik vraag rita en jopie of het possible is to have a dinner at the backapackkers.
rita vond het goed en was ook redelijk zat van het wachten. Ik belde Joseph ondertussen en hij vroeg of ik okay was en wat er aan de hand was. Hij dach al wel dat ik iets wilde eten en zei: oke nyabo, 4 persons? chips and a omooolet? yes sebo! kale Nyabo! see you soon!
en hop de bestelling werd telefonisch mooi zo ff gefixtt. We hebben nog even wat gedronken en toen zijn we lekker na 20.00u vertrokken uit masaka.
laat aangekomen en kapot van het wachten maar ach. toen joop en ik bij de bakker zaten hebben we een bere interessant gesprek gehad met een journaliste. ze wilde de verschillen weten wat wij nou in nederland doen/leven, en hoe we dit in uganda ervaren. ik heb me echt vermaakt. wat een prachtig mens! en we gingen van het ene naar het andere onderwerp en het kon allemaal maar niet gekker dan dat de muzungu’s ook echt alles op tijd doen! we kwamen ook ter sprake over de red neighbourhood met de vrouwen achter the windows and a red light. de journalist vind vooral het lampje interessant. eigenlijk het meest interessant van heel het verhaal. Kan je dit je voorstellen dat er een vreemde aan je tafeltje komt zitten in nederland? en 3 uur blijft zitten? Ik vind de mensen hier nog steeds prachtig. het kan allemaal maar en het is gewoon die sfeer, het niet moeten ofzo… wat ik zo mag. heerlijk! dat heeft het lange wachten weer wat verzacht.
6 juni:
wederom vandaag weer een ritje naar masaka. bijna al het sponsorgeld van francien opgehaald dus dat rust ook maar weer.
we gaan naar school om het jongetje op te halen maar helaas hij was niet op school. er gaat een boda naar het huis van het jongetje. hij is ziek. hij voelt zich niet goed en moet thuis blijven. nouja… dat kan gebeuren. we laten de boodschap achter dat we morgen terug komen en hem thuis oppikken als we dan denken dat hij zich oke voelt en hij mee kan.
ik heb voor francien samen met anthony het sponsorgeld bij mekaar en we zijn naar de boekwinkel gegaan om daar een grote bestelling te doen.
De baby , simon was ook mee in de auto en moeder afgezet bij de kliniek.
ik ben later naar de kliniek gelopen want anthony had weer eens dingen te doen in town en een small meeting (betekend wachten tot ongeveer 18.00u) moeder en kind gezelsschap gehouden. Ik ondertussen toen ze weer in de rij van de dokter zaten t internet cafe in. kleine dingetjes doen.
En terug. Anthony wilde ook nog naar Nyendo rijden (ligt vlak achter masaka) om bij een andere boekenwinkel wat boeken op te halen. alles liep prima en gesmeerd en we zijn dit keer wonder boven wonder VOOR de zon onder ging terug gereden naar lwengo.
ik heb de muzungus vast een traktatie gedaan, kippetje uit de ‘‘muur’’ gekocht, (buiktyfus hadden we toch al) en wat mini pizza broodjes. en een paar samosa’s.
heerlijk smullen.
Marije, weet niet of je dit leest, maar Robbert heb ik ook gesproken. Hij is bijna uitgeleerd voor spiegoloog! hij wil ook in het onderwijs wat gaan doen en wie weet komt hij terug als community worker. neem dat even mee in je overwegingen als je weer naar lwengo zou willen hij is echt nog steeds weg van je!
07 juni
om 07 uur hoor ik naast mij… er is er een jarig hoera hoera! theo en jopie waren er wel heel vroeg bij! ach maakt niet uit. de eerlijk reizigers moestn toch vroeg ontbijten bij ons dus ach vooruit dan maar t bed uit. er hing een a 4 poster met een geintje van theo en er hingen slingers en balonnetjes. mijn dag kan niet meer stuk
ik mocht op dde verjaardagsstoel zitten en een mooi kroontjeop doen.
na het ontbijt ben ik met jodie naar de schooljongen gegaan om hemop te halen. helaas kon hij nogn niet mee. maandag gaanwe op afspraak naar de opticien toe. ik ben ewl mee gegaan in de auto want jodie had een prachtig mannetje (zonder tanden, met vliegen, zonder slippers, met een bijzonder loopje) opgeduikelt.
we zijn naar de kliniek geweest waark ook met joop ben geweest. De dokter was erg blij toen hij zag dat ik mee was. volgens mij vind ie mij wel grapsig. Ik moet zeggen dat hij wel een charmeurtje is hoor! ach ik vind het wel leuk.
de man is getest en goed behandeld en ook weer tevreden zijn we vertrokken bij de kliniek. (ik heb mij laten her testen, de antibiotica was op en er was een week verstreken ) en ach die dokter lachte zo leuk… dus ik ben ook (dit keer zonder moppers) op consult gegaan.
helaas, tyfus nog niet weg, dus we hebben een ander plan. ik zie het wel weer in nederland hoor. volgens mij moet ik gewoon echt eerst weer andijvie stamp met spekjes eten… en een lekker toetje eten, tiramisu ofzo? maar volgens mij kan ik ook wel een frikandel speciaal gebruiken of witlof met ham en kaas…? maar asperges en een kook ei en een beetje zalm lussikookwelhoor…
verder ben ik verrast door een sms van de tokkies uit kenia! super leuk! maar ook opa en oma, pap en mam hebben gebeld. en alle mensjes op whatsapp hebben leuk aan mij gedacht. en niet te vergeten , faceboek en wat e-mailtjes.
bedankt!!!
we hebben de boodschappen gedaan en zijn in de stromende regen naar lwengo gereden. gelukkig was daar geen drup noch spat gevallen! dus konden we gewoon stoppen met kouwkleumen.
de tafel in orde gemaakt, hapjes klaar gemaakt. en laat de mensen maar komen.
ik kreeg veel visite! docenten, de buren, de buurtkindjes, de mensen van de huisbezoekjes waar ik langer contact mee heb. de locals, de helpers in en rond om het huis. heel erg van genoten!
ik heb een prachtig cadeau gekregen…! een 50 kg matooke bananen pakket… en… eenLEVENDE KIP!!!
ochhh hemeltje lief… dat had van mij echt niet gehoeven!
ik kreeg gewoon de bibbers van al die lieve mensen. en dan in mijn achterhoofd hoor ik steeeds… nog 10 dagen en dan is het 17 juni…en dan… close youre seatbelts… pff sta ik over 10 dagen op amsterdam airport:O …
op dat moment word ik behoorlijk verrast door een telefoontje.
Kees en Alette zijn mij nog niet vergeten (ik hun ook niet) maar ik was erg blij dat ze belden. de schatten!!! superrrr leuk!!! even bijgekletst en toen weer terug naar de visite.
Daarna was het nog even wachten op Anne. Ze was met vertraging uit rakai weggegaan maar toch nog besloten deze kant op te komen.
We gingen kaas fonduen! och hemels! ik vind het echt een mooi cadeau!!
het smaakte hemels!
ik heb fantastisch genoten van alle mensen en gezelligheid maar ook de hulp achter de schermen van mijn projectgenoten! heel tof!
wat heb ik een mooie dag gehad!
En dat vind ik ook een mooie afsluiter voor deze week, deze blog.
Morgen gaan jodie joop theo en ik naar kampala. nog 1x craftmarket. nog 1x safarilodge en het gezellige in kampala beleven. en dan terug op zadag naar de backpackkers. Ik ben het weekend niet op skype want ik heb dus genoeg andere dingen te doen en te regelen. mijn vertrek komt nu echt dichterbij!!!
ik ga nog wat fotootjes erop zetten en dan slapen! half neger gaan we weg.
Sula baloendi (welterusten)
en tot gauw…!!!