(origineel bericht op be-more.nl)
wat een in drukken
De eerste week zit erop. wat een week met indrukken en emoties.
Het was erg zoeken de eerste week, het is allemaal zo anders dan in nederland.
De kinderen eten op de grond, ze voeden zich zelf hoe klein ze ook zijn. Ze kennen geen luxe en zijn iedere ochtend dol enthousiast om ons te zien. Ze hangen als kleine aapjes om ons benen. Ieder op zoek naar liefde en aandacht. Gelukkig zijn we met 5 vrijwilligers dus kunnen we alle kinderen voldoende aandacht geven. Daarnaast willen we graag de aunties hulp bieden, met de was en het eten en het poetsen van het huis.
Het was niet helemaal duidelijk wat er van ons verwacht werd, maar vanochtend hebben we een gesprek gehad met Glynnis en Loes onze coordinator in Afrika. We hebben onze zorgen en vragen uitgesproken. We gaan weer vol goede moed de nieuwe week in.
Het afgelopen weekend zijn we naar Lesotho en Drakenberg geweest. Een berggebied in een apart land binnen afrika.
Vrijdag zijn we met 9 andere vrijwilligers vertrokken na de eerste nacht in een back packers hotel geslapen te hebben, zijn we de volgende ochtend de bergen ingetrokken.
De natuur is prachtig, echt ongelofelijk wat een mooi gebied. Maar ook wat een armoede, er zijn daar veel herders die de schapen hoeden. Ze winnen daar wol in voor de verkoop.
De bewoners lopen met dikke wollen dekens om en de armste hebben alleen een onderbroek aan.
Wij verbleven in een lokaal huisje in de bergen. Zonder water( alleen uit de bergen ) en geen licht gingen we back to basic. Mooi om te zien dat deze mensen gelukkig zijn met wat ze hebben. Die avond mochten we mee naar een berg dorp, daar gingen de vrouwen voor ons dansen en zingen. Echt heel vrolijk en ze leerde ons een paar woordjes zulu`s!
Daarna gingen de mannen nog voor ons dansen en zingen, veel mannen zitten onder de drugs en drank, ik wilde graag een beetje uit de buurt blijven.
Het was een mooie ervaring. Het is al vroeg donker in Afrika, dus daar zaten we zonder licht en water uit de bergen. Dan besef je pas in wat voor weelde we leven. Hier overviel me ook even een momentje van heimwee terwijl ik daar onder het rieten dakje lag.
Toen de nacht weer over was, was alles weer prima en kon het weer helemaal aan.
Zondag avond keerde we weer terug van ons avontuur, wat ik voor geen goud had willen missen.
Dan ben je weer zo blij met een douche en een gewone wc, in plaats van een gat in de grond.
De kinderen zijn weer wakker dus ik ga weer aan de slag.
Het doet met goed dat er zoveel reacties binnen zijn gekomen, heerlijk om jullie berichten te lezen.
De foto`s erop plaatsen gaat nog niet zo lukken, ik probeer dit het weekend in kaapstad.
Lieve groeten van Ineke