(origineel bericht op be-more.nl)
Wat een belevenissen weer…
Lieve allemaal, ik leef nog!!! Ik heb de nijlpaarden overleefd evenals de safaritocht in de jeep en het bananendonuts bakken in de onweer. Wat heb ik weer veel beleefd. De tijd gaat te snel! Ik zou er in het relaxte Afrika bijna stress van krijgen.
Maar even over de Nijlpaarden. Daar gingen we dan. Drie vrouw sterk in een plastieken kano met een peddelende guide achterin. Het instappen was al een belevenis op zich en echt leuk vond ik het niet. Vooral niet toen ik via scheurtjes water de boot in zag lopen. Wat een stress…haha. Maar ook daar is een oplossing voor. Tussendoor gewoon even hozen met een plastic scherf en de boot is voor een paar tellen watervrij. We hebben wel nijlpaarden gezien in het water, geen krokodillen maar wel een kudde olifanten die water gingen drinken in de rivier. De rest van de dag was relaxen in de hitte. Dat betekent cola drinken, in een stoel hangen, cola drinken, lunchen, weer een drankje doen, boekje lezen, avond eten…. Het leven is zwaar hier…haha.
De volgende dag om 5:15 opgestaan voor de jeepsafari van 6.00 uur. Met een laddertje in de jeep geklommen en we kregen tegen bungelende benen een cocacola-kratje onder onze voeten. Het was een erg gave toer. We hebben veel olifanten gezien: vechtende, flapperende, licht geïrriteerde. De olifanten waren namelijk lichtelijk agressief wegens het feit dat de zin Mozambique de oorlog hebben meegemaakt.
Maandag terug naar het echte leven. Eerst meeting om het weekprogramma door te spreken. ’s Middags Engelse les voor de LIYO members. Dinsdag gingen we naar de nursery. Dat was erg leuk In vergelijking met vorige reizen viel mij de kwaliteit van de nursery erg mee. De juf deed leuk tegen de kinderen, ze leerden dingen maar mochten ook spelen. Buiten en binnen met allerlei speelgoed. Het komische wel is dat ze van een “L” een “R” maken en andersom. Dus lieve kleine Brenda werd Blenda en “Let us pray” werd “Let us play”. We hebben ook nog een andere nursery bezocht. Die was echter dicht en toen werden er een juf en wat kinderen opgetrommeld. Samen met de kinderen nog Engelse liedjes gezongen. Erg gezellig.
We hebben de boeken voor de bibliotheek uitgezocht. We hebben ze allemaal uitgezocht en genummerd. De boekenkast komt binnenkort dus dan is het helemaal compleet. Daarnaast heb ik met de woman empowerment group buiten bananendonuts gebakken in onweer. Het was erg gezellig. Ze hadden zichtbaar lol in hoe verkeerd deze Mzungu (blanke) de bananen tot moes stampte en de uiteindelijke massa met veel moeite gekneed kreeg met de handen. Wat een bende was het. Haha.
Ik doe hier zo anders dan in Nederland. In een lekke kano stappen (tussen wilde dieren), paden begaan die ik anders nooit zou nemen, buiten in de onweer gaan staan. Ach ja, of ik verander of Afrika wordt wat overmoedig. Wat geeft het. Het leven is hier mooi om mee te maken. Over 2 weken is het alweer klaar hier in Millimbo near Mpuna market. Vreemd hoor. Maar even niet aan denken.
Iedereen nog bedankt voor jullie reacties. Daar kan ik echt van genieten!
Lieve groetjes Anne