Naar aanleiding van een eigen reiservaring in Nepal (Kathmandu) en die van een aantal anderen die ik na die tijd ben tegengekomen, wil ik graag waarschuwen voor een mogelijk onjuist verhaal van een groep Nepalezen om aan geld te komen.
Op weg naar Durbar Square benaderde een Nepalese jongen mij, welke aangaf op weg te zijn naar hetzelfde punt als ik. Hij bood aan om me wat over de stad te vertellen, en gaf aan er absoluut geen geld voor te willen. Als onervaren reiziger en afgaand op de verhalen die ik had gehoord over de vriendelijkheid van de Nepalezen, ben ik meegegaan. 's Middags zou ik naar Bodnath gaan, waarop de jongen aangaf dat hij daar schuin tegenover woonde en ik met hem mee kon reizen met de locale bus. Na Bodnath nodigde hij mij uit om bij hem en zijn vrouw en kindje en overige familie thuis thee te komen drinken. Ik vond het lastig in te schatten wat wijs was om te doen. Uit belangstelling voor de cultuur en levenswijze en om eventuele belediging te voorkomen, besloot ik mee te gaan. We kwamen uit bij een sloppenwijk met huizen van bamboestokken en plastic. Ik ontmoette de familie, en naderhand gingen deze allen weer weg. De jongen gaf overeenkomstig de woonsituatie aan dat ze erg arm waren. Hij benoemde absoluut geen geld van me te willen, maar dat ik hem en zijn familie erg zou helpen door een “shoebox” voor hen te kopen (een houten kist met spullen voor schoenonderhoud), à 18000 Rs (180 euro). Later gaf de jongen aan dat hij al wat inhoud had, en dat alleen de doos ook volstond (8000 Rs; 80 euro). (Een kleiner bedrag om te kunnen sparen zou niet volstaan, gaf hij aan.) Op moment van onderhandeling met de ‘shoebox verkoper’ kreeg ik het gevoel dat er iets niet klopte door de gang van zaken en de shoebox an sich (die er al erg gebruikt uit zag en in Nederland nooit zoveel geld zou kosten). Omdat ik het lastig vond in te schatten of het gezin hiermee werkelijk geholpen zou zijn of dat het oplichting betrof, heb ik uiteindelijk de shoebox voor het gezin gekocht. Na onderhandeling leek de onderhandelaar echter steeds meer onderdeel uit te maken van ‘een groter geheel’.
Naderhand wezen verschillende Nepalezen mij er op dat het verhaal naar alle waarschijnlijkheid onjuist is geweest, dat dit veel gebeurt en dat de betreffende (van oorsprong van India afkomstige) gemeenschap veel toeristen benadert en uiteindelijk vraagt om eten, spullen, etc. om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Tevens gaven ze aan dat de shoebox naar alle waarschijnlijkheid niet gebruikt zal worden: een dergelijke wijze van inkomstenverzameling is immers veel effectiever - 80 euro in een ochtend! Mogelijk is het betreffende gezin wel echt geholpen en zonder te willen oordelen, is het goed om hier alert op te zijn - de nepalezen zijn vriendelijk, maar hierin niet te naïef zijn is naar alle waarschijnlijkheid wijs…!
Hetzelfde idee als de moeders die (baby) melk van je vragen voor hun kindje. Als je het koopt verkopen ze het terug aan de winkelier zodra je om de hoek bent.
Waakzaamheid is altijd geboden maar als je dan toch een keer denkt dat je geld hebt gegeven aan iets wat eigenlijk niet klopt. Ach, ze hebben, ook na die bijdrage, og altijd veel minder dan wij. Ik ken maar heel weinig mensen die nog nooit een keer het idee hebben gehad ergens te zijn ingetrapt, mezelf incluis!
Maar bedankt voor de tip, deze variant kende ik nog niet.
Slimme jongen en in een paar uur bijna een maandsalaris verdiend. Zonder geweld, gewoon met en praatje. Ik mag dat wel Ik snap dat je er een vervelend gevoel aan over hebt gehouden maar je hebt zelf de keuzes gehad om het wel of niet te doen. Tip is altijd welkom en zoals kingfisher al schrijf is het er 1 van de vele trucjes die ze hier uitproberen.
Het hier geposte verhaal is inderdaad een situatie die zich in Nepal voordoet. De truc op zich wordt op velerlei wijzen uitgevoerd. Een zeer populaire variant op de genoemde truc is het aankopen van schoolboeken. Ook deze worden gewoon terug verkocht aan de lokale boekenier.
Voorbeeld van babymelk van Kingfisherickis inderdaad een veelvoorkomende scam.
Het is dan het grootste pak babymelk wat ze pakken in de winkel en het kind benaderd je als je je eigen spullen aan het afrekenen bent.
Klopt! Ik zie het zowat ieder jaar gebeuren als ik een groep meeneem naar Nepal. Maar laten we het ook niet overdrijven! Je bent hooguit een 10 Euro lichter
Op de luchthaven heb ik meerdere toeristen gezien die 20 euro betalen voor het dragen van hun koffer of rugzak naar de taxi. Zodra ze het luchthavengebouw uit zijn wordt de bagage uit de handen gegrist en denken ze dat deze dragers bij het gereserveerde vervoer horen. Bij de auto aangekomen moeten ze dan geld betalen en dat gebeurt op een redelijk intimiderende manier. De drager wappert met een briefje van 20 euro en de overdonderde reiziger betaalt. Ook dit heb ik vele keren meegemaakt en ondanks waarschuwingen in het luchthaven gebouw zijn mensen zodanig overdonderd dat het ze toch gebeurt.
Nu kan ik mij daar wel iets bij voorstellen. Als je nog nooit in Nepal bent geweest is de cultuurshock flink zodra je de luchthaven verlaat. Dus draag je bagage zelf en plaats het zelf in de auto of betaal een klein bedrag en houdt het daarbij. Bedenk wel dat 100 roepies (1 euro) al een flink bedrag is voor een gemiddelde Nepalees. Als je besluit om je bagage zelf te dragen, besef je dan dat degene die je bagage wilt dragen tot de auto naast je blijft lopen en blijft proberen om je bagage over te nemen.
Voor een televisieprogramma zijn wij op zoek naar mensen die tijdens hun vakantie zijn opgelicht.
Ik zou graag met je in contact willen komen.
Je kunt mij een mail sturen naar: jamilla.wolfswinkel@snpmedia.nl
Voor het tv-programma Oplichters in het buitenland zou ik graag wat meer willen weten over je oplichtingsverhaal in Nepal (shoebox scam).
Kunt u mij wellicht een mail sturen met uw e-mail en/of telefoonnummer zodat ik u kan bereiken?
Ik hoor heel graag van je!