Ik heb nog van niemand gehoord dat je ook een ticket het land IN moet hebben, had ik zelf ook niet toen ik een visum regelde…
Vanua, kun je Lion Air tickets ook in NL al boeken?
Jenny
Hoi Jenny,
Nee je kan geen tickets in NL boeken voor Lion, Bouraq,Pelita, Bali Air, Merpati, Express Air, Mandala Air etc, etc…heeft oa te maken met het niet volgen van IATA regulations vwb maintenance. Die kist die vorige week neer donderde in Medan ws er een van Mandala. Ja, gossie klopt je hebt niet perse een inreis ticket(vliegtuig) nodig kan ook op en neer met boot…
Salam hormat dari Biak,
Vanua
Er is geen directe verbinding van Singapore naar Medan per boot. Wel is er een Pelniboot vanaf Batam, dat vlak voor de kust van Singapore ligt, naar Belawan, de haven van Medan, elke 14 dagen. Voor het schema moet je even op hun website kijken en gewoon de data invullen voor Batam naar Belawan en het kost tussen de 10 en 40 euro per persoon, afhankelijk van de klasse.
Onze Nationale trots kan je niet tot de beste van de wereld kwalificeren, wat ze vroeger wel was, het is slecht gesteld zins ze met Air Frans is samen gegaan, dat hoor je ook van personeel door de ochtend te laten verlengen en de raampjes dicht moesten blijven zodat de zon en het daglicht niet binnen kon komen, en het licht uit lieten, hadden ze een maaltijd bespaard, dat is snel verdiend. Wel gingen ze af en toe met een klein plastiek bekertje rond met Orange juice en water Dan kreeg je de breakfast die bestond uit een doos met wat voedsel, en zo kom je na het eten van het ontbijt, pak weg nog anderhalf uur vliegen, bij de eerste tussen stop Kuala Lumpur aan, vroeger was de tussen stop Singapore. Het was inmiddels plaatselijke tijd kwart over 3 in de middag. Ik heb noch nooit van mijn leven een dergelijk lange ochtend meegemaakt. En allemaal wegens bezuiniging terwijl ik zeker weet dat ik honderden Euro meer heb betaalt dan mijn mede reiziger. Want wat ik nooit meer doe is de tickets bij de KLM zelf bestellen via Internet, de reisbureaus zijn goedkoper, door gelijk wat meer te boeken zodat ze een prijs kunnen afdwingen bij de luchtvaart maatschappijen. Dan kan je misschien zeggen dan had je maar Business class moeten boeken is dan tweedeling zaaien, en klasse kwalificaties er aan geven. Wat ik ook zo schandalig vind is dat je maar 20 kilo mee mag nemen, per koffer, sommige andere maatschappijen hanteren 30 kilo, en dan kijken ze niet zo streng naar overgewicht, maar bij de KLM, als je over gewicht hebt, betaal je het gelach, met drie personen een overgewicht van 8,1/2 kilo voor 200 euro extra, en waarom omdat de top gigantische salarissen voor moeten worden uit betaald. Een groot schandaal voor de Nationale trots die het niet meer mag zijn, het koninklijke zou er af moeten bij de naam. Zo ga je niet met mensen om, het is aan de beurs genoteerde commissarissen om daar wat aan te doen. Ze zullen dat moeten veranderen . Geef mij de Garuda maar, die afgelopen jaar jammer genoeg niet meer vliegen op Amsterdam, een groot gemis!
bedankt voor alle tips!
ik heb nu een ticket geboekt naar singapore. Was een geweldige aanbieding voor 365 euro incl.! (bij singaporeair.com)
Ondanks alle goeie info nog even een laatste vraagje… (ja, ja, dan hou ik op met mijn omslachtige planning)
Van singapore wil ik naar indonesie.
Ik wil niet te lang in Singapore blijven omdat dit ietsje boven mijn budget gaat… Dus wil ik alvast het visum voor indonesie regelen.
Hiervoor moet ik de overtocht van singapore naar indonesie alvast boeken, zodat ik een visum kan regelen met het boekingsbewijs.
Ik heb zo ondertussen wel een aantal ferry’s gevonden (pelni, penguin ferry service) maar bij geen kan je hier vandaan boeken.
Weet iemand een ferry maatschappij waarbij je wel van te voren hier in Nl kan boeken…??
thanx
hej hallo,
Ik zag net dat het onderwerp ‘het visum gebeuren’ 3 pagina’s heeft! :eek: (Ik was niet verder gekomen dan de 1e)
Ik las daar dat in Singapore een visum regelen voor indonesie 3 dagen inneemt. Dat is nog wel te doen, en het zou dus ook wel een optie zijn om het daar pas te regelen. Maar goed, desondanks, als iemand nog een tip heeft op mijn vorige vraag; deze is erg welkom!
Marjolein
Als je in Singapore bent kan dit een mogelijkheid zijn om een visa te regelen voor Indonesie. Wellicht kun je hier wat mee…
Kijk op onderstaande link voor het adres en verdere details van de Indonesische ambassade hier in Singapore:
Het adres is dus op Chatsworth Road, aan de “achterkant” van Orchard Road, de winkelstraat van Singapore. Vanaf Orchard is het zo’n 15 minuten lopen, hetgeen ik niet aanraad in het klimaat hier, dus neem een taxi. Taxi’s zijn goedkoop, efficient en uitermate betrouwbaar in Singapore
.
Neem mee naar de Indonesische Ambassade: geldig paspoort (bij aanvraag visum nog minimaal 6 maanden geldig), pasfoto, geldig returnticket of uitreisticket, duurt 3 werkdagen voor verwerking en afgifte en kost 70 Singdollar (60 dagen geldig).
Je kunt het zelf ondernemen of uitbesteden aan een reisagent hier (scheelt je een bezoek en de bureaucratie) voor 25 singdollar extra. In dat laatste geval adviseer ik je reisbureau New Shan Travel Service.
Winnie Wong aldaar is een goede reisagente.
tel. +65 62219333
Groet en veel plezier op je reis,
Hi Jenny om kort even terug te komen op je vraag of je Lion Air ook in Nederland kunt boeken…In het algemeen kun je de tickets voor oa Lion Air, Mandala, Bouraq, Merpati Bali Air, Pelita en al die andere maatschappijtjes op de luchthaven zelf of bij de kantoren van deze maatschappijen boeken (in Indonesie dus). Dit kan zelfs tot even voor vertrek, zolang er plaats is uiteraard. Mocht je nog enige dagen speling hebben dan voorzie ik in het geheel geen problemen… of het moet net tijdens feestdagen vallen waardoor iedereen pulang kampung gaat…
Wat hou ik toch van al die visum problemen!
Een Sosbud visa kan maar tot 6 maanden verlengd worden. Veel fexibeler dan een turis visa (B411 indeks code) Dus als je langer op reis wil, dan zul je toch na 6 maanden het land moeten verlaten. Denk er ook aan dat je bij de 2e verlenging allerlei foto’s, formulieren en vingerafdrukken moet afgeven bij het immigratiekantoor van de plaats waar je in je sosbud visumaanvraag hebt aangegeven te zullen verblijven. Dus als je lekker aan het rondreizen bent, kan dat voor allerlei problemen zorgen. Denk er ook aan dat men op het moment heel erg overspannen is met betrekking tot visa. Er is sprake van een nieuw ministerie, waarin de inlichtingendiensten een flinke vinger in de pap krijgen bij de toekenning van visa, en de verlenging daarvan. Er worden allerlei mensen Indonesie uitgezet op de beschuldiging dat ze hun visum of werkvergunning misbruiken, bijvoorbeeld door vreemde plekken te bezoeken (Atjeh, Ambon, Papua, West-Timor, noem maar op), zelfs als dat aantoonbaar niet het geval is.
Een toeristenvisum is slechts 30 dagen geldig(dus geen maand, let daar op!) en kan niet verlengd worden. Visa’s voor twee maanden bestaan niet, tenzij het gaat om een overheidsreis, of zakenreis (business visa). In deze gevallen geldt hetzelfde als bij de Sosbud; uitnodigingsbrief e.d.
In Singapore is het inderdaad veel makkelijker om allerlei visa’s aan te vragen, vaak zelfs binnen een dag, met de goede contacten of een z.g. visa-consultant, die daar bij hopen zijn. Dit heeft waarschijnlijk te maken met het feit dat in inwoners van Singapore geen toeristenvisa hoeven aan te vragen (hebben nog het privilege van kosteloos visum bij aankomst), zodat de consularie afdeling van de ambassade aldaar een beetje met de duimen zit te draaien). In Nederland zijn ze sinds de nieuwe regels compleet overspannen dus daar duurt het allemaal wat langer.
Volgens mij zitten er tussen de klanten een hoop maatschappijonvriendelijke elementen die altijd wat te sijken hebben. Mensen met een mond van hier tot Tokio. Het gaat volgens mij om de vliegervaring die men heeft. Als men met een lijf vol vliegangst in de vertrekhal hoort dat ze 10 euro meer voor hun ticket hebben betaald dan hun buurman, gehoord hebben dat ze achterin moeten zitten want daar begint het uitdelen van het eten dat later voorin begint en door hun slechte Engels de verkeerde maaltijd voorgeschoteld krijgen en zo zou ik heel lang kunnen doorgaan, ister van alles mis met de maatschappij. Vliegen is transport de maatschappij verbindt zich een passagier tussen twee punten binnen een bepaalde tijd voor een afgesproken prijs te vervoeren. Er zijn maatschappijen die dit zo aangenaam mogelijk proberen te laten verlopen, maar voor sommigen ister nooit iets goed genoeg, dit soort mensen kunnen moeilijk een wanprestatie van de normale gang van zaken onderscheiden. Ik weet allang niet meer hoeveel keren ik gevlogen heb, enige honderden malen met 10-tallen maatschappijen. Ik kan maar van 1 maatschappij herinneren dat ik echt niet te spreken was op een vlucht tussen AMS en CGK zowel heen als terug. Een naam noemen is hier niet relevantwant is al wat jaren geleden. En 1 binnenlandse maatschappij in Indonesia die passagiers rustig in Singapore 12 uur lieten wachten daarna iets regelden waarvan nog een paar uur in de bus. Maar men kan zoiets ook als avontuur beschouwen en een bewijs van hoe het er in Indonesia aan toe kan gaan. Ook een keer zat ik in een toestel van Gulf Air, tussen Abu Dhabi en CGK (Jakarta) zetten ze een ouwe gare 767 in (all-economy Gulf Traveller). Om ff een situatieschets te geven, ongeveer 70% van het hele toestel is gevuld met jonge Indonesische vrouwen, de een nog depressiever dan de andere, peinzend over een aantal verloren jaren werken als slaaf in het Midden-Oosten tussen de baardmannen, die hen in het minst erge geval alleen uitgescholden en vernederd hebben, en in het ergste geval lichamelijk en seksueel misbruikt hebben (denk ik…)
Nog eens 20% bestaat uit mannelijke Indonesische gastarbeiders die eveneens gedesillusioneerd terugkomen, en de rest bestaat uit een handjevol blanken en Indonesiers die zo min mogelijk geld willen uitgeven om in Indonesie te komen.
Officieel was dit natuurlijk een non-smoking flight. Uiteraard werd er omgeroepen dat roken ten strengste verboden was en dat alle toiletten van rookalarm voorzien waren. Wie schetst mijn verbazing als ik opeens de geur van kretek opsnuif in het gangpad?? Er zaten gewoon een paar Indonesiers te roken, nota bene voorin het vliegtuig! En de stewardessen deden niets… Ach wat maakt het eigenlijk uit he, die gasten hebben waarschijnlijk korte tijd geleden hun droom uit elkaar zien spatten…Ik kon me daar in ieder geval ff niet meer druk over maken nadat ik hun verhalen had gehoord
The Jakarta Post.com
National News
November 19, 2005
Trigana airline survives rough conditions of Papua
– Its harsh geographical conditions – full of mountains and dense forests – means that Papua province is heavily reliant on air transportation. However, the same geographical conditions, plus
unpredictable weather, also make it less than ideal for flying, posing serious challenges to surviving airlines. The Jakarta Post’s Nethy DharmaSomba looks into the mater and filed the following report.
One by one, airline companies in Papua are going out of business – some due to the loss of their planes in crashes, but most simply unable to cover their costs.
Air Regional, a joint venture with the Puncak Jaya regental administration, stopped operating several years ago after losing three of its aircraft in crashes. Air Mark, a Russian airline company working together with the Jayawijaya regental administration, stopped serving the Jayapura- Wamena route after incurring heavy losses.
The only private airline company still surviving in Jayapura now is PT Trigana Air Service. Relying on its fleet of nine aircraft, Trigana, which has been operating since 1973 in Papua, has dominated the northern and central parts of the province, while the southern part is controlled by Merpati Airlines.
Its two Fokker F27s serve the Jayapura-Wamena route, two Caribous have their base of operations in Sentani and Nabire, three Twin Otters in Sentani, Nabire and Sorong respectively, and an ATR 72 in Sentani.
The people of Papua have relied on this airline company as their main choice for air transportation to remote areas. Trigana Air started operating in Papua in 1973, when it was first assigned by the U.S.-owned mining company PT Freeport to transport supplies from Timika to Panaia, Sugapa.
“We noticed the potential, and from then on we were determined to start the airline business in Papua,” said Triguna’s Jayapura branch manager, Bustomi Eka Prayitno. So why is Trigana still going in Papua, even though massive amounts of funds are needed to stay afloat? Bustomi related that from the beginning, the company did not just seek profits, but also worked on building a reliable image, such as grounding an airplane due to bad weather or when the pilot felt that flying wasunsafe, even if the plane was full of passengers.
“We have never carried things or people beyond the plane’s load capacity because experience has shown that accidents usually happen due to planes’ overload factor,” he said.
According to Bustomi, the public as well as government officials and business people in Papua have recognized the reputation the company has built up over years.
Its reputation, gained from the trust from the people of Papua, has shown results. The company has been entrusted by the local logistics agency to transport rice for civil servants from Jayapura to remote areas since 1993. It won a Pertamina tender to carry fuel from Jayapura to Wamena, and it has been assigned by the Irian Bhakti trading company to transport rice-for-the-poor supplies to the mountainous regions in central Papua.
“We have a fixed job of transporting rice, fuel and basic necessities to remote areas. Carrying people is an additional job for us,” he explained. Trigana is also trusted by traders to transport their merchandise. Bustomi expressed praise for small-scale traders who had to charter his planes to carry basic necessities to outlying areas. “The freight tariffs are high, but the traders are bold enough to take the chance and trust Trigana to dispatch their goods,” he said.
Trigana charges Rp 18,000 (US$1.80) for a kilogram for freight, while it costs $1,400 an hour to charter a plane. Although Trigana relies on its cargo planes for carrying freight, it also serves passengers on the Jayapura-Wamena route. “We can fly five times a day from Jayapura to Wamena, depending on the weather,” said Bustomi. Trigana is not only used by local passengers, but also by foreign tourists, who charter the plane for excursions into the province’s hinterlands. “We usually get three charter orders from tourists in a month, and even more in certain months, like August, when many tourists visit Wamena for the Baliem Valley Festival. Many tourists from Japan visit the Japanese war memorial in Sarmi twice a year,” he explained.
The only scheduled flight serving Jayapura-Wamena is by Trigana. Merpati Airlines served the route previously, but stopped running it in 2004.
Trigana has 80 employees in several towns; Sentani, Wamena, Nabire, Biak and Sorong. “Before working in Papua, pilots are briefed about the geographical and natural conditions of the areas in which they will operate. They will be transferred to other areas once every three weeks, so it’s understandable that most of them know the region by heart,” said Bustomi.
Op het internet wordt geadverteerd met vluchten voor minder dan 600 euro naar Jakarta Kemaroyan http://www.connections.be/booknpay/2006/as_cnx_nl.htm
Vertrekkend vanuit Brussel, Dusseldorf of Parijs.
De luchthaven Kemayoran is in 1985 opgeheven. Er zijn en worden nu woningcomplexen etc
Op Biak is er een nieuwe luchtvaartmaatschapij opgericht die van plan is vanaf het vliegveld Frans Kaseipo op het buitenland te gaan vliegen. De geplande routes zijn naar Darwin en Cairns in Australia. Daarna zullen er non-stop routes worden geopend op Hongkong en Singapore. Het is de bedoeling dat er zowel passagiers als vracht gaan worden vervoerd. Volgens het plaatselijke parlementslid Abdul Achmad Hakim wordt het de hoogste tijd dat Papua voor zijn vliegverbindingen niet meer afhankelijk van Jakarta is. Rechtstreekse verbindingen met het buitenland zal zeer goed zijn voor de economie. Met de oprichting van Papua Gracia kan Biak de voordeur van Papua worden, aldus Hakim.
Dit berichtje stond in “Bisnis Papua” van 12 desember jl. Even op bovenstaand bericht terugkomend, klinkt natuurlijk fantastisch en ook logisch want tussen Jakarta en Biak liggen 6 uur vliegen. Echter de kranten staan vol met mooie plannen voor dit land, realisatie van die plannen is een ander verhaal. Er is geen geld in Indonesia, en als je geen geld heb ga je fantaseren hoe je geld kunt verdienen. Zo moet men volgens mij dit bericht zien. Er zijn dit bijna afgelopen jaar in Indonesia meer dan 100.000 mensen ontslagen, dat komt vooral door de verhoging van de brandstofprijzen. De staatsschuld bedraagt 82 miljard US$. De bestrijding van de corruptie wordt vooral met de mond gedaan. Er is trouwens al eens eerder een Papua vliegtuigmaatschappij opgericht, die hadden zelfs al een vliegtuig, is ook nooit iets geworden.
Afijn gewoon door blijven kletsen, net doen alsof er van crisis geen sprake is, een beproefd Indonesisch recept, men houdt hier niet van slecht nieuws,
Afgelopen Maandag 9 jan. heeft de eerste vlucht van de nieuwe luchtvaartmaatschappij Airefata plaatsgevonden. Het toestel landde om 13.50 uur op het vliegveld Sentani en werd enthousiast door de bevolking van Jayapura verwelkomd. Er werden lokale dansen uitgevoerd en de passagiers en bemanning kregen bloemen. Om 14.50 u. vloog het toestel naar Jakarta terug met o.a. ambtenaren van de provinciale overheid en journalisten aan boord.
Het vliegtuig een MD 88, met een capaciteit van 141 stoelen, zal dagelijks de route Jayapura – Jakarta v.v. verzorgen via Surabaya, ook komt er een dagelijkse route Jakarta – Timika via Surabaya en Biak. Airefata gaat met 3 van deze toestellen opereren. Het toestel heeft oorspronkelijk 165 stoelen, maar er worden er slechts 141 gebruikt, 108 economie en 33 bisnis klas.
Bron : Kompas 11 januari jl.
Ik weet uit ervaring dat Indonesische piloten een fantastisch reactievermogen en ogen hebben. Hoe het materiaal is vraag ik me nooit af. Het zijn allemaal vliegtuigen die in het Westen niet meer mogen vliegen vanwege de luchtvervuiling die ze teweeg brengen. Ik heb een paar keer met “Sriwijaya” gevlogen de laatste maanden, in Boeings 737-200 en er zit er eentje tussen uit de 70’er jaren. Ik zoek dit op het internet op via het reg. nr. , kan je de hele geschiedenis van een vliegtuig zien. Als ik dr zit vind is dat grappig, ze zien er nog goed uit. Er is eentje die heeft echt een “antiek” interieur. Maar een bouwjaar van een vliegtuig zegt niets, om de zoveel 10.000 uur wordt zo een ding helemaal uit elkaar geschroefd en weer bijeen geplakt…
Het DepHub (Ministerie van Verbindingen-MinVer) heeft besloten dat er een grens aan de leeftijd van
vliegtuigen die in Indonesia vliegen gesteld gaat worden, dit wordt 20 jaar of 50.000 vliegbewegingen. De maatregel wordt per onmiddelijke ingang van kracht. Met deze maatregel hoopt men te bereiken dat de luchtvaartmaatschappijen hun vloten gaan verjongen om zodoende de vliegveiligheid te verhogen.De maatregel geldt voorlopig alleen voor vliegtuigen die nog niet in Indonesia vliegen. Voor de vliegtuigen die reeds dienst doen in Indonesia wordt de leeftijd op 30 jaar gesteld of 70.000 vliegbewegingen (wat het eerst bereikt wordt) Er zijn momenteel 28 luchtvaartmaatschappijen die geregelde vluchten uitvoeren, deze hebben ruim 300 verschillende vliegtuigen in dienst, waarvan 75 % ouder is dan 10 jaar, 41 vliegtuigen zijn ouder dan 35 jaar. Ook wordt het minimum aantal vliegtuigen om een luchtvaartmaatschappij te beginnen van 2 op 5 gebracht, er zullen dit jaar echter geen nieuwe vergunningen worden afgegeven.
Bron : Kompas 17 jan. 2006
Dear Vanua,
You written about Trigana Air Service .
Did you have a e-mail address of Trigana?
Thank you very much indeed, Albert