Beste vrienden,
Het is hier toch ook aan het stormen en hagelen en waaien in Kusadasi,geen weer om naar europa over te schrijven. Dus ik zit toch gezellgig alleen thuis, de tv slaat ook tilt ,digiturk de kabeldistributie laat het met dit weer ook om de 5 minuten je beeld uitslaan dus tijd zat, om nog één verhaaltje te vertellen. Het begint nu ook nog te donderen en te bliksemen,heb er mijn zaklamp al bijgehaald want straks zetten ze ons hier ook zonder electriciteit als de storm doorgaat.Mooi weer in Turkije !!!hm
Kan eigenlijk zelf een boek beginnen schrijven over mijn eigen levenservaringen,zou ook een bestseller worden.Later als ik op pensioen ben.
Zandstorm in Tunesie.
We waren ongeveer 3 jaar getrouwd,dus ook heel lang geleden toen kende bijna niemand Tunesie nog niet,waren ze daar toen ook nog zo vriendelijk en gastvrij als de turken hier.Nu ook niet meer hetzelde,het massatoerisme heeft de cultuur totaal kapot gemaakt.
Is hier ook langzaam aan het gebeuren.Maar eerst mijn verhaal.
Op een morgen werden we wakker…hotel skanes palace ,toen ook één van de beste hotels van Monastir,we logeerden in een bungalow, vonden we toen prachtig,nog jong en een bungalow op het strand,gezellig alleen met zijn tweetjes…je weet iedereen is jong geweest.
Tijd voor het ontbijt, mijn man bestelde in die tijd nog altijd ontbijt op de kamer,was toen ook de mode want we sliepen graag lang uit en dan voor 9 uur gaan ontbijten op het terras buiten,liever gezellig op de kamer. Wij nog niet direct buiten gekeken,lagen nog wat op bed toen mijn man zei, raar ,het word toch laat voor ons ontbijt,ik ga eens bellen. Wat bleek de telefoon deed het niet en een gsm in die tijd bestond nog niet.Opgestaan en hij wilde buiten gaan,wat bleek…we waren onder het zand bedolven,deuren en ramen dichtgewaaid door een zandstorm. Ik was nog nooit zo snel uit bed geweest. Maar we konden toch niets doen…mijn man mij toen tot rust gebracht, zei franka geen paniek,we zullen wel niet alleen zijn.Natuurlijk waren we niet alleen,hebben we later wel begrepen.
We hebben onder het zand gezeten tot s’avonds laat,en dat is lang als je niet weet wat er buiten aan het gebeuren is. Gelukkig een minibar hadden we wel ,en tot onze grootste verwondering de electriciteit deed het wel. de airco niet natuurlijk,maar daar denk je op dat ogenblik niet aan.Alle chips en chocolade opgeeten,drankjes uit gedronken ,wat kan je doen ??? Echt niets.Na een paar uur op bed gelegen te hebben met de schrik van ons leven, want televisie hadden we toen niet op de kamer ,we hadden wel mekaar, maar op zo een ogenblik denk je niet aan…je weet wel…Toen we stemmen hoorden die riepen, on arrive…pas de problemes,ze spraken er wel frans die tunesiers maa.r… pas de problmes zeggen ze hier in Turkije ook …no problem…hadden we al meer gehoord. We werden uitgegraven.Nooit wil ik nog zoiets meemaken en onmiddelijk hebben we een hotelkamer geboekt,en nu nooit meer…een strandbugalow.
We hadden het wel overleefd en daarna hebben we wel heel veel gelachen met alle toeristen en Tunesiers samen,het zwembad was een zandbak geworden,maar we hadden de zee om te zwemmen.Gelukkig was het pas het begin van het verlof en de tweede week was alles weer normaal.We hebben wel geen sjeepsafari in de woestijn meer gedaan,moesten ze ons niet meer voor aanspreken,slapen in een oase in holwoningen onder de grond.Hadden we al onder gezeten. Zo ,liefste vrienden …zo kan ik serieus uren doorgaan. Toch normaal als de mensen bij mij binnenvallen dat ze niet wegraken.En nu terug mijn tv proberen, het onweer is precies aan het over waaien.
Nog een fijne dag, ik hoop dat andere mensen ons ook iets spannends kunnen vertellen. Ik wil hier niet altijd op dit forum het laatste woord hebben. Hoor het ook eens graag van een ander.
Groetjes
Franka