16 17 18 7 2010-
Het is exact 03 u als we hier in Essen ons huis achter ons laten en onze neus richten naar Zwitserland. Voor de 33 maal bezoeken we onze “ thuis” Thyon. Onze auto doet zijn naam alle eer aan. Exeo = vooruit/voorwaarts. In Luxemburg eten we onze kleine boterhammekes op, en kopen een lekker verse rozijnenkoek en een tas koffie erbij……. En dan kunnen we er tegen. We rijden in één rit naar Gryuére en houden daar halt. Koffie en iets erbij, veel moeten we niet hebben onderweg. We hebben wat file waar de baan splitst naar Zurich, wegens de wegenwerken. Éénmaal daar voorbij,glijden we verder . In Conthey maken we halt in de spliksplinternieuwe Coop winkel. Wat een verbetering met de vroeger Carrefour…… en dan op naar boven. De temperatuur loopt hier in de Rhone vallei op tot 36°. Boven 12° minder en het is hier prima .
Deze studio huren we voor de eerste keer, maar de indeling is bijna allemaal hetzelfde. We zijn dan vlug uitgepakt, en maken nog een rondje door het station. Maar geen veranderingen hier. In tegenstelling tot andere jaren trekken we het nog tot 23 u, maar dan is het tijd.
17 7 2010 Zaterdag gaan we dan eerst uitgebreid boodschappen doen……… overal halen we wel wat. Otto voor niet levensmiddelen. Bij Migros nog dit en dat. Als laatste de Aldi, ( hier een plezier om er rond te lopen , krakende proper en bijna allemaal eigen streek producten). We laden nog maar eens uit, en nu zitten alle kasten ver vol, en zullen we het wel enkele dagen uitzingen. We slagen ons middagmaaltje naar binnen,en maken dan een uitstapje naar Evolene. Onderweg even in Les Collons stoppen, onze vroegere verbijfplaats.
Nu genoeg geluierd, we zijn geclimatiseerd en morgen vliegen we er in. Aan zomerweer geen gebrek……
18 7 2010. Gisteren is het beslist, we gaan vandaag naar Zermatt. We wilde al langer eens van Sunnega en dan naar Riffelalp wandelen. En nu Sandra er nog maar pas over gesproken heeft, is het weer bovengekomen en doen we het als eerste wandeling. Bedankt Sandra om er ons doen aan te denken.
We zetten tegen alle gewoonte in onze auto op de grote parking, in Tasch en zien de trein van 9 u juist weg rijden. 20 min. Later zijn we onderweg. In het station kopen we ons combinatieticket van Sunnega ,lopen we straks te voet naar Riffelalp, en daar kunnen we dan de Gornergrat baan terug naar Zermatt nemen. Het is een combinatie ticket; we betalen 66 zwfr, en als we straks in Zermatt ons ticket terug inleven krijgen we 5 zwfr per stuk terug. Ook een manier op aan papier besparing te doen.Maar . Als we op Sunnega komen ziet de Matterhorn omfloerst door wolken,een schouwspel op zich.
We gaan eerst een drinkje halen, om wat te climatiseren. En dan gaan we op pad. Geen probleem het staat overal goed aangegeven……….; normaal zou het 2 u lopen zijn, maar wij zijn niet gekomen om de marathon te lopen, we maken dikwijls halt, genieten van de prachtige omgeving. Als we op een zeker punt , de kleine marmotjes voor onze lens lopen, ja dan is het ook even halt houden.
Onderweg spreken we onze picknik aan. Het smaakt zo uit het vuistje, met ons achterste op een stenen muurtje, soms spat er wat water op onze rug, maar het is welkom. De weg is heel afwisselend, wat omlaag, wat omhoog, soms in de zon, maar ook veel onder de eeuwige oude bomen, genieten we van onze eerste uitstap dit jaar. In Riffelalp hebben we trein van 15.22 u .
Zermatt hebben we al drukker geweten. Maar het is er aangenaam wandelen tussen al de winkels,kitch en anderen. Één steekt er altijd mijn ogen uit, maar ja………. Ik ga niet ongelukkig zijn , laat dat goud maar waar het hoort, veilig in de kluis……….
We spenderen nog enkele franken aan een ijs,en dan zakken we voor terug af naar Tasch. Rond 18 u zijn we hierboven. We hadden gisteren onze voorzorgen genomen, en we hebben onze koude schotel op een wip en een sprong gereed. En dat het gesmaakt heeft na zo een dag buitenlucht…………. Dat is wel een stomme vraag. Morgen rustdag , ik mag niet te veel verlangen. Het is tenslotte toch vandaag nog maar dag op dag 6 maand geleden dat Marc zijn tweede nieuwe knie kreeg…… we zullen morgen heel rustig Montreux bezoeken, wat met de voetjes in het water, wat slenteren langs het meer……… heel eenvoudig en rustig.
Pierre avoi
Hier moeten we naar toe, het rechtste topje bovenop de “neus”
Deze morgen , zijn we terug gekeerd naar een oude liefde. Hoeveel jaar het geleden was ??? zeker meer dan 15 j. We rijden hier weg onder alweer een stralende blauwe hemel, en omdat we tijd genoeg hebben, blijven we op de oude baan, niks autostrade.
Riddes rijden we dwars door. En dan de klim naar Mayens de Riddes……… we kunnen gratis parkeren, en dan de kabelbaan naar Savoleyers. 36 zw fr kost ons dat feestje heen en weer.
We zetten ons op het terras en genieten van de koffie en het uitzicht. Rond 10.15 u starten we op weg naar Pierre Avoi. We zouden het volgens de regels van de kunst op één uur en 20 min moeten doen. Maar er zit niemand achter ons, en we genieten van het panorama rondom ons………. Grand Combin, het Mont Blanc massief, de noorderalpen, en in de diepte ligt Verbier te stoven in de blakende zon.
Als we aan de klim beginnen heb ik wel mijn bedenking over het straks terug naar beneden te geraken,maar de vorige keren is het ook gelukt dus nu geen zorgen over maken.
Nog wat op een neer weggetjes, en dan begint het echte werk aan de ladders…… eerst een houten, dan een in aluminium en dan de uitgehakte treden in de rotsen, met aan beide zijde de kettingen……. En eindelijk zijn we boven, en genieten we van het wijdse uitzicht. Beneden wat verder in de kromming van de baan ligt Martigny te puffen. De auto’s beneden in de Rhonevallei,zijn matchbokskes , en een goederen trein trekt als een lint naast autostrade.
22 07 2010 BBQ
Als we een van de dagen naar boven rijden, staat onderweg Rita te zwaaien. Een mevrouw/meisje uit Brugge. Ze heeft hier haar eigen studio, en is alleen.
Ze staat met geel t-shirt naast Paul ( de engelsman)
We geven haar een lift, en prompt krijgen we een uitnodiging voor een bbq, op donderdag avond. Ieder brengt zijn eigen vlees mee, en iets waar iedereen kan van eten………….
Die donderdag lopen we tot Essertse en zijn in de namiddag terug. We maken wat spirellisalade, nemen aardappelsla mee, een fles witte dôle , borden en bestek, en begeven ons naar de afgesproken plaats.
François de man van Margrit ( hoofdsecrataresse van Imalp) heeft het vuur al aangestoken.
Wij aperitieven nog droog, wij dat zijn vijf belgen, waarvan twee walen, twee zwitsers, en één Engelsman.
Voelen we daar geen nat vallen ??? ik ga mee met Margrit om parasols te halen, maar het verbeterd er echt niet op . Margrit nodigt ons uit op haar appartement om daar verder te eten. François blijft bij het vuur en bakt alle vlees. De sukkelaar offert zich altijd op voor alles en nog wat.
De wijn vloeit rijkelijk, maar toch niet zo hard als de plensbui buiten………. Gieten doet het , een echte wolkbreuk, met het nodige klank en lichtspel .
Het appartement, is heel speciaal, er loopt een nagemaakte bise door, compleet met belletje en molentje. Het is volledig ingericht volgens de oude stijl, en de vloer uit een oude chalet is nu de zolderbekleding. De zware tegelkachels worden electrisch verwarmd, maar dat hebben wij nu niet nodig. We blozen zo al genoeg.
Met hand en tand, iedereen helpt iedereen om te vertalen……… mag je raden wie het beste al zijn talen kent………… al moet gezegd dat de waalse Rita heel erg haar best doet om vlaams te spreken……… en hoe meer wijn, hoe beter het ging.ggg;
de Engelsman snapt het maar niet , zulk een warm onthaal dat hij krijgt……
Als alle flessen leeg zijn, en er niet veel eten meer overschiet, ( maar we laten het achter voor Margrit als dank voor haar gastvrijheid, zij moet morgen ook weer werken) verlaten we onze Zwitserse vrienden.
Het was een heel gezellige avond, en al was de regen ook hier spelbreker, ons heeft hij er niet onder gekregen.
24 7 2010 Hannig – Saas Fee,
Als we onze ogen opentrekken na een goed nachtrust, zien de toppen hierover wit, en is het 4°. Gene vette.
We besluiten naar de Mattmark te rijden die rond te wandelen. Als we daar komen overvalt ons een ijzige wind, die dwars door alle kleding gaat… Het is hier bij stik heet weer al maar zus en zo. Ik doe mijn berg bottinnen aan, en …kruip terug in de auto. We zijn gekomen om ons te amuseren, niet om een longontsteking op te doen. We rijden naar Saas Fee, en nemen daar de kabelbaan naar Hannig. (37 chfr voor ons twee, enkele rit. )
Ook daar geen weer om op het terras te zitten, en zeggen dat het de winter van 2009 hier min 11 was en aangenaam. We nemen binnen iets warm ,kleden ons goed aan met een thermo bloesje en een trui,moest het nog erger worden dan hebben we nog onze poncho. In een zonnig hoekje uit de wind spreken we onze knapzak aan, en er schiet geen kruimel van over.
We zakken langzaam af , en hoe lager we komen hoe aangenamer het wordt. Na de helft van de wandeling, kan de trui uit……… we beklagen het ons zeker niet dit gedaan te hebben. Het was een mooie bergaf wandeling, niet moeilijk en gemakkelijk te doen voor klein en groot. We wandelen nog door Saas Fee, opvallend hoe rustig het hier overal is…
Lager kan zelfs de trui en thermobloes uit.
We hebben vandaag in Sierre een boekje gekocht met allemaal Suone /Bise wandelingen……… daar gaan we zeker nog wel eens iets van uitproberen de komende dagen. Spijtig dat de weersvoorspellingen niet zo denderend zijn……… afwachten en zeker niet zagen dat helpt zo wie zo niet. Het beste ervan maken……. En voor morgen hebben we nog geen plannen… we zien wel wat er op ons afkomt, of wat wij tegemoet lopen.