(origineel bericht op be-more.nl)
Onze moeders zijn er!
Hallo allemaal!
Het is al weer even geleden dat ik een blog geplaatst heb, dus het is weer tijd voor een nieuwe! We waren gebleven bij maandag, de dag dat onze moeders zouden arriveren :-). Deem en ik waren al op tijd wakker maandag, want we moesten onze koffers inpakken en om 11 uur op het vliegveld zijn om onze moeders op te halen. Alles ging vlot, nog even snel ontbijten en hup met onze koffers om half 11 in de taxi. We hadden nogal een kleine taxi dus mijn koffer kon net aan in de achterbak en Demy’s koffer moest op de passagiersstoel. Snel naar het vliegveld want we moesten nog even zoeken waar we ze moesten ophalen. We waren keurig op tijd en we zagen dat ze iets eerder geland waren dan gepland. Onze koffers op een kar en ons zelf geknutselde welkomstbord er bovenop. Voor de mensen die mijn Facebook foto niet gezien hebben, er stond op: Feller & Olijhoek bejaardenreizen hier verzamelen! We stonden te wachten op onze moeders, te wachten en nog langer te wachten. De hele vlucht was al leeggelopen maar geen moeders. Uiteindelijk kreeg ik na een tijdje een sms’je dat m’n moeder haar koffer niet was meegegaan met de vlucht. Daar moest natuurlijk het een en ander voor geregeld worden. Uiteindelijk kwamen ze door de deuren en zagen ze ons bord waar ze erg om moesten lachen. Taxi gebeld en gauw naar ons appartement gegaan. Toen we daar aankwamen wisten we niet wat we zagen! Een super mooi, ruim appartement met uitzicht op wit zand en een blauwe zee! Het was echt te mooi voor woorden en het appartement was ook prachtig met 2 slaapkamers en 2 badkamers. Na ons geïnstalleerd te hebben, zijn we naar het strand gegaan en hebben we daar even rondgekeken. Toen even snel omgekleed, de moeders wat opgefrist na een reis van bijna 20 uur en zijn we naar het winkelcentrum vlakbij geweest, Canal Walk. Hier keken onze moeders hun ogen uit. We hebben wat winkeltjes bekeken, gegeten bij Mugg en beltegoed en internet gekocht voor de moeders. Daarna zijn we weer teruggegaan naar ons appartement en hebben we lekker gerelaxed. De volgende dag, dinsdag, hadden we een citytour door Kaapstad op het programma staan. Demy en ik hadden eerder al de blauwe lijn gedaan, nu gingen we de rode doen, welke door het centrum van Kaapstad gaat. Vroeg het bed uit, ontbijten en in de taxi naar het Waterfront. Eerst hebben we daar even rondgelopen met de moeders en het Waterfront laten zien, wat souveniertjes gekocht. Daarna zijn we naar de bus gegaan voor onze citytour. De informatie die we kregen was erg interessant en op verschillende plaatsen zijn we uitgestapt om even rond te kijken. Eerst in het centrum bij alle winkels, daarna bij Camps Bay. Camps Bay is het drukbezochte strand van Kaapstad. Op het moment dat wij er waren was het helaas erg aan het waaien, waardoor je zo’n beetje gezandstraald werd! We hadden allemaal een korte broek aan, dus dat was niet zo’n pretje :-(. We hebben even wat gedronken daar en zijn toen weer de eerstvolgende bus ingestapt. De volgende stop waar we uitkwamen was de Tafelberg. We hadden vanaf de Tafelberg erg mooi uitzicht over Kaapstad. We zijn de bus niet uitgegaan, omdat we de Tafelberg later die week nog zouden bezoeken. Uiteindelijk kwamen we weer bij het Waterfront uit en hebben we daar in het winkelcentrum boodschappen gedaan. Deem en ik hebben die avond onze specialiteit gekookt: pasta met gehakt en groenten. Heerlijk gesmuld! De volgende dag, woensdag, zijn we naar Robbeneiland geweest. Robbeneiland is het eiland waar Nelson Mandela 18 jaar heeft vastgezeten. We moesten vroeg op omdat we om half 11 bij de boot moesten zijn. De boot was afgeladen vol met allerlei mensen, zelfs een heuse zulu-achtige stam. Na een bootreis van 30-45 minuten kwamen we aan op Robbeneiland. We moesten gelijk de bus in van waaruit we een rondleiding kregen. We zijn langs verschillende gebouwen gereden en zijn gestopt bij een klein winkeltje waar je uiteraard wat kon kopen. Daarna zijn we verder gereden naar het gebouw waar onder andere Nelson gevangen zat. We kregen daar een rondleiding van een meneer die ook heeft vastgezeten, samen met Nelson. Het was een ontzettende lieve man en hij sprak nogal grappig, net alsof hij z’n gehoorapparaat niet in had ofzo… De rondleiding was erg interessant en ik moet zeggen dat het er allemaal best wel oké uit zag. Al waren de muren wel net allemaal opnieuw geschilderd, dat zal ook wel uitgemaakt hebben. We hebben de cel van Nelson nog gezien en toen was de rondleiding ook afgelopen. Wat ik het meest bizarre vond aan Robbeneiland is dat er nu ook gewoon mensen wonen op het eiland en dan ook vooral veel ex-gevangenen. Best bizar als je daar zolang hebt gezeten en daar nu gaat wonen. We zijn nog even snel het souvenir winkeltje ingedoken en daar nog wat gekocht. Toen was het inmiddels al weer bijna 14:00 uur en dus tijd om de boot op te gaan. Toen we weer op het vaste land waren aangekomen hebben we de taxi gepakt naar ons appartement en hebben we daar lekker in de zon gelegen. En de koffer van mama was afgeleverd! Doordat er al een aantal dagen dikke bewolking om de Tafelberg hing, was het elke keer niet mogelijk om de Tafelberg te bezoeken. Nu keken we donderdagmorgen uit het raam en we zagen geen bewolking. De website van de Tafelberg gaf de bevestiging: de kabelbaan was open! Snel onze tas gepakt en hup met de taxi naar de Tafelberg. Het was best wel druk en het duurden ook wel eventjes voordat we eindelijk de kabelbaan in konden. Toen we eenmaal boven waren hebben we genoten van het prachtige uitzicht. Wauw wat was dat mooi! Je had echt een goed uitzicht over de hele stad. We hebben ook veel mooie foto’s gemaakt en zelfs een walvis gespot! Nog even een ijsje gegeten en toen zijn we weer met de kabelbaan naar beneden gegaan. Het was zulk lekker weer, dat we besloten hadden om naar het strand te gaan. We zijn uiteraard naar Clifton geweest, ons favoriete strandje wat onze moeders uiteraard ook gezien moesten hebben. Het was goed toeven op het strand, maar om 17:00 uur moesten we alweer weg, we moesten de huurauto ophalen waar we de komende tijd mee gaan rondtoeren. De taxi stond al op ons te wachten dus we zijn snel ingestapt en op naar het autoverhuurbedrijf. Natuurlijk kan het niet gaan zoals het moet. Ik heb eerder in oktober de reservering gewijzigd omdat we de auto eigenlijk die maandag dat onze moeders zouden arriveren, zouden ophalen. Omdat het niet echt praktisch is om in Kaapstad met een huurauto rond te rijden, hebben we hem gewijzigd naar donderdag, en oppikken in het centrum in plaats van op het vliegveld. Dit was niet helemaal goed doorgekomen dus wij stonden in het centrum maar de auto stond op het vliegveld. Ze boden heel pittig aan om ons maar het vliegveld te brengen, maar toen kwamen we er achter dat m’n moeder haar paspoort niet mee had en die hadden we wel nodig. Ons appartement lag nogal uit de richting van het vliegveld, dus we moesten een taxi pakken naar het appartement en toen door naar het vliegveld. Ruim 30 euro armer waren we eindelijk op het vliegveld. Alles op naam van mam gezet, want als Deem en ik dat zouden doen moeten we ruim 200 euro jonge bestuurders premie betalen. We hadden een grote auto voor 4 personen en 3 koffers geboekt en wat kregen we: een Fiat Punto! Heerlijk autootje hoor, maar 4 personen en de koffers passen er niet in, daar kwamen we snel achter… Ik heb de auto naar ons appartement gereden, die vent zag ons toch niet wegrijden. Het was wel even spannend: stuur zit rechts, ze rijden links en het was donker. Ideale combi, not! Gelukkig was alles goed gegaan en kwamen we heel aan bij het appartement. De volgende dag hadden we een flinke rit op het programma staan. We zijn vanuit Kaapstad naar beneden vertrokken, naar Kaap de Goede Hoop. Na een beste klim de heuvel op, hadden we een prachtig uitzicht over de oceanen. Hier kan je als je mazzel hebt de Indische en de Atlantische Oceaan bij elkaar zien komen en tegen elkaar aan zien botsen. Wij hadden die mazzel helaas niet, dus er was weinig te zien. Na een tijdje hier vertoeft te hebben en mooie foto’s gemaakt te hebben, zijn we weer terug gegaan naar de auto. We zijn toen naar Boulders Beach gereden wat bekend staat om de, ja echt waar, pinguïn. We waren eerst naar het strand van Boulders geweest, maar daar waren geen pinguïns te zien. Al snel vonden we de bordjes met ‘pinguïns –>’ dus die hebben we maar braaf gevolgd. Uiteraard moesten we vervolgens eerst entree betalen en mochten we toen naar de pinguïns kijken. Het viel een beetje tegen, we lazen namelijk in veel boekjes dat we konden zwemmen met de pinguïns maar dat was daar echt niet mogelijk. Na even rondgekeken te hebben zijn we weer teruggelopen richting de auto. We besloten toen om nog even terug te gaan naar het strandje van Boulders. En verdomd: er zat een hele kolonie pinguïns! Dus wij er heen en we staan met ze op de foto! Als je heel rustig deed kon je best dichtbij komen, dat was echt gaaf. Niet veel later sprongen ze de zee in en kon je in principe met ze zwemmen, maar ze waren nogal schuw. Ik heb wel lekker in het water gelopen en af en toe kwamen ze best dichtbij. Mooie foto’s gemaakt en met een tevreden gevoel terug naar ons appartement :-). Bij thuiskomst hebben we lekker even gerelaxed bij het appartement en Demy was even wezen wandelen op het strandje. Kwam ze terug met het verhaal dat er een bruiloftceremonie ging plaatsvinden op het strand! Dit moesten we natuurlijk even zien dus wij erheen. Al gauw hoorden we dat de bruid er al was, maar de bruidegom zat nog vast in het verkeer. Al gauw werden natuurlijk de nodige grapjes gemaakt. Het duurde een hele tijd en de zon ging al onder voordat de bruidegom er eindelijk was en ze konden trouwen. Het was een onwijs romantisch gezicht zo op het strand met de ondergaande zon. We hebben de ceremonie niet afgekeken, want het werd erg koud. 's Avonds hebben we een hapje gegeten bij het Waterfront en een potje Keezen gedaan. Zaterdag hadden we een bezoekje aan de Old Biscuit Mill staan, de markt waar Demy en ik eigenlijk die zaterdag ervoor al heen wilden maar we te brak waren. Eerst hebben we onze koffers ingepakt en in de auto gepropt. Demy’s en haar moeders koffer in de kofferbak, mijn en mama’s koffer aan een kantje op de achterbank. Toen we alles zo efficiënt mogelijk in de auto hadden gepropt, hebben we de taxi naar de markt gepakt. De Old Biscuit Mill is een markt met een aantal winkeltjes, kraampjes, maar vooral veeeeel eetkraampjes, het één nog lekkerder dan het andere! Ze bieden eten aan uit verschillende landen, ze hebben zelfs poffertjes, kroketten en bitterballen! Wij hebben daar uitgebreid rondgekeken en uiteindelijk een tosti met ham, pesto, rucola en kaas besteld. Heeeerlijk! Ook hadden we lekker pesto gekocht, pestokaas en taartjes. Terwijl we lekker zaten te smikkelen van onze tosties, kwamen we ineens Merle tegen, het oude klasgenootje waarmee we die week ervoor flink aan de cocktails hadden gezeten! Leuk om haar nog even te zien, vlak voordat we Kaapstad gingen verlaten. Toen de tosties op waren en we zo’n beetje alles wel hadden gezien, hebben we de taxi gepakt en zijn we naar ons appartement gegaan. Toen was het tijd voor om Kaapstad te verlaten en onze reis te vervolgen richting Port Elizabeth. Onze eerstvolgende stop was Hermanus, ongeveer 2 uurtjes rijden vanuit Kaapstad. Aan mij was de eer om ons erheen te rijden, wat ik niet erg vond omdat ik er erg veel plezier in heb. De reis ging erg voorspoedig, ondanks dat het erg krap was op de achterbank: 2 koffers en 2 personen. Tot op ongeveer 20 km van Hermanus ging alles top, totdat we ineens veel zwarte rook zagen in de verte. Toen we dichterbij kwamen zagen we dat er iets brandend op de weg lag wat de weg versperde. Het hele dorp liep uit om te zien wat er aan de hand was. We hebben toen maar geprobeerd een andere weg te nemen, die parallel ging aan die andere weg, maar die liep uiteindelijk dood bij een boot-inlaatplaats. We hebben hier eerst maar even onze taartjes opgegeten die we op de markt hadden gekocht. Even later zijn we toch maar snel gegaan want we voelden ons niet helemaal op ons gemak door een groep die daar rondhing. We kwamen dus weer uit bij de weg met het vuur, waar we nog steeds niet door konden. We dachten eerst we wachten daar wel even, totdat we een jongen spraken uit dat dorp. Hij vertelde dat er een groep aan het protesteren was en dat zij het vuur hadden aangestoken. Hij raadde ons aan om om te keren want er kon wel eens geschoten gaan worden! Toen we dat hoorden zijn we direct omgekeerd en hebben we een route gevolgd die die jongen ons had gegeven. Onderweg zagen we allemaal politie die het verkeer tegen hielden en kogelvrije vesten aantrokken. Het was maar goed dat we omgekeerd waren! De omweg was nogal een toeristische route over onverharde wegen, maar uiteindelijk, na een uur extra te hebben gereden, kwamen we aan bij Hermanus :-). Hermanus is een stad/dorp wat bekend staat om het walvis spotten. We sliepen in een soort appartementen bij een echtpaar thuis, wat er prima uitzag en de mensen waren heel aardig. We kwamen er later achter dat die man een van de bekendste operazangers/klassieke zangers van Zuid-Afrika is! Google maar eens op Fanie de Jager. Demy had een cd zien liggen bij hun thuis van hem dus zodoende wisten we het. Mam heeft hem zelfs 's nachts horen zingen, maar dat hebben wij even gemist :-). We zijn die eerste middag meteen naar het water gegaan, want volgens Fanie waren er 2 walvissen gezien in de baai! En inderdaad, toen we daar aankwamen lagen er 2 walvissen vlak onder de kust. Erg mooi om te zien! Eerder deze reis hebben we wel walvissen gezien van heel ver, maar nu kon je ook echt hun lichaam zien. We hebben aardig wat uurtjes doorgebracht aan de waterkant, totdat we het erg koud kregen en zijn toen teruggegaan naar het appartement. Even omgekleed en toen een hapje gegeten in het centrum. De volgende dag, zondag, moesten we al weer redelijk vroeg op, want we gingen met een boot de zee op om walvissen te spotten. 09:00 uur zou de boot vertrekken. Eerst kregen we een korte briefing en toen konden we de boot op. We waren een van de eersten die aan boord gingen, daar hadden we natuurlijk wel voor gezorgd. We zaten voor op de boot, buiten. Het weer was niet zo lekker, dus het was erg koud. We hebben heel veel walvissen gezien. Op een gegeven moment waren er wel een stuk of 6 die je kon zien vanaf de boot. We kwamen ook best dichtbij waardoor je goed kon zien hoe ze er uitzagen (ze zijn best wel een beetje lelijk). Het was erg leuk om meegemaakt te hebben en om ze van zo dichtbij te zien. Rond 12 uur waren we weer op het vaste land en zijn we eerst op zoek gegaan naar een kop warme chocomel, we waren door en door koud. Daarna gingen we naar het huisje, we waren allemaal best wel rozig van het buiten zijn en het varen, dus Demy ging in bad chillen en ik op de bank (lees: slapen). De moeders hadden nog niet genoeg walvissen gezien: zij zijn nog even naar de kust gelopen en hebben daar een tijdje walvissen gespot. Nadat we allemaal weer een beetje opgewarmd waren, zijn we naar het centrum gegaan en hebben we een hapje gegeten. Ik denk dat dit wel weer even genoeg leesvoer is voor nu, al ben ik helaas nog niet helemaal bij met het verslag. Ik hoop de rest van deze week snel online te kunnen zetten. Bedankt allemaal voor de leuke reacties, ik lees ze allemaal hoor: erg leuk! De reis gaat veel te snel, de terugreis komt er al bijna aan. Ik wil er nog niet aan denken: het is hier veel te leuk! De moeders genieten ook volop en snappen wel waarom wij het zo naar onze zin hebben. Dit was het voor nu, volgende verslag komt er snel aan! Veel liefs uit Zuid-Afrika!