Gast zijn in een ander land houdt in dat je op de eerste plaats respect toont
voor de plaatselijke bevolking en openstaat voor de manier waarop de
mensen daar met elkaar en ook met jou omgaan. Dat verschilt van land tot
land, van cultuur tot cultuur.
Wereldwijd bestaan er dus ontelbare regels en regeltjes voor onze
onderlinge communicatie en gedragingen, met de daarbij horende
gevoeligheden en valkuilen.
Verdiep jij je in de gedragsregels van het land waar je op reis gaat? En hou je je er dan ook aan?
Stem hierboven in de peiling,eventueel kan je hieronder het één en andere kwijt over het onderwerp !
Ik verdiep me er niet bewust in maar krijg er veel van mee door met locals te praten of ergens dingen in te lezen. Het leuke aan zo’n reis vind ik dan ook dat je gaandeweg dit soort dingen kunt leren en ontdekken. Wat Jeroen zegt ben ik het dan ook zeker mee eens!
Ik vind het altijd heel interessant om over verschillende culturen te leren, dus ik verdiep mij hier van tevoren ook altijd in. Natuurlijk behoud ik wel mijn eigen normen en waarden als ik daar ben! De siësta is een van mijn favorieten waar ik graag aan mee doe :zon02:
Wat een leuke discussie! Persoonlijk denk ik dat het niet meer dan logisch is om je aan te passen aan de gedragsregels van een land. Natuurlijk, op vakantie zijn we vaak vrijer en enthousiaster als thuis, grenzen kunnen wat vervagen en voor je het weet heb je een rel veroorzaakt. Het is ook veiliger om je aan de geldende norm te houden en bovendien getuigd het van respect naar de lokale bevolking toe. Zo heb ik mijzelf voordat ik een rondreis door Thailand ging maken wel verdiept in de gedragsregels. Het is ook leuk (al is het wel lastig met mijn blonde haren) om je te mengen met de locals en te laten zien dat je je in het land en de cultuur verdiept hebt.
Waarbij ik gelijk eerlijk moet toegeven dat ik daar zelf nooit heb bij stilgestaan om dit actief te doen.
Ik pas me aan aan de locale gewoontes en leefstijl uit respect en ook bij wijze van beleefdheid.
Terzake heb ik wel wat ervaring als Belgisch expat die ondertussen 10 jaar in Brazilië woont.
Ik ondervond dat het wel heel wat meer in houdt om je als migrant te integreren dan als toerist eventjes naar dit land te komen.
Het nam mij toch zo’n 5 jaar in beslag om mezelf aan te passen en te integreren in het lokale gemeenschapsleven.
Er zijn namelijk een hele boel zaken waar je als toerist helemaal niet mee in aanraking komt of er zelfs niet het minste benul van hebt.
Ik ontvang/begeleid in mijn beroep reizigers uit de hele wereld en het valt me daarbij op dat het heel dikwijls de fransen zijn die het minste respekt hebben voor de lokale cultuur maar in het algemeen stel ik vast dat de meesten zich op een aangename manier aanpassen en sommigen echt gefascineerd zijn over de lokale gewoonten. Over dit laatste kan je alleen maar laaiend enthousiast zijn
Grinnik… het stempercentage bij elkaar opgeteld is inmiddels 120% :biggrin:
Ik verdiep me in zoverre in de cultuur van het land waar ik naar toe ga, dat ik in een reisgids het hoofdstuk over lokale gebruiken lees.
Het is niet zo dat ik een hele studie volg, maar in het algemeen weet ik wel wat in een ander land wel of niet gebruikelijk is.
De reacties hierboven vind ik zo algemeen, open deuren.Noem voorbeelden, dan krijg je een gesprek. Zo las ik in de Trotter, dat Thais op straat hun genegenheid niet lijfelijk mogen tonen. Er staat; probeer het maar, je zult de reacties wel zien! Wel, ik wandelde door ChinaTown Bangkok met mijn facebook-vriendin.Ze pakte mijn hand, ik voel m een jaar later nog.Maar, dat speelde in Bangkok, daar gelden andere regels dan op het platteland.Bovendien was ze prostituee.Dus, graag meer ervaringen met liefde en vriendschap met inlanders.Ook weet ik dat Thais respect moeten tonen voor volkslied en koningshuis. Maar in hoeverre geldt dat voor Farang? nou, dat werd mij in Ayutthaia wel ingepeperd.Toen vanaf de stationsluidsprekers het volkslied klonk (8 uur) zat ik wat te eten bij een kraampje. Er zat ook een kind, dat bleef zitten, en een scholier, die zachtjes doorliep. Toen hoorde ik FARANG! achter me. ik keek en de man gebaarde boos met zn hand dat ik moest opstaan.Dus, hoe ver dat respect gaat, lees je nergens, dat merk je in de praktijk. een inmiddels facebookvriend een duitser die in BKK woont, stond bij een kruispunt met iemand te praten, toen de stoet met de koning voorbij kwam. Hij werd bijna in de cel geflikkerd omdat ie doorging met zn gesprek. Het zou leerzaam zijn als op dit forum mensen ervaringen met elkaar deelden.
