(origineel bericht op be-more.nl)
Veger en blik…
Vanmorgen weer gewerkt bij de créche, het was een betere ochtend dan gisteren. Gisteren waren de kinderen echt niet te genieten, vandaag ging het stukken beter.
Ik moest voor mijn lieve mams 1 ding doen, mijn cd van vroeger met peuterliedjes meenemen en deze aan de kinderen geven. Dat heb ik vandaag gedaan, ze vonden de Nederlandse taal zomaar raar, het deuntje was prima dus er is gedanst!
Daarna besloten we om te gaan vingerverven… En ja hoor, weer een groot feest! Van vuilniszakken werden schortjes gemaakt, de verf werd verdeeld en hop, aan de slag! De handjes moesten 3 ruimtes verderop gewassen worden, ik maar mn best doen dat de kinderen de muur niet zouden aanraken met die verfhandjes van ze, wat was het een troep, maar we hebben veel lol gehad!
Ik zag Akhono, een ouder meisje in het huis bij de créche, lopen met haar telefoon, ze luisterde naar muziek en zong mee. Ik vroeg haar of ze, ja ja, Sean Paul kent… Maar nee, ze kent Sean Paul niet, ik heb beloofd dat ik morgen of volgende week mn ipod meeneem, dan laat ik haar mijn muziek horen. Haar reactie… Ze kan niet wachten! Ik vind een rol Mentos (oma Riet, deze had ik van u gehad!) in mn tas en geef haar snel 2 snoepjes… Ik krijg er een dikke knuffel voor terug!
Ik vergeet bijna de titel van deze blog te verklaren…
Gisteren had ik de ruimte geveegd en moest ik de troep op een papiertje vegen en het zo in de prullenbak gooien, werkt wel, maar is niet echt ideaal. Laura en ik hebben van het donatiegeld een veger en blik gekocht. Toen ik deze vanmorgen aan Zanele (de huismoeder) gaf was ze door het dolle heen en werd ik weer bedankt met een knuffel. Geeft je een goed gevoel om de mensen op deze manier te kunnen helpen.
De middag zijn we vrij geweest, samen met Laura ben ik euro’s in gaan wisselen voor Rand bij de bank. Op de terugweg zijn we op een terras geploft en hebben we een suuuuper lekkere milkshake op!
Lau had weer een geweldige opmerking: “Hee Wil, ik heb helemaal nog niet het gevoel dat ik in Zuid-Afrika ben, en weet je hoe dat denk ik komt… Omdat ik nog geen olifant gezien heb!!”
Oke Laura, het zal wel!!
Ook is het gelukt mijn telefoon simlockvrij te maken, dus ik kan nu eindelijk gebruik maken van mijn Afrikaanse nummer, dit is een stuk goedkoper dus vandaag gelijk met mijn lieve vriendje en lieve paps, mams en Nick gebeld! Erg fijn om thuis even dichtbij te hebben!!!
Verder weer heerlijk gegeten, Peter had weer goed zijn best gedaan!
Toetjes eten we om de dag, dat vond ik een beetje raar, een toetje na het eten is toch normaal? Nee hier niet, want anders wordt je moddervet, werd me verteld… Maar nu snap ik het helemaal, de toetjes waren deze avond slagroomijs met chocoladetaart en appeltaart…
Verder zijn we met wat meiden uit het huis uitstapjes aan het regelen voor in het weekend… Vrijdag waarschijnlijk naar Addo, een olifantenpark (Laura zal dan eindelijk beseffen dat ze in Z-A is) en zaterdag een dagje strand…
Jullie lezen het vanzelf!
Dikke kus en Peter zal zeggen: Annajapann (alles onder controle!)