Thailand
april 2013
van Euro naar Baht.
In Bangkok blijkt de grootste snelweg de rivier. Een goede oplossing blijkt een motor van bus of auto achterop een zgn. “longboat”. Met het geweld van een grote mixer achterop, scheuren zij over het water. Een nevel van bruin vocht opgooiend. Het zijn kundige schippers.
Wij hebben er vanaf gezien om naar Myanmar/Birma te gaan. Er zijn berichten over toenemende onlusten tussen boeddhisten en moslims. Dit keer in centraal Myanmar/Birma. De laatste dagen waren de berichten te verwarrend. Wanneer het leger bij de onlusten heeft ingegrepen en de situatie weer “rustig” is, is de kans op vluchtelingen en andere misère groot. Het lijkt op een terugkeer naar de situatie van voor de militaire dictatuur.
Op weg dus naar het noorden: richting Laos en daarna Cambodja. Visa geregeld. Na een reis met de trein van 3 uur waarvan 3 kwartier wachten onderweg, zitten wij nu in Ayutthaya, een historische plek in Thailand. Volgende stop zal Sukhothai zijn en daarna Chiang Mai. Daar zullen wij een tijdje de jungle induiken en niet op internet beschikbaar zijn.
Klatergoud.
Bij de tempels kan je postzegelgrote stukjes bladgoud op de aanwezige Boeddha 's plakken. Dat lukt vaak maar half met als gevolg een onweerstaanbare indruk van een huidziekte, een edele psoriasis/huidschilfering. Op onze route langs de vele tempels zijn wij een tuk-tuk ingepraat. Een welbespraakte en welgeklede heer maakte met grote lijnen en met behulp van een onuitwisbare fineliner op onze eigen kaart duidelijk welke route wij het best konden nemen. En, oh ja, er was net een “exibition” van edelstenen en, oh ja, een goedkoop en onovertroffen adres van maatkleding in de aanbieding. Afijn, onder hitte wordt alles vloeibaar, behalve onze kooplust. De eerste welke mijn vrouwelijke partner een edelsteen in ring of hanger aanpraat krijgt van mij een eervolle vermelding en ook de op maat gesneden overhemden bleken niet als voorbeeld voorradig. Helaas mislukt dus, maar niet onze middag met een bezoek aan de grootste Boeddha’s in het land: de eerste staand, de tweede liggend.
Trektocht.
In het noorden va Thailand, in de heuvels waar de Karen leven, een mooie trektocht gemaakt. Het begon, een beetje beschamend, met een tochtje op een olifant. Na het overwinnen van dit misplaatste gevoel ben ik uit de stoel gekropen en op de plaats van de “koetsier ?” gaan zitten. Ik heb mij daar aan olifant-knuffelen overgegeven. Weer iets anders dan die eeuwige kamelen op onze reizen. Er waren ook tochtjes langs olifantenopleidingscentra, olifantenrehabilitatieplaatsen en boerderijen voor bejaarde olifanten (Hier zagen wij toch maar van af). Een en ander bevolkt door gedreven stagiaires uit Europa en andere (emotioneel) ontwikkelde landen. Overigens lijken dit soort olifantentochtjes voor de olifanten zelf een licht leven: je krijgt bananen, mag met water over jouw berijders sproeien en het werk is lichter dan het gebruikelijke gesjouw met boomstammen.
Ongelovige gids.
Voor het eerst een gids tegengekomen die uitgesproken ongelovig is. Monniken vond hij maar niks:profiteurs, en voor zover hij iets “geloofde” ging dat over dat wat hij daadwerkelijk zag. Zijn ogen waren open gegaan, toen hij zijn eigen zeer gelovige moeder, veel te jong, zag overlijden. Niks Boeddha, die hielp of te hulp kwam.
Water.
Terug in Chiang Mai is het Boeddhistisch Nieuwjaar aangebroken. Ieder gooit naar hartenlust met water naar anderen. Dat “reinigt”. Wij missen Koninginnedag, maar komen hier voluit aan onze trekken: eten bij stalletjes, overal vrolijkheid en om de haverklap een verfrissende scheut water over hoofd of rug.
De middag vieren wij met heerlijk vissoep of andere drijvende ingrediënten. Net aangepast aan de hitte van rond de 40 graden, wensen wij ieder het mooiste, het beste en vooral vanuit dit land: een mooi leven na de volgende reïncarnatie.