Uganda here we come!

(origineel bericht op be-more.nl)

Uganda here we come!

Leuk dat je op m’n site kijkt!! (en vooral blijven doen, want ik verwacht dat er nog mooiere verhalen komen gaan!).

Na een succesvolle flessenactie en sponsorloop (sponsors bedankt!) en alle voorbereidingen was het nu echt zover. Voor dik 6 weken naar Oeganda!! Na een mooi afscheidscomité op station Zwolle vrijdag ben ik naar Schasterbrug gegaan om afscheid te nemen en m’n tas te pakken. Zaterdagochtend voor vertrek kreeg ik van Kim nog een GEWELDIG mooi boek! Veel dank aan alle mensen die daaraan hebben meegewerkt! Fantastisch.

Op Schiphol na laaang wachten ingecheckt en nog even zwaaien naar mem en m’n zussies. Dank voor jullie geduld daar :slight_smile: Ik had 2 maal een vlucht van ongeveer 5 uur met een tussenstop in Caïro. De eerst vlucht had ik een gezellige buurman uit Nigeria. Die na 4 jaar studie in ’t Caribische gebied weer terugkeerde naar huis. Die vlucht ‘vloog’ voorbij ;). We waren voor vertrek al vertraagd en kwamen ook zo’n 20 minuten later aan in Caïro. Wat een prachtig uitzicht voor de landing. Een stad met lichtjes die nooit meer ophoudt. In het vliegtuig ontmoette ik ook een vrouw die ook naar een project van Be-More ging. Samen overstappen op de vlucht naar Entebbe. Dit vliegtuig was lang niet vol dus met 3 stoelen (en dus ook 3 kussens en 3 lakens) tot m’n beschikking heb ik het mezelf, na een lekkere maaltijd, maar even comfortabel gemaakt.

Toen ik in Entebbe het vliegtuig uitkwam voelde ik de warme vochtige lucht me al tegemoet komen en zelfs een paar regendruppels. Nog even mijn visum in ’t paspoort laten stempelen en mijn backpack van de band halen en daar stonden Kim en Lotte van Be More al op ons te wachten. Nadat we geld hadden gepind liepen we naar de auto. Je ruikt de natuur gewoon, echt heerlijk. Net een beetje als je in de vlindertuin komt van de dierentuin. Aan de linkerkant van de weg reden ze ons naar Entebbe Backbackers, waar ik m’n eerste twee nachten had geboekt. Toen we hier binnen kwamen leek het echt een paradijs (alhoewel het donker was). Prachtig groene bomen en een vijver, mooi verlicht en daar kreeg ik toegang tot m’n kamer met kingsize hemelbed (niet overdreven) en eigen luxe toilet en douche (iets overdreven).

Toen ik na 3 uurtjes slaap weer op moest staan regende het ontzettend (jaja, ik ben hier in ’t regenseizoen dus dat was te verwachten). Ik was dankbaar dat ik niet in één van de tentjes sliep maar hier zelfs op m’n eigen ‘veranda’ nog droog buiten sta :slight_smile: Wat een luxe. Na een ontbijtje van scrambled eggs was het al tijd voor m’n eerste tripje, de Kampalatour!

Met z’n allen in een matatu gepropt gingen we met onze gids naar Kampala (ongeveer een uur rijden van Entebbe). De weg erheen heb ik mijn ogen uitgekeken. Zoveel mensen die lopen aan de kanten van de weg. Wel ontzettend groen trouwens, een prachtige natuur! Wat minder is, is de enorme stank van alle uitlaatgassen. En dat in deze warmte. In Kampala zijn we over de grote markt gelopen. Nou met 12 munzungu’s (blanken) achter elkaar ben je daar een bezienswaardigheid op zich. Dat vond ik wel wat ongemakkelijk. Iedereen wil natuurlijk alles aan je verkopen. Heerlijk fruit ligt er, maar ook kippen in een hokje. Ja, Judith en Maria, dit was mijn eerste kennismaking met Jackfruit. Lekker hoor! Door de stad gelopen en daar veel gezien. Wat een chaos in de stad. Afgezien van alle uitlaatgassen heerste er best een gezellig sfeertje op straat. Daar een lekkere lokale maaltijd gegeten en toen zijn we nog naar de craftmarket gegaan. Daar moet je iets meer dan een uurtje voor uittrekken. ‘You’re welcome’ , ‘Please come inside’ en ‘Special price for you’ zijn kreten die je standaard in elk winkeltje hoorde. Wel prachtig mooi werk maken die mensen hoor. Geweldig.

Na een lange rit (traffic jam!) terug naar Entebbe hebben we hier lange tijd gezocht om een internetcafé. Ook zijn we met alle mensen die dit weekend zijn aangekomen nog gezellig uit eten geweest. Alle mensen juichen toen Dirk Kuijt voor Liverpool scoorde. Leuke sfeer wederom.

De eerste indrukken van Oeganda zijn: Een prachtig mooie groene natuur, lekker zweet weertje, vieze uitlaatgassen en ontzettend vriendelijke mensen! Morgenochtend gaan we vroeg vertrekken op weg naar Masaka waar wij aan de slag zullen met het project. Dit zal een ruim vier uur durende rit zijn. Ik heb erg veel zin om aan de slag te gaan met het project! Ik ben zeer benieuwd!

In het volgende verhaal zal ik hier alles over vertellen!

Veel liefs Hiske

(origineel bericht op be-more.nl)