@TRL: Ik heb zojuist even je verhaal zitten lezen en dan moet het allemaal best heftig zijn geweest. Ik vroeg me eerlijk gezegd af, waar je vader uiteindelijk aan was overleden, omdat het zo plots was, maar wat ik uit je verhaal kan opmaken iets met zijn hart. Dat hij al een tijdje aan het sukkelen was met zijn gezondheid was wel bekend, maar dit? Moet een schok geweest zijn voor jullie allen.
Wat de crematie betreft, ben ik een beetje hetzelfde als je moeder. Zo sober mogelijk. Niets geen poespas erbij, maarja als hij zelf nooit wat vastgelegd heeft is het best moeilijk voor de familie. Sommige mensen zijn van die binnenvetters en laten het aan de anderen over. Ik zelf heb alles al een tijdje geleden vast gelegd bij de Mounuta en heb het mijn naasten ook laten weten. Van kokkie weet ik het ook niet precies, want hij zegt ook, je doet maar hoe je het wil. Is daar nooit zo mee bezig.
Nou TRL, ik weet niet precies wanneer de crematie is, maar denk toch wel een dezer dagen, dus wil ik jullie allen heel veel sterkte wensen. :kus: Ook de komende tijd. Zal voor C. ook vreemd zijn. Sterkte nogmaals.
TRL: jeetje meid… Vreselijk zoals dan alles opeens op jullie afkomt! En zeker omdat je vader het eigenlijk aan jullie overgelaten heeft. Wel fijn dat jullie 24 uur per dag naar hem toe kunnen, mooi dat dat tegenwoordig mogelijk is.
Heftig hoor TRL, je moet zoveel beslissen in een korte tijd en dat terwijl je dat helemaal niet wilt. Je moet het met elkaar eens zijn en zeker als je vader nooit aangegeven heeft wat hij wel een niet wilde. Ik wens je heel veel sterkte :kus:
Pffff TRL… Maar voor hem wel prima zo dan… Klinkt zo cliché maar ik zou dat zelf liever hebben dan weer jaren dokteren(wat hij dus al aangaf niet te willen…)
ik hoop dat het nu net de vrienden erbij wel een waardig afscheid wordt… Sterkte voor jullie lieverd…
Hoe gaat t met C? Kan hij het een beetje behappen??
Jeetje Tlr wat vreselijk allemaal, tja en hoe leg je het een klein mannetje uit dat opa er niet meer is.
Denk een beetje aan jezelf…zoals ik begrijp is het allemaal heel onverwachts dat je vader is overleden. Heel heel veel sterkte meis.
Trl : fijn da je nu toch een beetje rust gevonden hebt. Al die nare beslissingen meteen na het overlijden van iemand moeten nemen is ook echt zwaar altijd. Vooral als je dan ook geen idee hebt wat je vader juist zou willen. Hoop dat je nu je vader toch er in herkent zoals hij er nu uitziet en dat jullie een mooie herdenkingsdienst gaan krijgen met fijne muziek waar je vader van hield. Dat zal dan toch troost geven als een mooie herinnering. Veel sterkte meissie xxx
nee me moeder was er niet bij,die had hem net gebeld dat ze weer thuis was,me vader zei ik kom er aan want krijg bijna geen lucht meer… Me moeder zat boven op hem te wachten, op een gegeven moment kijkt ze uit het raam en ziet een klein brandweerautootje staan maar denkt daar verder ook niet bij ff later ziet ze ziekenwagen en veel mensen dus ze denkt oww er is zeker iemand aangereden totdat ze wat dichter tegen het raam aan gaat met haar hoofd ziet ze wel iemand liggen en opeens herkent ze de jas van mijn vader. Dus snel naar beneden gerend ze waren al druk aan het reanimeren mij nog gebeld ik de kinderen in de auto gezet en erheen kom ik de hoek om ziet het zwart van de mensen kinderen in de auto gelaten en er naar toe gerend moest ik er op de knieeen bij gaan zitten en praten maar eerst nog snel de kids bij buren binnen gebracht. Maar hij zag al zo grauw en grijs en reageerde helemaal niet meer. Ze zijn op straat wel 3 kwartier bezig geweest in de ziekenwagen nog en in het ziekenhuis ook nog wel een half uur. daar zijn we ook nog tijdje bij geweest dat willen de artsen. Uiteindelijk naar de familiekamer gegaan en ja dan zie je 3 artsen aan komen lopen en weet je genoeg …2 meiden hadden hem gevonden en geen hartslag gevoeld 1 meisje kon reanimeren maar durfde niet. acute hartstilstand geweest. Het beeld dat hij zo op straat lag en ze bezig met hem waren krijg ik niet weg.
Vrijdag om 12 uur is de crematie.
C zei vanavond ik vind het wel jammer dat opa dood is.waarop hij heel hard begon te huilen dat had hij nog niet gedaan. Heb hem gezegd dat hij altijd mag huilen en als hij iets wil weten hij dat altijd mag vragen en dat hij op school ook mag huilen. Verteld dat opa een sterretje wordt en opa ons altijd zal zien en wij naar hem kunnen zwaaien.
Me oma zegt vrijdag door de telefoon nog tegen me moeder ik hoop niet dat een van me kinderen eerder gaat dan ik en een dag later wordt haar nachtmerrie waarheid.Ze is er zo kapot van helaas kan ze er niet bij zijn is te vermoeiend,ze is dan ook 101… Maar de hele plechtigheid wordt op dvd vastgelegd.
Trl : jeeh meissie wat een heftige situatie moet dat geweest zijn, voor je moeder hoe ze er achter is gekomen en voor jullie ook.
Is goed en mooi dat je verteld hebt tegen C dat je opa nu een sterretjes is. Wij zeggen dat ook altijd en kinderen vinden de dood iets ontroostbaars wat een sterretje niet is, dat is iets moois maar wel ver weg en dat snappen ze wel. Zeker moeilijk nu voor je oma dat ze er niet bij kan zijn maar met een dvd in haar eigen omgeving kan ze toch alles zien. Heel veel sterkte morgen voor jullie, denk aan jullie xxxx
TRL: jeetje meid… kippenvel overal… Wat een vreselijk verhaal! Lijkt me vreselijk om zo je vader op straat te zien liggen, en wat bizar dat je oma die opmerking heeft gemaakt… Alsof ze het voelde.
Sterkte de komende dagen en morgen uiteraard! :kus:
@TRL: Inderdaad…een kippenvel verhaal en kan me er wat bij voorstellen dat dat moment je nog lang op het netvlies blijft. Het is ook niet niks, en helemaal niet, als het dan ook nog je eigen vader betreft.
Heel mooi verwoord tegenover C. Dat is inderdaad wat de meeste ouders vertellen.
Ik wens je voor nu, maar vooral voor morgen, heel veel sterkte en dat het een mooi afscheid mag zijn.
Bedankt voor het delen trl. Wat een nachtmerrie voor jullie. Zo op straat en dan na al het reanimeren toch niet gebaad. Heel verdrietig allemaal. Veel sterkte morgen en ik hoop dat je een mooi afscheid kunt hebben en samen afscheid kunt nemen. Veel sterkte.