Lastig te zeggen als Nederlander, want bijna alle andere landen ken ik nauwelijks tot niet. Alleen Zwitserland ken ik redelijk goed. Nu kan ik diep ingaan op politiek, economie, maatschappij enzo, maar alles bij elkaar genomen vind ik Zwitserland gelijkwaardig aan Nederland.
Grootste minpunt van Zwitserland t.o.v. Nederland is dat het dagelijks leven voor mij een tikkeltje formeel en benauwd aanvoelt (de baas = de baas, regels zijn regels). Tevens draaien Zwitsers vaak om de hete brei heen, terwijl het in Nederland gangbaar is direct je mening te uiten.
Grootste plus van Zwitserland vind ik de prachtige natuur en hoe ze dat in het dagelijks leven integreren. Bv vuurtje maken voor een bbq in de open natuur leren ze van jongs af aan en petje af hoe ze treinen door heuvels en bergen implementeren, zelfs het kleinste gehucht wordt bediend
Het lijkt me dat dit erg persoonlijk is. De maatstaven die voor dit soort lijstjes worden gebruikt zijn absolute cijfers en gegevens, maar per persoon ligt dit altijd verschillend. Zwitzerland is idd een erg mooi land maar het is zoals Axelfoley aangeeft, nogal benauwend en als je nogal afwijkt van wat als normaal wordt beschouwd en andere meningen hebt dan gangbaar dan is men daar niet echt blij mee. Bovendien is een land waar iedere man een geweer en pistool in huis heeft niet echt mijn land (militaire dienst is verplicht je leven lang).
Nederland staat op nummer 5 en dat vind ik persoonlijk een ietwat hoge positie. Ik zou absoluut niet in Nederland kunnen wonen (en ik weet waar ik het over heb daar ik na 7 jr Spanje, 3 jr terug ben geweest en ontdekte dat het mijn land niet meer was).
Spanje staat niet in het lijstje en dat is ongetwijfeld terecht, maar voor mij is Sevilla, Andalucia nog steeds de plek waar ik me thuis voel, met al zijn voor-en nadelen. En dat is het belangrijkste, je ergens 100% thuisvoelen, wat de cijfers en statistieken ook aangeven.
Het onderzoek is trouwens van de de VN en mij verraste de hoge klassering van de VS. Inderdaad is het allemaal zeer persoonlijk wat het beste land van de wereld is. Corberana, kun je uitleggen waarom Nederland jouw land niet meer is? Of kun je anders omschrijven waarom Spanje (of Andalusië, Sevilla) wel zo aanspreekt?
De Zwitsers hebben trouwens wel meer “aparte” trekjes… Veel gebouwen hebben verplicht een atoomschuilkelder met de nodige proviand en hulpmiddelen. Ook schijnen er tot voor kort onder bruggen bij de grens nog explosieven te hangen om een mogelijke invasie van Europa te verhinderen :biggrin:
Bekenden van mij huurden in Nederland een normale woning voor maar liefst ca 700 euro per maand. Er is een tekort aan goedkope huurwoningen. Ze besloten om die woning op te geven en in het zomerseizoen in een caravan op een camping te gaan wonen en in het winterseizoen in het Spaanse Jerez de la Frontera te gaan wonen in een appartement van 400 euro per maand. Tel uit je winst. Bovendien wonen een dochter, schoonzoon en hun 2 kleine kinderen in Jerez.
Toen ik in de winter van 1995 terugging naar Nederland na 7 jaar Menorca en Mallorca viel het me erg tegen mbt de mentaliteit die er (toen) heerstte. Iedereen voor zichzelf en niemand voor een ander. Ik woonde toen in het midden van het land en ik ergerde me vooral aan bepaalde zaken en verbaasde me over vele andere. Ergenis: elke morgen vóórdat ik naar mijn werk ging, haalde ik de post op. Elke morgen stond er een jongetje van een jaar of 10 met zijn fiets klaar om het zebrapad over te steken en elke morgen reed om die tijd een vrouw glashard door omdat ze haar kind naar school moest brengen en aan de late kant was. Dat vind ik niet normaal…De agressiveit in het verkeer was angstwekkend.
In Spanje toeter je om iemand erop te attenderen dat het licht op groen staat. Doe je dat in Nederland dan loop je een vrij grote kans dat de betreffende persoon uitstapt en, als je geluk hebt, je de huid volscheld. Heeft er iemand een probleem op straat dan loopt de rest over het algemeen gewoon door (hier in Sevilla staat er vrij snel een menigte om je heen die je probeert te helpen).
Ik verbaasde me over de geringe tolerantie van de nederlander (uiteraard is dit erg generaliseerd, er zijn natuurlijk uitzonderingen) terwijl Nederland als land te boek staat als één van de meest tolerante landen ter wereld en daar gaat een nederlander ook prat op. Een beetje: laat al die vluchtelingen maar komen maar ik wil ze absoluut niet als buren hebben.
Toen ik in 2004 weer in Nederland was voor vakantie vond ik overigens dat die agressieve sfeer minder was geworden.
Verbazing:
Een avondje stappen betekende afspraken maken en een gaatje vinden in de agenda…ehhh wat? Over 3 weken?? Ja dag!
Alles kost geld, tv kijken, naar de wc in openbare gebouwen maar ook in sommige restaurants en winkelcentra, een treinkaartje bij het loket kopen ipv de automaat…
Het gevoel dat in Nederland geleefd wordt om te werken en niet andersom
Affijn, dit zijn een aantal van de zaken die mij toendertijd het gevoel gaven me niet meer thuis te voelen in Nederland. Er zijn ook veel goede dingen, ik had een prima baan en heb een aantal zeer goed vrienden overgehouden van die tijd. Uiteindelijk toch tot de conclusie gekomen dat ik weer zsm terug naar Spanje moest, en dat hebben we idd gedaan. Sinds 1999 in Sevilla.
Overigens ben ik me er wel degelijk van bewust dat de “schuld” waarschijnlijk grotendeels bij mij lag, ik ben degene die was “besmet” met de spaanse mentaliteit.
Een andere keer zal ik wat meer over de sevillaanse mentaliteit en manier van doen schrijven. Dat is nl weer een heel ander verhaal en de post wordt dan wel erg lang!
Ik denk ook dat dit heel persoonlijk is. Toch wel leuk dat Nederland zo hoog staat. Al moet ik zeggen dat ik zelf op het moment gelukkiger ben in Colombia (een land dat waarschijnlijk ergens onderaan deze lijst bungelt?). Misschien niet zo georganiseerd (of eigenlijk zéker niet zo georganiseerd haha), maar de warmte van de mensen en de schoonheid van het land maakt veel goed. Teruggaan naar Nederland zie ik voorlopig ook nog niet zitten.
Leo Beenhakker heeft iets gezegd in het boek Don Leo. Hij heeft als voetbaltrainer in heel veel landen gezeten als voetbaltrainer. Hij heeft ook een club in Zwitserland, Grasshopper Club Zürich, onder zijn hoede gehad. Bij Zwitserland viel hem op, dat de mensen niet op zijn lippen zaten en hem rustig geworden lieten in zijn dagelijkse leven, wat b.v. in Spanje wel anders is.
Dat ligt eraan waar je bent in Colombia. Ik woon in Bogotá en dat is niet de veiligste stad, maar je went aan de risico’s en aan de aanpassingen die je moet doen om veilig te leven (geen waardevolle spullen laten zien op straat, niet in bepaalde wijken komen, bepaalde bussen vermijden, niet alleen laat in de avond over straat, altijd geld paraat zodat je geen portemonnee hoeft te laten zien, geen mobiel gebruiken op straat, geen taxi aanhouden maar er eentje bestellen, dat soort dingen). Ik heb in de twee jaar dat ik hier woon nooit iets negatiefs meegemaakt en ik werk ook nog in een echt behoorlijk slechte buurt. Als reiziger merk je overigens veel minder van dit soort dingen en kom je automatisch al niet in slechte buurten. En zoals je zegt zijn de meeste mensen gewoon betrouwbaar. Daarnaast zijn Colombianen sowieso al superlieve mensen!