Tips voor de "Filantropische" reiziger

Ik vond op het wereldwijde web een leuk lijstje met tips voor de Filantropische reiziger. Hopelijk hebben jullie er iets aan, kunnen jullie het aanvullen, of desnoods kunnen jullie het afkraken. Hoe dan ook, jullie eerlijke mening is hoe dan ook welkom.

  1. Vragen ! Ga er niet van uit dat je weet wat de mensen willen of nodig hebben. Een goed voorbeeld gaat over een reiziger die aan het hiken was in de Lares Valley (Peru) en zijn fleece jack gaf aan 1 van de lokale kinderen. Hij dacht dat het kind het koud had (gezien zijn traditionele klederdracht). De gemeenschap voelde zich beledigd, zij zagen het goedbedoelde presentje als een slag onder de gordel, zij hadden het gevoel dat de hiker dacht dat hun kledij niet goed genoeg zou zijn.

  2. Help de lokale business. Zoek bijvoorbeeld lokaal beheerde hotelletjes op in plaats van de grote internationale ketens. Ga eten in een klein familie restaurant of cafeetje. Op deze manier blijft jouw geld binnen de gemeenschap en kan dit zorgen voor hernieuwde welvaart. Een ander goed idee is om bij een lokale familie te verblijven gedurende je bezoek aan bepaalde regio, zo weet je direct waar je geld terecht komt !

  3. Koop lokaal geproduceerde producten in plaats van zomaar geld te doneren aan iemand die jij het lijkt te gunnen. Op deze manier stimuleer je entrepreneurschap en voorkom je een “bedel cultuur”. Het kan soms een beetje tricky zijn om ambachtelijk geproduceerde goederen van kinderen te kopen. Omdat dit geld op de plank brengt voor de familie is dit natuurlijk positief, maar als om deze reden de kinderen van school gehouden worden is het natuurlijk een minder goede ontwikkeling. Als je niet zeker weet of de kinderen de optie hebben om naar school te gaan in de regio waar jij bent, vraag het dan aan een local, zo kun je op de juiste manier je geld in de gemeenschap besteden.

  4. Ga vrijwilligerswerk doen, maar zorg wel dat je je eerst goed in leest in de organisatie die je hebt uitgekozen om te gaan ondersteunen. Zorg er voor dat de organisatie ook daadwerkelijk een blijvende positieve bijdrage levert aan de gemeenschap. Artsen zonder grenzen is een goed voorbeeld van een uitstekende organisatie. Als je met weeskinderen gaat werken, bedenk dan goed wat voor invloed dit heeft op de lange termijn. Is het goed voor deze kinderen dat ze iedere paar weken weer een nieuw gezicht zien waar ze zich aan gaan hechten en die daarna weer uit hun leven verdwijnen, keer op keer. Als je beslist mee te helpen met de bouw van een lokale school, ontneem je dan geen werkgelegenheid van de locals ?

  5. Als je van plan bent iets te doneren, geef dan wat spulletjes en nooit cash ! Tenzij je zeker weet dat de non-profit organisatie aan wie je het geld zou doneren dit goed kan besteden is het altijd beter om wat spulletjes aan hen te doneren. Tandenborstels, schriften, pennen en boeken kunnen allemaal een goede bijdrage zijn aan de gemeenschap, cash geld kan makkelijk “verdwijnen”.

  6. Denk niet dat je altijd maar veel moet schenken om een echte bijdrage te kunnen leveren. 25 of 50 euro aan spullen kan al een wereld van verschil betekenen voor sommige kleine projecten. Een voetbal wordt al gewaardeerd, alle kleine beetjes helpen !

Hebben jullie aanvullingen, meld ze hieronder !!

Boek vooral geen reis bij een Nederlands reisbureau, maar boek het zelf ter plekke. Je betaalt vaak minder, en je geld blijft niet hangen in Nederland maar komt geheel ten goede aan de mensen daar.

Interessante bijdrage Thyn!

Het is weliswaar geen reisbureau in de traditionele zin des woords, maar organisaties als Stichting Het Schone Streven bieden reizen aan, waaruit ‘de verdiensten worden besteed aan hulpverlenings- en ontwikkelingsprojecten, zoals scholen, weeshuizen en kindertehuizen’.

Dit soort initiatieven lijken me een uitkomst voor de wat minder avontuurlijk ingestelde reiziger, die zijn geld zo nuttig mogelijk wil besteden en ter plaatse kan zien waaraan. Heb er in 1999 eens een groepsreis mee gemaakt naar Indonesië en in die tijd was het aanzienlijk goedkoper dan via een reisbureau of -operator (bovendien was het een leuke groep waar ik nog steeds contact mee heb).

Het mooie aan de genoemde Stichting is dat hij blijkbaar in 1990 was opgericht, dus voor het huidige tijdperk van het commercieel exploiteren van kreten als Corporate Social Responsibility (CSR) & Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) :teeth:

Een echte filantroop hoeft niet zélf de blije gezichtjes te zien. Want volgens mij is dat voor veel mensen ook een reden om lukraak spullen of zelfs geld uit te delen: om heel even de ontvanger van dankbaarheid te zijn, blije gezichtjes te zien, zich sinterklaas te voelen. Maar men is zich niet bewust van de gevolgen (belediging van ouders, bedelcultuur).

Een echte filantroop blijft helpen en geven ook als de ontvangers ze uitschelden of belazeren, denk aan opvang drugsverslaafden, maar ook aan bijvoorbeeld Stichting Niños Unidos Peruanos in Cuzco, die is doorgegaan ondanks tegenslagen.