In september ben ik met mijn vriend voor het eerst in egypte geweest,
vanaf dag 1 voelde wij ons al THUIS, we zijn 8 dagen gebleven helaas veel te kort, heb de tijd van mijn leven gehad allemaal lieve mensen ontmoet, nu zijn we weer een paar weken thuis, maar een stukje van mijn hart is daar gebleven zo’n raar gevoel ben er maar 8 dagen geweest maar ben verliefd op t land de mensen die ik heb onmoet, heel byzonder, nou wou ik weten als meer mensen dat gevoel hebben.
groetjes carla
Ongetwijfeld zullen er meer mensen zoals jij zijn. Maar zeg nou zelf: je gelooft toch niet écht dat er een land bestaat waarin alleen maar lieve mensen wonen he? Je bent 8 dagen op vakantie geweest, en je hebt een super tijd gehad. Da’s mooi, maar niet de realiteit…
Ze heeft het nog niet over emigreren of andere dingen die misschien niet zo’n goed plan zijn na een vakantie van 8 dagen, toch?
Fijn dat je zo’n leuke vakantie hebt gehad, Carla! Jullie gaan vast nog eens terug om andere delen van het land te ontdekken? (waar zijn jullie nu geweest?)
1 like
Ah ik ken dat gevoel inderdaad mede doordat ik ben geboren in Nederland maar ben opgegroeid in saudie-arabie en in libie vanaf mijn 8e in Nederland woon maar sinds ik vorig jaar in egypte ben geweest me daar iets te goed thuis voel. (ik ben inmiddels al met mijn kids 5x terug geweest) Ik vind het een mooi land en de mensen waar ik mee omga daar kan ik het goed mee vinden gewoon zoals ik gewend ben om met mensen om te gaan en dat is niet hetzelfde als hier in Nederland.
Het is gewoon mooi hoe je je daar als toerist ook welkom voelt. En dat ik mij lichamelijker ook beter voel in de zon dan hier en nog vele vele andere punten waardoor ik Egypte en hun cultuur zo mis. Mja het is maar net hoe je ertegenaan kijkt natuurlijk. Ik ben ook al meerdere malen meegegaan naar andere wijken net buiten het toeristme en zag daar vele herkenbare beelden vanuit mijn jeugd. Mensen die op straat slapen geen onderdak hebben laat staan iets te eten. En ook de blikken in sommigen mensen hun ogen…
Maar ook hoe de familie van vrienden je opnemen en accepteren. Al blijft hier en daar wel degelijk cultuurverschil hahaha (het schijnt heel vreemd te zijn als je je kleine kids samen in bad doet of in een tweepersoonsbed legt hahahaha) tja het blijft een mooi land en ik vind het goed dat ze daar zo hun best doen om te communiceren en het je naar je zin willen maken.
Vooralsnog voor mij de beste combi van mijn jeugd en mijn europese opvoeding en dan nog lekker het zonnetje erbij 
hahaha
Dimphij, heb je dan nooit heimwee naar Libië of Saoudie?
wij zijn in Hurgada geweest, wij hebben omdat we er kort waren niet heel veel gezien, maar de mensen die ik er heb ontmoet waren heel aardig en ze gaven me het gevoel dat wij ons er echt thuis voelden… Nu we terug in nederland zijn hebben we regelmatig contact met egypte. Nog 11 maanden sparen en dan zijn we er weer, voor 2,5 week dit keer.
Ik heb zelfs depressies gehad door de cultuurverschillen en klimaatveranderingen. Ook is het absoluut niet gemakkelijk om alles en iedereen achter te laten en hier als individu verder te leven. Vriendschappen en familiebanden zijn hier heel anders dan waar ik ben opgegroeid.
Hier ben ik altijd een sociale alleenganger gebleven en merk ik dat er veel gewoonten uit mijn jeugd nog altijd in mij zitten maar in Egypte merk je toch ook weer dat je daar ook veel gewoonten "vergeten"of van weggehouden bent tijdens je opvoeding…
Des te meer vind ik Egypte de perfecte combinatie van mijn oude en de toeristische(europese) wereld. Hier kan je makkelijk zeggen ik ga eens uit eten of ik ga eens naar de bios of boodschappen met de auto halen, als je wilt kan je gewoon naar buiten zonder reden en vaak zelfs uit verveling op zoek naar gezelligheid van vrienden of kennissen…
In egypte kan dat ook als je op vakantie bent maar als je er woont wordt dat al een stuk moelijker 
Vooralsnog ben ik erg blij om niet hier in Nederland te zijn opgegroeid en maakt het mijn keuze om als mijn kinderen allebei volwassenen zijn te emigreren naar een warm land. Wie weet begin ik eerst met een huisje waar ik kan overwinteren daar ben ik nog niet helemaal aan uit. Ligt ook zeer zeker aan de omgeving en mogelijkheden.
Hmm ik herken het wel. Vanaf de 1e keer dat ik er ben geweest voel ik me er onwijs thuis zonder dat ik het uit kan leggen. Er is niets speciaals gebeurd, ik kan mn vinger er niet op leggen maar ik voel me er thuis.
Hier in NL is dat moeilijk aan anderen uit te leggen.
Nu ik een vriend heb in Egypte is dat gevoel natuurlijk nog sterker. Mochten wij samen een fijne toekomst tegemoed gaan dan zal dat in Egypte gebeuren en niet in NL. Mensen hier in mijn omgeving snappen daar niets van, waarom zou je vrijwillig een stap terug in de tijd willen doen? Maar ik vind het heerlijk. Mijn vriend en ik dromen van een eenvoudig leven (wil niet zeggen dat leven in Egypte eenvoudig is maar ik hoop dat je snapt wat ik bedoel).
Ik begrijp je gevoel wel denk ik…
Ik heb dat gevoel in Egypte ook gelijk gekregen; de eerste keer dat ik met mijn Egyptische man op vakantie naar Egypte ging, in september 1990!!!:kus:
20 jaar later heb ik nog steeds dat gevoel en ik woon inmiddels al meer dan 6 jaar in Alexandria.:zon02:
Heel veel mensen in Nederland begrijpen niet dat het mijn keuze is om in Egypte te wonen (soms snapt mijn Egyptische man het niet eens!!!), maar hij heeft heel veel bewondering voor me. Als ik in Nederland ben, dan heb ik het na 6 weken wel gezien daar. Kan niet uitleggen wat het is, maar ik heb mijn hart aan Egypte verloren. Ook al is het hier niet altijd even gemakkelijk! Maar dat is het nergens op dit moment. :wereld:
Ik hoop dus nog vele jaren met plezier in Alexandria te mogen wonen! :dag:
Hoi Carla!!
Hoe herkenbaar…
Ik ben net 3 weken terug.
Ik ben samen met mijn vader in sharm geweest.
IK herken gelijk je gevoel.
Daarom ga ik in feb ook terug( in m eentje)
want ik heb daar ook iemand leren kennen…
Stelt niks voor maar ik moet hem gewoon nog een keer zien!!
Ook hebben we contact nog met elkaar…
Ik ben megazenuwachtig maar goed om te weten dat ik niet de enige ben met dit gevoel! :D:D
Groetjes kim
Ik heb precies hetzelfde. Ik ben ook 8 dagen in Egypte geweest, eind augustus, en ik ben inmiddels al weer ruim 3 maanden terug en nog steeds mis ik Egypte. Ik heb een cruise gemaakt van Luxor naar Aswan en terug naar Luxor en onderweg allemaal geweldige excursies gedaan. Ik vond het echt een prachtvakantie, hele mooie dingen gezien, geweldige mensen ontmoet. Ik had al aan het eind van de eerste dag het gevoel van: acht dagen zijn gewoon te kort.
Ik ben ook zeker van plan vaker naar Egypte te gaan, en dan wat langer, 2 of 3 weken ofzo.