Hallo…,
Ik ben nu een paar weken terug van een waanzinnige reis door Azie! Maar sinds ik terug ben voel ik me somber en futloos.
Het dagelijkse leven hier valt me erg zwaar.
Ben nog steeds met mn hoofd in Azie…maar loop hier rond met een gevoel van nutteloosheid en verwarring wat ik hier doe.
Iemand tips/advies hiervoor??
Hi, dat zelfde gevoel had ik ook na mijn 1ste Bali vakantie. Had het gevoel ben thuisgekomen!! Er zijn meer dingen gebeurt, waarover ik op een forum niet wil uitwijden. Met tot gevolg dat ik ,Nederlandse ,woonachtig destijds in Duisburg -Duitsland, het inititatief genomen heb om op Bali te wonen… desnoods alleen… als het niet anders kon , ik voelde en voel me hier heel goed.
Mijn man zag hoe zich dat verder ontwikkelde ,en besloot zijn firma te verkopen en met mij naar Bali te emigreren.
Tot de dag van vandaag was dat de beste beslissing die we samen gemaakt hebben, hoewel het mijn idee was: mijn man wil niet meer terug net als ik.
Als je eenmaal in Azie bent geweest, is het ofwel JA of Nee, als het ja is dan is Azie een verslaving, waar je niet meer vanaf komt!! Is het nee ga je naar Mallorca-Teneriffe Portugal etc, waarbij ik wil opmerken dat het eiland Teneriffe ook zeer de moeite waard is , net als Spanje -Balearen en Portugal, of Turkije ook een wondermooi land, maar om te wonen is het voor ons Bali geworden, mede ook door de Hindu Dharma Religie, die ons aanspreekt.
Maw ik begrijp jouw verwarring heel goed!!!
Suc6 Paulien >>>
wauw…
Toevallig in Ubud?
Goed van je om zo je gevoel te volgen!
Groetjes…
Soms heb ik na een heerlijke reis last van omgekeerde cultuurschok. Waar maken die Nederlanders zich toch druk om, al die onbelangrijke dingen? En wat is het saai om weer terug te vallen in een routine en weer te moeten werken, en je maakt opeens minder vaak nieuwe dingen en ontmoetingen mee.
Maar bij mij gaat het altijd wel weer over en kan ik toch ook weer erg genieten van mijn heerlijke internationale woonplaats (Amsterdam) waar altijd wat te beleven is en waar ik andere culturen makkelijk kan opzoeken; mijn vrienden, mijn katten, mijn eigen huis, het volleyballen, het fietsen, het eten hier…
En ‘met reizen bezig zijn’ doe ik via forums (zoals deze), en door toe te leven naar mijn volgende reis (meestal heb ik al wel een idee of een plan, of zelfs een ticket).
Als dat bij jou niet gebeurt, is het denk ik tijd om eens goed naar je eigen leven in Nederland te kijken.
Zijn er dingen die je kunt veranderen in je leven in Nederland waar je gelukkiger van zou worden? Bijvoorbeeld van baan of huis veranderen, leuke vrienden vaker zien, op yoga of Thaise kookles gaan, of wat dan ook???
Of zit het nog dieper en ben je op dit continent niet gelukkig? Dan zou je emigreren kunnen overwegen, maar denk niet dat het vanzelf al je problemen oplost. Ook daar kom je lastige dingen en cultuurverschillen tegen (veel meer dan wanneer je reist en lekker leuke dingen kunt doen), en je neemt ‘jezelf’ natuurlijk gewoon mee dus als je zelf een beetje in de knoop zit, zal dat niet opeens over zijn.
Misschien helpt het om de komende tijd een soort dagboekje bij te houden en op te schrijven waar je mee zit, te kijken of je concreet kunt aanwijzen waar het aan ligt, ook dingen opschrijven die je wel leuk vindt aan je leven hier, en dan te kijken hoe het zich de komende weken ontwikkelt. Dan wordt het wel duidelijker hoe diep het probleem zit toch? En of het op te lossen is door een leukere baan of opleiding of nieuw huis, of dat je echt moet emigreren of meer reizen ofzo… en dan is er misschien werk wat je onderweg kunt doen om jezelf te onderhouden… Engelse les geven ofzo? Waarvoor je bijvoorbeeld een TEFL-cursus zou kunnen volgen.
Overigens kan het ook helpen om bij je volgende reis rekening te houden met de periode waarin je terugkomt. Het is bijvoorbeeld wel lekker om in de winter weg te zijn en bij het begin van de lente weer naar NL te komen, als er veel vrije dagen zijn en het weer beter wordt en iedereen vrolijker is. Terugkomen in een wat depressievere tijd van het jaar, kan het sombere effect juist versterken.
“Every passing minute is another chance to throw it all around”
Hopelijk heb je hier wat aan. Succes!
Oef, het bekende zwarte gat… zucht…
Klinkt heel bekend. Hoe langer ik weg ben geweest, hoe langer ik ook weer hier in NL moet acclimatiseren.
Wat mij hielp was leuke dingen doen, vooral met vrienden. En lekker kletsen met mensen over je reis. Langzaamaan kwam ik dan altijd wel weer in het dagelijkse ritme.
Volgens mij is Judith zo somber dat ze zelfs hier niet meer wil reageren.
Of weer terug naar Azie :vak01:
Haha…
ga maandag beginnen met een yoga/meditatie cursus… schijnt errug positief en goed te zijn voor lichaam en geest!:chin:
Hoi Judith,
Ik heb precies hetzelfde wat jij beschrijft… Ik heb zelf 5 weken Vietnam doorgetrokken en dat voelde zo goed. Zoveel mensen ontmoet en vrienden gemaakt.
Nu weer hier in Nederland en je kan je hele week uitstippelen wat er gaat gebeuren, werken, voetbal, slapen en weer werken…
Ik ben nu weer een maandje terug maar wil graag weer een reis maken.
Tijd voor nieuwe hobby’s en meer avontuur in Nederland! Echt, dat helpt.
Ga ook in eigen land eens als toerist op stap, en doe eens dingen die je nog nooit gedaan hebt (wandklimmen, abseilen van de Euromast, zeilen, yoga, wat dan ook). En zorg dat je lekker veel met leuke vrienden afspreekt, ook spontaan, zonder het weken vooruit te plannen met agenda’s erbij.
Als je het leuk vindt om nieuwe mensen en reizigers te leren kennen, kun je overwegen om Couchsurfer te worden en zo nu en dan reizigers te laten slapen op je bank en ze jouw omgeving te laten zien. Of doe eens gek en ga zelf couchsurfen bij een ander in Groningen, Gent, Parijs of waar dan ook. Goedkoop, avontuurlijk en gezellig.
www.couchsurfing.org
En het helpt inderdaad ook om zo snel mogelijk weer plannen te maken voor een volgende reis, zodat je je kunt storten op de voorpret daarvoor.
En/of maak nog een mooi fotoboek van je afgelopen reis, zo haal je de herinneringen op en noteer je waar het allemaal precies was, zodat je dat later ook nog weet. Ook leuk als mensen jou om tips voor Vietnam vragen. En kun je een fotoboek makkelijk laten zien aan vrienden en familie, dan kunnen ze het op eigen tempo doorbladeren.
Succes met de omgekeerde cultuurschok! 
aan judith: hey, ik begrijp je gevoel heel hard! ik ben sinds juli terug van hawaii en zit nog altijd elke dag naar men fotos te kijken! Ik denk dat als je binnen een paar maanden nog niet echt gelukkig bent in je eigen land, het geluk misschien toch ergens anders ligt? alvast succes. grt line
Heel herkenbaar. Ben nu anderhalve week terug uit Zuid-Korea en Japan, en eigenlijk wil ik maar één ding: op het eerstvolgende vliegtuig terug die kant op stappen. Ik heb nog niet eens de moeite genomen m’n bagage op te ruimen, heb even de vuile kleren en de souvenirs eruit gehaald maar de rest ligt nog door m’n halve woonkamer verspreid. Uiteraard gaat de rest gewoon door, maar iets toch belangrijks als werk boeit me op dit moment echt helemaal niets. En dan moet ik me juist nog nog bezig gaan houden met formulieren voor een wat vertraagde halfjaarlijkse beoordeling. Jippie…
Hoog tijd dat ik een volgende trip ga boeken, heb ik tenminste weer iets om naar uit te kijken…
Hi Judith,
Is niet zo dat je als je iets héél fijns en leuks hebt gedaan, wat je nu niet meer doet of hebt, dat je in een gat valt. Geldt dat niet voor alles, het ene groot het andere klein.
Als ik een prachtig boek heb gelezen of een mooi film heb gezien, lig ik een beetje wakker en vind ik het jammer dat het voorbij is, natuurlijk is dat een korter “verdriet” dan wat jij beschrijft.
Dat even ter inleiding.
Ik woon inmiddels ruim 5 jaar in Hongarije om in een ander leven te zijn dan het gereguleerde, gebruikelijke leven in Nederland, geen baas, geen regelmaat, een andere omgeving, een andere cultuur en veel vrijheid.
We hadden wat geld bij elkaar en overwogen om lekker lang op reis te gaan, maar waren bang voor het gevoel dat jij beschrijft.
Ik heb veel gereisd en ben de 50 ruim gepasseerd, maar kan het ook niet laten. Het is een drive, die je hebt; een behoefte die opgevuld moet worden.
We hebben dus gekozen voor een honk in het buitenland en zijn hier terecht gekomen, heel blij met de beslissing en altijd het gevoel “op vakantie” te zijn, terwijl we best hard moeten werken om ons inkomen bij elkaar te krijgen.
De spaarcentjes zijn geïnvesteerd en nu leven we van de opbrengst.
Als je nog jong bent denk ik dat je elke gelegenheid zou kunnen aanpakken om op reis te gaan, zo veel mogelijk. Je moet dan wel goedkoop leven, want het kost geld en ook zo goedkoop mogelijk op reis gaan. Soms “ben je er klaar mee” of vind je toch rust in je leven waar je dan voor gekozen hebt of in Nederland of welke manier dan ook, of reizend of elders.
Het zoeken naar jouw manier is lastig maar ook heel leuk en fijn, dus geniet ervan en probeer er niet zwaarmoedig over te zijn. Jij hebt de keuze.
Succes en vooral veel plezier!
Sandra