sleeping beauties

(origineel bericht op be-more.nl)

sleeping beauties

Heb super lang geprobeerd de foto’s erbij te krijgen, maar zal moeten wachten tot thuis…


Mijn nieuwe motto:

“omdat dingen zijn zoals ze zijn, hoeven ze nog niet te blijven zoals ze zijn”
Bertolt Brecht

Woensdag (na kaapstad)gelukkig weer naar het project, je kunt die kids echt missen: de manier waarop ze naar je toestormen wanneer ze op het project komen, is echt hartverwarmend. Sommigen komen zelfs naast je zitten (met een soort van verliefde blik hahahaha) en leggen zelf mijn arm om hen heen.

Wel was het vandaag andere dag dan normaal, er was een meeting voor belanghebbenden (ouders, committee, etc) om het 6 monthly overview te geven (ik zal hier niet te veel over uitwijden…vertel wel wanneer ik thuisben). Behalve dan dat we wel het nieuwe logo hebben gepresenteerd hihi(logo wat wij bedacht en gemaakt hebben, simpel, maar COOL).’s Avonds was het huis weer beetje voller geworden, omdat we 2 visitors hadden: de moeder en tante van Roos (intern bij Tamsanqua). Maar was nog redelijk uitgeblust van Kaapstad dus…naar bed naar bed!

]Alweer donderdag…!
Vandaag was een dag van alles door elkaar: spelen met de kindjes, ook 1 op 1, fundraising, tanden poetsen, meeting, enzovoorts enzovoorts. Eerst wilde ik graag met Andiswa(1 van mijn vier kindjes) even 1 op 1 zitten: beetje engelse woordjes oefenen en tellen, maar ook nageltjes lakken. Hoe leuk ze het ook vond, ze was eigenlijk ziek (dikke wang, oorontsteking) en zou thuis moeten zijn. Ze deed haar handjes naast haar oren om te zeggen dat ze zooooo moe was. Dus we besloten op het snoezelbed te gaan slapen (niet zo heel erg aangezien ik ook kort nachie had gehad). In totaal lagen we met z’n drietjes op bed;Alvino lag er namelijk ook al. Hij is heel erg autistisch maar had nu ook nog teveel medicatie gekregen thuis vandaar dat hij even op het bed was gelegd (zo zielig voor dat manneke!).

Toen Andiswa sliep ben ik de brieven naar mogelijke sponsoren na gaan bellen (het kost wat tijd, maar er komt vooruitgang). Na de lunch moesten natuurlijk alle tandjes worden gepoetst; altijd hele uitdaging en race tegen de klok omdat de eerste groep kindjes snel na de lunch vertrekt. Maar ook omdat sommigen niet eens een tandenborstel kunnen vasthouden of de volgorde (tandpasta erop, tanden poetsen, spoelen en mond afvegen: zo leer je nog eens wat van mijn berichtjes haha) niet kunnen onthouden. Als laatste hadden we even een bespreking met overkoepelende organisatie over besteding van sponsorgeld. Normaal hebben we niet zoveel meetings in 1 week hoor!

Net hebben we weer overheerlijke curry gegeten van Peter,hmmmmmmmmmmmmmmmm. Dus nu tijd voor…after dinner dip.

Vrijdag hing ik nog steeds in mijn after dinner dip hahaha(nee hoor maar wel errug moe dus maar dagje thuis ‘werken’). Ik baalde beetje dat ik toch een dag moest missen van het project, de kindjes niet zien enzo, dus ben ik me nuttig gaan maken voor fundraising. Heel veel winkels af om fotootjes te maken van producten en prijzen welke we nodig hebben voordat we het mogen aanschaffen 9dit ivm de overkoepelende organisatie PE Mental Health). Op vrijdag is ook iedereen op tijd thuis, en omdat niemand echt veel energie had, werd de huiskamer om 5 uur ’s middags al in een bioscoop omgetoverd: chippies, relaxte stoelen, en ontzettende B-film. Echt decadent als je weet dat ondertussen een overheerlijke maaltijd werd bereid voor ons (wat van maandag tot vrijdag zo is trouwens).

Wederom lag ik vroeg in mijn nestje omdat zaterdagochtend Addo op de planning stond: vertrek om 7.15!! was wel weer errug cool de olifanten, khudus, schilpadden, pumbas en zebras.

Zondag, het weekend alweer bijna om, heerlijk uitgeslapen (voor zover mogelijk) en daarna met 4 man sterk naar de marktjes bij het strand. Hier heb ik een super gave olifant gekocht (stond nog op mijn lijstje en ben erachter gekomen dat ik toch een extra handbagage tas mee mag nemen). Die kunnen we dus weer afvinken! Al snel hadden we onszelf geïnstalleerd op een heerlijk terras aan zee en daar hebben we een paar uur heerlijk wat gedronken. Een paar uur en wat verbrandingen verder(van de zon wel te verstaan) kwamen we thuis en gingen we lekker met heel het huis uiteten. Wat een bagger leven heb ik zeg, hahahaha

Vandaag weer manic Monday. Er was veel te doen, want er moest bij verschillende winkels een inventarisatie gemaakt worden van wat er voor het sponsorgeld wordt gekocht. Samen met Eugene(een super toffe man, conciërge met wijze levenslessen) zijn we in het bakkie gestapt. Heeeeel efficiënt (zeker voor Afrikaanse begrippen) zijn we overal geweest . Toen was het helaas wel al half twee, maar dit betekent wel dat we volgende week heeeeeeeeeeeeeel veeeeeeeeeeeeeeeeel nieuwe spullen kunnen halen, jippppiiiieeee!

<strong>Well, that was my 6th week, baie mooi dus! How was yours?</strong>

(origineel bericht op be-more.nl)