Reisverhaal: Kilimanjaro, de berg, de top, nou... net niet

Archief Reisverhalen
1

Het begon al met vertraging, 9:00 zouden we opgehaald worden van ons hotel. Dit werd dus een afrikaans 9:00 uurtje want een oude peugeot 405 (min. 15 jaar oud) kwam pas om 10:30! een oude gammelbak met slechte remmen en volgestouwd met spullen nodig voor de trek incl. 3 dragers en een snipverkouden gids. Dus met 7 personen en een hoop bagage naar het beginpunt van de marangu route op 1800 meter. Inchecken en op weg.

dag 1:
het is 3 uur lopen naar 2700 meter met onderweg lunch van het meegekregen lunchpakketje.
Inhoud: koude gebakken kip, chocola, eitje, 2 belegde boterhammen, drinken en een cakeje.
Je loopt de eerste dag door het tropisch regenwoud. Mooi, warm en met op de achtergrond geluiden van vogels en apen. Het pad is een mengeling van aarde, zand, boomstronken, stenen en loopt constant omhoog. Dan weer weinig dan weer met grote opstappen.

dag 2:
we gaan vandaag naar 3700 meter met eerst nog wat regenwoud maar al snel lagere begroeiing.
struiken nemen de plaats in van bomen de eerste vetplanten en het voelt al een wat kouder aan. Onderweg een stop met het bekende lunchpakketje. Looptijd deze dag 5 uur maar voor mij was het ruim 7 uur inclusief fotostops en stops om van het uitzicht te genieten. Tegen 4 uur aankomst horombo-hut, goed gegaan geen hoofdpijn en niet moe! Oh ja, vannacht een paar graadjes nachtvorst. Het gaat nu echt beginnen!

[FONT=Arial][FONT=Arial]dag 3: rustdag
[FONT=Arial]na het bekende ontbijtje van pap en geroosterd brood een dag wandelen. Naar een piek van 4400 meter en dan terug naar de hutten op 3700. Acclimatiseren noemen ze dat. Goed gegaan, dus nog vol goede moed!

[FONT=Arial][FONT=Arial][FONT=Arial][FONT=Arial]dag 4 de uitdaging
[FONT=Arial]het bekende ontbijt, de pap word alleen wat dunner. Het begint dus op te raken.
[FONT=Arial]Goed, rugzak om. Water en het bekende lunchpakketje en op weg naar Kibo hut op 4700 meter. [FONT=Arial]Vegetatie wordt schaarser, cactussen en vetplanten. Uitzicht is wel mooi bewolking is nu onder je en ligt als een deken over het dal. de zon schijnt gemeen op je bolletje dus smeren met factor 30!
[FONT=Arial]Na de luch, met het bordje ’ last water’ is het tijd voor ’ the sadle’. Dit is een plateau dat vals omhoog loopt en oneidig lijkt te duren. Voor menigeen de bottlenek maar ik heb het toch gehaald en nog redelijk fit aangekomen bij de Kibohut. Dit is een grote hut met kamers voor 12 personen. Hier hoorde en zag ik voor het eerst de afvallers. een ‘aussie’ die al ziek en overgevend op bed lag en later per brancar naar beneden werd vervoerd (hoogte ziekte). Een man waarvan zijn vrouw al halverwege de sadle moest afhaken en terug moest. Ze hadden gelijk, 60% zou de top maar halen. Ik zat binnen aan een kop thee en buiten begon het te waaien, hard te waaien.

[FONT=Arial][FONT=Arial]dag 5 oei!
[FONT=Arial]11:00 ‘s avonds (jawel) stond de thee klaar met kaakjes, daarna aankleden.
[FONT=Arial]2 paar sokken, 2 t-shirts, sweater, fleecetrui, regen/windjack, thermisch ondergoed en handschoenen. muts op je hoofd en over je oren. ik was er klaar voor!!
[FONT=Arial]12:00 van start over een grindpad 2 stappen vooruit, 1 terug. Dit samen met de ijzige koude wind was het zwaarder dan alle dagen ervoor opgeteld.
[FONT=Arial]Maar ik ging goed! na een uurtje zwoegen begon het echte werk. Het werd stijl, heel stijl. Zigzaggend gingen we omhoog. 2 passen (schoentje voor je schoentje) vooruit, 1 terugglijdend. De ijzige wind waaide om je lichaam, langs je lippen, door je kleren en je vingers werden gevoelloos. Na 2,5 uur ploeteren bereikten we wiliams-point op 5000 meter. Nog maar 896 meter te gaan! oei!
[FONT=Arial]Zigzaggend 10 passen, stoppen, uithijgen en weer 10 passen. Uithijgen en weer 10… nee wat nu!
[FONT=Arial]Geen hoofdpijn, niet misselijk maar mijn lichaam begon onophoudelijk te bibberen, te chaken. Ik kon het niet stoppen. Jawel, ik was onderkoeld. Hier is maar 1 verstandige oplossing voor, afdalen!!! Terug naar de hut.
[FONT=Arial]Hoe jammer ook maar gezondheid gaat voor! Nog maar 800 meter van de top. Helaas, dus geen foto bij zonsopgang op de Kili. Samen met een hulp gids daalde ik af en zo rondkijkend niet de enige.
[FONT=Arial]Later hoorde ik dat maar 3 personen van onze kamer (12 totaal) de top hebben gehaald. Dit is maar 25%.

[FONT=Arial][FONT=Arial]dag 5/6
[FONT=Arial]na een paar uurtjes rust was het tijd om af te dalen. Maar goed ook, want ik had hier niets meer te zoeken.
[FONT=Arial]Overnacht in de hut op 3700 meter en dag 6 terug bij de ingang op 1800 meter. Het was weer lekker warm weer en nu snel naar het hotel. 6 dagen niet douchen is toch niet echt lekker, 1 geluk de rest stonk ook.
[FONT=Arial]Morgen met de bus naar zanzibar en een paar dagen de wel verdiende rust.
[FONT=Arial]Kilimanjaro is een leuke berg maar nét iets te hoog!!

[/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT]
[/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT]
[/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT][/FONT]
[/FONT][/FONT][/FONT]

2

hallo

Jammer dat je de top niet gehaald hebt! Mijn vader heeft vorig jaar ook de Kilimanjaro beklommen, hij heeft het wel gehaald. Hij is nu bezig met de Seven Summits te beklimmen. Hij is een paar weken geleden zes weken weggeweest om de Cho Oyu te beklimmen van meer dan 8000 meter hoog. Helaas heeft hij dit niet gehaald door het hele slechte weer.

groetjes Lisa

3

seven summits, wow!! ik vond 1 berg wel uitdagend genoeg.
jammer dat tie de Cho Oyu niet gehaald heeft. maar zo zie je, het weer in de bergen speelt een belangrijke factor. ik denk, tussen haakjes, dat hij wel beter (professioneler) gekleed was voor de Kili dan ik was.
wens hem i.i.g. maar geluk voor de resterende bergen.

Edwin

4

dankjewel! hij is nu bezig met een reis naar antartica voor een right to play…
ja ik denk ook dat hij misschien professioneler gekleed was, want hij heeft dezelfde spullen gebruikt die hij ook gebruikt heeft voor o.a de aconcagua en de mont blanc
lisa

5

Wat een ontzettend mooi reisverhaal! Ik heb het samen met mijn ouders, 2 zussen, broer, neef, nicht en oom ook de kili beklommen. Ik was toen net 12… we wilden het al vanaf mijn 6e (toen hebben we in Tanzania gewoond) maar ik moest eerst 12 zijn voordat het mocht…

Ik herken echt ieder woord en had ook echt gedacht dat je het ook zou halen! Heel jammer dat je het net niet gehaald hebt…! Ik heb nooit geweten dat maar zo weinig mensen het hebben gehaald. Wel wist ik dat met 9 man de kili tot de top halen heel uitzonderlijk was, zeker omdat we met 6 kinderen (onder de 16) waren. Ik weet zeker dat het u ook gelukt was als u nog meer kleren aan gedaan had. Wij hadden alle kleren die we mee hadden genomen die week aangedaan (zelfs onze pyama’s!) en ook hadden we thermosflessen mee met warm water en dat hielp heel goed. Dus mocht je ooit de uitdaging nog een keer aan gaan (ik ben het wel van plan later met mijn kinderen ook te gaan doen) is dit een tip.

Nog leuke reis plannen verder?
Groetjes Manja

6

Leuk Manja dat je de berg al op je twaalfde hebt beklommen. Ik ben nu 16 en ik zou de berg ook graag willen beklimmen met mijn vader. Ik moet alleen wel eerst mijn conditie weer op bouwen omdat ik twee jaar een korset heb gehad, waardoor ik niet kon sporten. Mijn vader heeft de Kilimanjaro al wel beklommen maar dan de moelijke route. Heeft uw de moeilijke route gedaan of de andere? En heeft uw misschien nog tips voor mij? Groetjes Lisa

7

Hoi Lisa

Je wilde wat tips: Ik heb een maand geleden de Machame route gedaan en ik kan je zeggen deze is inderdaad erg mooi. De conditie die je nodig hebt valt wel mee. Je moet wel veel kunnen lopen, maar het gaat daar zo langzaam dat je niet moe wordt. Alleen 1 dag, wanneer het lijkt alsof je een trap klimt, maar dan net iets te hoge treden. Echter wanneer je een extra dag in last, hoef je die dag maar 3 uur te lopen.

Maar waar je wel op moet letten zijn de extreem koude nachten. 3 paar thermisch ondergoed en je zal het nog koud hebben. Dus neem daarnaast een goede slaapzak mee. De top hebben wij gelopen in onze thermisch ondergoed, afritsbroek en skibroek. En 2 thermisch ondergoed, 2 truien (fleece en merino wol) en ski-jas.
Ik heb het die nacht ook niet koud gehad. Behalve toen we op de top stonden en ik mijn wanten uit moest doen om foto’s te kunnen maken…

Veel succes ermee. En als je nu al geen korset meer draagt en langzaam aan wandelingen gaat maken, kun je het binnen een jaar wel aan. Te goede conditie kan ervoor zorgen dat je te snel gaat lopen en dan is de kans op hoogteziekte juist heel groot.

Gr, Maaike