(origineel bericht op be-more.nl)
Partyweekend at Mother of Peace
Donderdag zijn we al druk bezig geweest met de voorbereidingen van het aankomende feestweekend. We hebben in de ochtend super veel boodschappen gedaan, bij het snoepwinkeltje en in de supermarkt. Nico, onze chauffeur voor een aantal dagen, omdat Willie naar Hluwhluwe is (ik ben jaloers), moest er wel om lachen, om al die boodschappen. ’S Avonds hebben we met z’n vieren en Nuh (de care-giver) posters en een spandoek gemaakt voor zondag, de Streetparty.
Vrijdagochtend zijn we met de jongere kindjes van de Daycare (3 t/m 6) naar het strand geweest. Het was een groot feest. Allemaal rennende kleine kindertjes langs ons huisje, die allemaal ‘bietsj’ – ‘bietsj’ riepen. Nadat iedereen zich had omgekleed waren we klaar om te gaan. Sommige kinderen zijn zelfs de zee in geweest, anderen hebben lekker op het strand zandkastelen gebouwd en anderen hebben zelfs gezwommen in een grote plas tegen de duinen aan. Ook erg leuk, er was een meneer met zijn gezin op het strand die de kinderen ging pakken als krokodil, ze genoten enorm. Na het zwemmen lekker ingewikkeld op het strand genoten van een zakje chips en een pakje drinken, om vervolgens weer terug naar Mother of Peace te gaan.
Vrijdagavond zijn we met de meiden van 7 t/m 11 jaar naar de bioscoop geweest, naar de film Zoo Keeper. Meteen na de kerkdienst zijn we vertrokken met een bus vol giebelende meisjes naar de bioscoop. Erg leuk trouwens dat de kinderen dan hun mooiste kleren aandoen als ze een uitje hebben. In het winkelcentrum nog even snel een ijsje gegeten en toen naar de film geweest, compleet met popcorn en cola.
Zaterdagmiddag was het tijd voor de jongens. Een van de oudste jongens heeft ons geholpen met het organiseren van een voetbaltoernooi. We hadden twee scheidsrechters en een groot voetbalveld met tribune tot onze beschikking. Net een echte voetbalwedstrijd. De jongens hebben heerlijk gespeeld en de meiden genoten van een potje South-African-Soccer.
Zaterdagavond hadden we de Saterday Night Fever. Een van de care-givers kwam met het idee om een soort van vossenjacht te organiseren. Alle vrijwilligers hadden zich in het zwart gekleed en verstopt op het terrein van Mother of Peace. De kinderen werden verdeeld in groepjes en moesten ons gaan zoeken. Als ze ons gevonden hadden kregen ze een letter waar ze een woord van moesten maken. Wie het eerste terug was bij de beginplek met het goede woord had gewonnen. Ik had mezelf verstopt in het portaal van de kerk. Dood eng, want het was pikdonker en ik zag wel drie gecko’s in mijn buurt. Maar verwisselen van plek was geen optie. Iedereen had trouwens van die knak-lichtjes (fluorescerend licht), echt heel gaaf. Vooral bij die donkere kindjes met lichtjes om hun nek en armen, zag je dus alleen maar lichtjes lopen. Uiteindelijk hadden zeven groepjes mij gevonden, nadat ik wat geluiden had gemaakt. Na het spel was er een groot kampvuur met marshmallows en drinken. We hadden met de meiden afgesproken dat wij een liedje voor hun gingen zingen in het Nederlands, als hun voor ons zouden zingen in het Zulu en zouden dansen. Zo gezegd zo gedaan, wij Guus Meeuwis en Marco Borsato en hun geweldige Zulu liedjes, daar kan ik nou echt van genieten. Op verzoek van de meiden nog even mee gedanst en daarna lekker gaan slapen om weer fit te zijn voor zondag.
Zondag hadden we een Streetparty georganiseerd in front of the volunteershouses. Iedereen was uitgenodigd. Willy en zijn vrouw, alle huismoeders en alle kinderen (op 2 na, zij hadden straf omdat ze ons ’s morgens hadden wakker gemaakt door op onze deur en ramen te kloppen). We hadden de hele ‘straat’ versierd met ballonnen, slingers, posters en een spandoek. Er was muziek, snoep, chips, cola, fanta, ranja, ijsjes, je kon geschminkt worden er waren ballonclownen, al met al een groot feest. De kinderen hebben genoten en stuiteren nu nog rond van alle suiker, maar een groot feest hadden de kids en de huismoeders zeker wel verdient.
Nu is het maandag en is de laatste week jammer genoeg van start gegaan. Ik heb de Wildcoast afgelopen weekend maar laten vallen om het feestweekend mee te organiseren. Gelukkig maar, want het was hartstikke gezellig, ondanks dat ik last van mijn keel, oren en buik heb. Volgend jaar weer genoeg nieuwe kansen om meer van Zuid-Afrika te zien 
Nog 5 daagjes genieten van het land dat mijn hart heeft gestolen en dan ben ik zaterdag al weer thuis, wat een dubbel gevoel.
Kiss from South-Africa to Holland, Belgium (Daddy), Swiss (Roger Family) en New-Sealand (Iris)