(origineel bericht op be-more.nl)
Palm Tree breidt uit!
Lieve allemaal,
Ik kan de keren niet meer tellen dat we een telefoontje hebben gekregen van Child Welfare. Of we toevallig een plekje hebben voor een jongetje van 3, een meisje van 5, een pasgeboren baby. De verhalen zijn altijd hartverscheurend. Moeder is stervende en familie wil niet voor de baby zorgen. Het kind is gedumpt langs de kant van de weg of gewoon op de stoep bij Child Welfare achtergelaten. Ik heb het met eigen ogen gezien. Een klein hummeltje van van z’n billen tot zijn nek, één grote infectie. Omdat ie dagenlang in zijn eigen poep heeft gelegen. En niemand die een hand uitstak…
Iedere keer zorgde zo’n telefoontje weer voor een slapeloze nacht. Hoe zal het aflopen met dit kleintje? Is er ergens een nieuw thuis voor hem? Een lieve mama die hem zacht in slaap wiegt en hem troost als ie gillend wakker wordt?
En waarom doen we zelf eigenlijk niks? We hebben toch afgesproken dat we naar Afrika zouden verhuizen omdat we hier een verschil kunnen maken? En Afrika is toch groter dan alleen het Palm Tree terrein? Ons hart is groot genoeg!
En daarom gaan we het gewoon doen! We zijn druk bezig om een deel van het downstairs gebouw op te knappen. Daar gaat een hele lieve, grote stevige Zulu mama wonen. Zij wordt onze huismoeder. Ze gaat 's avond en 's nachts voor 6 kleine vriendjes zorgen. Kinderen die nergens anders naar toe kunnen. Kinderen die ook recht hebben op een goede start van hun leven. En overdag? Dan heb ik ze gezellig in de Daycare…
Ik kan niet wachten. We hopen het eerste jongetje deze week al te mogen verwelkomen…
Fijne week!
Knuffels,
Peter & Yvon