Ik ga regelmatig naar Afrika, kwam gisteren terug uit Nigeria en ga over twee weken naar Tanzania. De mensen daar hebben vaak geen mogelijkheid om een vaste telefoonaansluiting te krijgen en zijn dus geholpen met een mobieltje.
Als je nog een mobieltje over hebt, stuur het dan a.j.b. naar mij, dan neem ik het mee en deel ik het uit.
vraagje: hebben ze dan wel geld om beltegoed te kopen? ik ben zelf 4 maanden in Kenia geweest en daar hebben de providers het probleem van mensen die heel vaak de telefoon laten overgaan, maar omdat ze geen beltegoed hebben, gelijk weer ophangen. hierdoor is vaak een overbelasting van het netwerk. hoe is dat in die landen?
de eigelijke vraag is dus: creer je hier geen behoefte, doordat mensen daar het aanbod niet goed interpreteren. voor hen zijn telefoons nu gewoon gratis.
dit vraag ik zeker niet om dit soort initiatieven te boycotten, maar ik ben wel benieuwd hoe met dit probleem daar wordt omgegaan.
groeten Marijke
Voor hen zijn telefoons niet gratis. Voor hen kan een telefoon het verschil tussen leven en dood betekenen (b.v. in geval van behoefte aan medische noodhulp). Een gratis mobiel van mij betekent dat zij alleen nog een SIM-kaart hoeven te kopen. Juist mensen in arme landen zijn dol op mobiele telefoons: een vaste telefoonverbinding is vaak heel moeilijk te verkrijgen, kost veel en de afstanden zijn in die landen vaak zeer groot. Een mobiele telefoon kan levensreddend zijn en ook een middel zijn om extra inkomsten te verwerven (opdrachten).