Na Pakistan slaat nu ook hier de moesson toe. Dodental in Leh, waar veel dorpen zijn weggevaagd, stijgt snel.
Day after: Cloudburst toll 132; 500 missing in Leh | India News - Times of India
Op 10-8 zijn wij vertrokken uit Leh, na een aantal onzekere dagen. De avond voor en de dag na de ramp in Leh en omgeving was onbeschrijflijk, de paniek onder de bewoners was groot en de stilte in Leh omdat alles werd gesloten omvatte onmacht. Dit was ze niet eerder overkomen en men wist niet direct hoe hiermee om te gaan. Veel mensen vluchtten naar de Shanti stupa of de monastries. Wij zaten in in een mudhouse vlak naast een rivier die in korte tijd veranderde in een woeste stroom, van helder water naar modder. Het kwam snel op zodat we moesten vluchten uit het questhouse. De toeristen organiseerden heel snel hulp, inzamelingsacties, ter plekke de bevolking helpen, complimenten. Op de 2e dag begonnen ook de moskeeën en de monastries met akties…mondjesmaat een aantal militairen in Leh , die zich vooral met de infrastructuur bezig hielden. Modder…bijna huizenhoog in Choklamsar en nog vele andere dorpen, sommigen (bijna)weggevaagd. De informatievoorziening was bijzonder slecht, dagen geen electriciteit, nauwelijks stromend water. Toeristen konden heel moeilijk wegkomen, later werden wel extra vluchten ingezet. Het was een onzekere periode met vooral soms erg onveilige momenten. Ladakh zit in ons hart maar of we nog een keer gaan???
afgelope zomer was ik ook in Leh tijdens de moeson. al dagen had het 's nachts geonweerd maar in de nacht van vrijdag op zaterdag brak de hel los. op vrijdag ochtend zouden wij eigenlijk terug naar delhi vliegen maar, er konden en mochten niet vliegen. we waren met 30 studenten (tussen de 15 en 18 jaar) en werden voor de nacht ondergebracht in 5 guesthouses, in het geusthous waar ik was, raakte de hotel eigenaar helemaal in paniek, ineens moesten we het guesthous verlaten. na 4 uur mochten we pas weer naar binnen. in de stad was het dood stil, er was niemand op straat en iedereen was in shock. zaterdag ochtend moesten we om 4 uur op het vliegveld zijn, uiteindelijk met hulp van de ambasade konden we om 5 uur 's avond met alle 30 nog met een vliegtuig mee, dit was ook de laatste vlucht.
we hebben best wel geluk gehad