(origineel bericht op be-more.nl)
Ndiri bwino!
Lieve, lieve mensen,
De eerste twee weken Malawi zitten erop! Ik leef nog en ben helemaal gezond. Het waren twee bijzondere weken met veel nieuwe indrukken, mensen & gewoontes. Na twee weken Afrika wen je al aardig aan de Afrikaanse manier van dingen doen: Poepen in een gat, eten met je handen, wachten, wachten & wachten, een Afrikaan die blanke porno kijkt op de PC naast je, ‘douchen’ met een tijl water en een bakje, naar bed gaan om half 9 omdat het pikkedonker is, geen electriciteit, kinderen die Azungu Azungu roepen en nog veel meer dingen. Het al een beetje normaal.
Ik woon in een huisje in de villawijk van Singolo (klein dorpje op het platteland vlakbij Zomba) met mijn medevrijwilligers en tijdelijke ‘mummy’s’ Martine en Eveline (50+). Lizzy (Malawische) verzorgt ons en kookt 3 keer per dag. Smiddags nsima (de lokale behangplaksel lekkernij), savonds rijst met prutje en tussendoor heerlijke Malawische frieten. Tussen het eten door gaan we op pad de community in. Dit is veel lopen en veel mule bwanje (hoe gaat het?), ndiri bwino kaya ino (ik ben fijn en jij?) en zikomo (bedankt) zeggen. Alle mensen zijn erg vriendelijk en open. Lewis is de projectcoordinator en komt elke dag langs (do you have any problems?). Ik slaap ontzettend veel. Om half 9 is het pikkedonker, is er niet veel meer te doen en ben je ook gewoon moe. Om half 7 maakt Lizzy mij elke ochtend als laatste wakker dus elke nacht 10 uur slaap! Vrijwilligerswerk is zo zwaar…
In de weekenden is het bruisend: vorig weekend Olifanten en Nijlpaarden gespot in Liwonde National Park. En vanavond uit in Zomba naar Club G (beter dan de Trouw, Doornroosje en de Poema samen). Morgen naar een bruiloft (dansen met Lizzy!) en zondag naar een voetbalwedstrijd (kaartjes 50 cent).
De Malawi’ers hier zijn arm: geen werk, oude kleren, weinig voedsel en medische zorg is (te) ver weg. Water is er genoeg omdat er voldoende waterpompen zijn. Toch zijn ze niet zo zielig zoals we in Nederland vaak denken. Ze zijn juist heel trots op hun gewoonten, familie, gemeenschap, dans, lach en zang. Ook zijn ze ontzettend blij als wij tijd voor hun maken. Dit merk je overal: op de kleuterscholen, op een begrafenis (erg indrukwekkend), bij HIV patienten, op de basisschool, bij zieke mensen thuis. Ze zijn allemaal erg blij dat wij er zijn en dat wij, blanken, tijd voor hen vrij maken.
Het project bestaat uit verschillende onderdelen. HIV support team, kleuterscholen, thuiszorg voor zieken en oude mensen, youthclub, Engelse les, gehandicaptie kinderen. We hebben na twee weken introductie al een aantal dingen gezien die we op kunnen pakken. Een speeldoos voor alle kleuterscholen, dekens voor de weeskinderen, kunstmest voor de komende oogsttijd en een bibliotheek! De mensen willen heel graag een bibliotheek in de community en daar gaan wij ons best voor doen.
Maar daar is geld voor nodig zodat we het leven hier net iets aangenamer en makkelijker kunnen maken. Ik zal persoonlijk zorgen dat het geld nuttig wordt besteed. 5 euro is 1000 kwacha waar je al erg veel voor kan doen. Dus wil je Afrika lokaal steunen maak dan iets over naar:
12.17.74.228 tnv Be More te Nijmegen ovv Arno van Herwijnen
Zikomo kwambiri!! (ontzettend bedankt)
Rustig aan (dat doe ik hier ook)
Arnodi
PS: Voor foto’s kijk op de weblog van Martine en Eveline (mijne komen laterrr)
PS2: Martine en Eveline: voor een giftige Mamba slang hoef je echt niet bang te zijn :-p