(origineel bericht op be-more.nl)
Moni
Moni (hallo)
Mijn eerste week zit er al weer bijna op. De tijd gaat snel maar ook weer niet.
Ik probeer en zo goed mogelijk beeld te geven van de week die ik heb meegemaakt.
De aankomst was alsof je op vakantie was. In een mooi hostel met lekker eten!
Daar zijn we met 13 man ontvangen en hebben samen het weekend door gebracht. Samen naar het centrum van Lilongwe waar ik mijn eerste aankoop heb gedaan. Wat eng was, allemaal Afrikanen die je wat willen verkopen en als je dan geïnteresseerd bent moet je meer dan de helft afdingen, mijn grote leerdoel! Gelukkig ben ik bijgestaan door Maria en Erna (zitten samen met mij op het project) met als resultaat een mooie tas voor 2000 KW ofwel 10 euro.
Na een relaxt weekend met z’n allen op naar Zomba wat een reis is van 5 uur. We worden met z’n 13e en heel veel bagage in een klein busje gepropt, je kunt je voorstellen hoe niet comfortabel die reis is geweest.
Het uitzicht is fantastisch, veel bergen, alles groen en veel Afrikaanse mensen die met tonnen op hun hoofd lopen langs de weg.
Eenmaal in Zomba het Hostel Packachare gezien waar we in het weekend verzamelen om vervolgens de trips te maken. Hier is ook onze projectleider, de lokal boy named Thonex. Hij praat erg onduidelijk maar inmiddels ben ik er al aan gewend en kan ik een goed gesprek met hem hebben.
Na de meeting opweg naar Chayof ons project gelegen in het dorp Chinamwali. Ik loop als verdoofd achter mijn reisgenoten aan door het dorp, waar zijn we beland……in een sloppenwijk. We lopen een stuk de berg op en ik zie allemaal klei wegen met grote stenen, overal bakstenen huisjes met golfplaten als dak. Iedereen staart je aan, overal afval, loslopende kippen, de kinderen lopen met grote ogen om je heen.
Na 3 minuten lopen v.a. de weg komen we bij ons huisje, niet veel beter dan de andere huisjes. Ik heb een eigen kamer met een groot bed, een tafel en een afval emmer dat later mijn nacht wc blijkt te zijn. Buiten een toilet dat niet meer omvat dan een gat in de grond en kakerlakken, inmiddels het toilet overwonnen. Tsja je kan niet anders.
Een ander hok waar je ’s ochtends kan douchen wat trouwens een lekkere traktatie is. Een emmer met een beker!
Ik kan wel huilen, wil ik dit echt wel?!..…Gelukkig kan ik het goed vinden met mijn reisgenoten en vertel meteen mijn zorgen.
Gelukkig heb ik een goede nacht, laat het feest beginnen! Inmiddels 4 dagen verder en kan oprecht zeggen dat ik eraan gewend ben en blij ben dat ik deze reis heb ondernomen.
Wat betreft het project……alles op z’n tijd. We werken van ’s ochtends 8 tot 11 uur en dan ’s middags van 14 tot 16 uur. Relaxt toch…alhoewel ik ben iedere dag kapot en slaap zelfs in lunchtime. School is niet te vergelijken bij ons veel zingen en riedeltjes opnoemen in het Engels terwijl ze helemaal geen Engels kunnen. Inmiddels ook op het land gewerkt. Onderdeel van het project is om mais te oogsten waarvan ze Zima kunnen maken voor de school kinderen (maisbloem deegbollen, erg lekker met groenten). We wisten niet dat we dit gingen doen dus we zijn allen goed verbrand….
Woensdag middag gedanst met HIV infected vrouwen, wat een emotionele beleving. Ze dansten en zongen voor ons, wij hebben vrolijk mee gedaan. Ze zijn allemaal zo vriendelijk.
Als je sommige kinderen ziet, amper kleding aan of gaten erin, nat van de urine. Ze komen vrolijk aan je hangen en willen geknuffeld worden, ja wat doe je dan……Go with the flow. Ze maken gewoon ruzie om hun eigen azungu (blanke). Ze hangen aan je benen, armen en klimmen in je nek.
Wanneer we een tijd hebben afgesproken dan kan het best zo zijn dat we 1,5 uur later pas echt wat gaan doen. Ach ja ik vind het wel heerlijk, mijn horloge heeft het de 1e nacht begeven (hoezo symbolisch) dus ben me vaak niet bewust van de tijd en doe gewoon mijn ding.
Van het weekend mijn eerste trip ondernemen naar Liwonde National Park op safari. Overnachten in een tentje en een jeepsafari of kano tocht doen in de hoop veel dieren te zien.
Oja benzine is hier zeer schaars, de pompen zijn leeg waardoor er weinig auto’s rijden. Van de week in Zomba werd de pomp gevuld…zoveel mensen in de rij voor benzine. Dus het is soms de vraag of we vervoer hebben naar de locaties maar ja dat neem ik ook maar voor lief, ik zie het wel.
Ik kan helaas niet al te vaak op internet, alleen in het weekend omdat we op het project geen internet hebben. Dus sorry voor de late berichtgeving.
Wat betreft de bereikbaarheid van mijn Afrikaanse nummer: ik heb verschillende berichten ontvangen van Anne, Marloes, Sas en Mart op de een of andere manier kan ik jullie niet terug smsen met dit nummer. Pa, ma en Janet heb ik inmiddels bereikt maar ik ontvang wel gewoon jullie berichten, erg lief ik waardeer dat……Jullie kunnen me ook bellen.
Bellen en sms ontvangen vanuit NL is voor mij gratis en terug smsen 7,5 cent bellen heel wat duurder.
Dit was het voor deze week!
Zikomo voor al jullie berichten!
Cherinda