Mijn neus achterna!
’s Ochtends niet weten waar je ’s avonds zult slapen.
Ik wil gewoon de horizon voorbij. Het klinkt misschien cliché, maar er is nou eenmaal te veel horizon waarvan ik niet weet wat er achter ligt. Ik wil om me heen kunnen kijken (of op de kaart, laten we wel praktisch blijven) en denken: Nou, laten we vandaag eens richting het oosten gaan. Of het zuiden. Of de wind achterna. Onze neus in de lucht steken en dan zien wat we tegenkomen. Achteraf bedankt kunnen zeggen in een stuk of 7 talen.
Nou, dat is natuurlijk allemaal mooi bedacht maar dan hier de praktische uitwerking:
-Ik wil gaan liften door Europa. Je bent vrij als een vogel, komt mensen tegen en het is goedkoop.
-Ik wil graag ergens rond 8 Juli vertrekken (ja, dat is al snel) en moet uiterlijk 3 augustus toch wel weer terug zijn.
-Waarheen maakt me niet veel uit, als we maar niet een week lang op dezelfde plek blijven hangen.
-De overnachtingen zullen wisselen. Ik ben hier vrij praktisch in. Staan we in the middle of nowhere, dan gaan we kamperen. Staan we midden in een stad (of hebben we echt heel veel behoefte aan een douche), dan zoeken we een hostel.
Verder:
-Ik ben (wie niet?): dol op cultuur, natuur en actieve ontspanning.
-Ik vergeet altijd mijn tandenborstel, maar nooit mijn sleutels.
-Jij hoeft niet leuk, spontaan en gezellig te zijn (mag wel ;-)) als je maar nieuwsgierig bent naar de horizon.
Geïnteresseerd?
Ik hoor het wel en hopelijk snel.
Nina
