(origineel bericht op be-more.nl)
Let’s Go!
Het gaat nu echt beginnen. Het besef is er nog niet helemaal, maar over 1 dag vertrek ik toch echt naar Durban.
Vorig jaar wilde ik al graag naar het buitenland om vrijwilligerswerk te gaan doen, maar toen lag mijn focus op het vinden van een baan. Helaas is dat nog niet echt gelukt zoals jullie allemaal wel weten hahaha. Het idee om naar het buitenland te gaan begon bij mij weer te kriebelen en ik ben gewoon eens gaan zoeken op internet naar de mogelijkheden. Op een gegeven moment ben ik uitgekomen bij de Stichting Be More. Toen ik mijn vriend Jan Klink vertelde over mijn plannen om vrijwilligerswerk te gaan doen in Zuid-Afrika was hij meteen laaiend enthousiast. Hij zei: “ Je moet nu echt de regie in eigen handen gaan nemen”.
Dat heb ik gedaan en morgen vertrek ik voor 6 weken naar Zuid-Afrika (Durban). Ik ga me vrijwillig inzetten voor Operation Bobbi Bear. Operation Bobbi Bear zet zich in voor seksueel misbruikte kinderen. De organisatie redt per jaar honderden kinderen, regelt medische zorg, begeleidt ze bij het verwerken va hun trauma, vangt ze op met tijdelijke huisvesting en begeleidt ze tijdens een rechtszaak.
Zuid-Afrika wordt ook wel the global capital of rape genoemd. In het jaar 2009/2010 zijn er alleen al 55.000 verkrachtingen gemeld. Het werkelijk aantal verkrachtingen wordt op het tienvoudige geschat! Om de 30 seconden wordt er een vrouw of een kind verkracht. Een vrouw in Zuid-Afrika heeft dus een grotere kans om verkracht te worden dan dat ze haar middelbare school afmaakt. Er is een stille oorlog aan de gang tegen kinderen en vrouwen.
Dit enorme probleem heeft in mijn ogen ook te maken met het taboe rondom HIV/Aids. De Afrikaanse mannen denken onder andere dat door met een maagd naar bed te gaan de HIV verdwijnt uit hun lichaam of door drie keer te wassen is de HIV wel verdwenen. Voor degene die denken waar haalt ze deze informatie toch weer vandaan…Ik heb me natuurlijk wel even ingelezen in de Criminal Law en Rape Law van South Africa. In het vliegtuig ga ik ook het boek Should we Consent? lezen wat gaat over de Rape Law reform in South Africa. Sinds 2007 is er een Rape Law die de positie van het kind en slachtoffers van verkrachting en misbruik moet verbeteren.
Ik hoop tijdens mijn verblijf in Durban meer te weten te komen over het strafrechtsysteem en de Rape Law van Zuid-Afrika. Daarnaast hoop ik iets te kunnen betekenen voor de kinderen die worden opgevangen bij Bobbi Bear. Veder hou ik mijn verwachtingen zo laag mogelijk en bereid ik me niet voor op allerlei dingen zoals het land, de cultuur, de gewoontes, hoe je van het ene vliegveld naar het andere komt, eten, medical care… Dit doe ik met een bewuste reden, ik wil namelijk ook eens zien of ik kan functioneren in een omgeving/situatie zonder dat ik me daar van top tot teen op voorbereid heb hahaha. Ik moet het gewoon doen zonder mijn linkerhand (vader en moeder) en rechter hand(Lieske). Waaahhh het zweet breekt me af en toe wel uit hoor, maar voor mijn doen ben ik er nog redelijk rustig en nuchter onder.
Zo dat was mijn eerste bericht nog vanuit Nederland. Deze Diva hoopt jullie de aankomende 6 weken op de hoogte te houden over de ontwikkelingen binnen het project, de cultuur en mijn ervaringen. Mijn diamanten en al mijn mooie spullen laat ik maar thuis gezien de criminaliteitscijfers, maar wees gerust al mijn panterpakken gaan gewoon de koffer in. Je weet toch deze diamond is forever:p!