(origineel bericht op be-more.nl)
Laatste weblog vanuit Uganda
Laatste weblog vanuit Ugandese**
De dag dat ik hier aankwam lijkt zolang geleden, maar toch is de tijd ook heel snel gegaan en ben ik over 2 dagen alweer thuis. Bedankt iedereen voor het meeleven, het lezen van mijn blog, de lieve berichtjes, de telefoontjes….iedere keer werd ik er blij van!
Hierbij mijn laatste weblog vanuit Uganda van de afgelopen week.
De week is snel gegaan. Mijn hoofdtaak deze week wat uit uittypen van het Global Training Reading program, dus dat is zo ongeveer ook het enige wat ik gedaan heb deze week 
Woensdag hadden Gijs en ik nog eenmaal het ongelooflijke geluk dat we nog een dagje naar GTR moesten en het was weer heerlijk slaapverwekkend. Maar we hebben de dag overleefd. Gelukkig waren we deze keer met Augustine, dus zowel de heen- als terugrit was een stuk aangenamer.
Dinsdag middag heb ik pasta gekookt en hebben we als afscheid gegeten bij Marleen. Het blijft een bijzonder mens (zeker in positieve zin) en mooi wat ze allemaal hier gedaan heeft en hoe ze het leven hier haar zo eigen heeft gemaakt.
Woensdag heb ik ’s avonds mijn traditie met Gijs voortgezet en hebben we onze laatste douche bij Marleen gehad. Ze had een extra grote kan met water voor me gekookt, zodat ik meer/langer water over me heen kon gooien…ik voelde me weer als herboren en wat ruiken m’n haren weer heerlijk.
De laatste dagen slaap ik wat onrustiger door de gezonde spanning dat ik weer naar huis ga hihi. M’n gevoel is wel dubbel, omdat het hier nu ineens klaar is, ik weer naar het gewone leven ga en ik de rust & onbezorgdheid echt ga missen. Maar ik mis ook mijn familie en vrienden/vriendinnen en als ik eraan denk dat ik die weer allemaal ga zien, word ik daar helemaal blij van!
Donderdag was in de ochtend typen weer mijn taak en in de middag hebben we altijd speeluurtjes met de kinderen. Ik had bedacht om te “picknicken”. We hadden limonade en koekjes gehaald en de kinderen waren dolblij. Op een gegeven moment zat ik op de grond en had ik 4 kinderen aan me hangen, op me schoot en nek zitten en dat blijft toch een heerlijk gevoel. Ik ga ze missen!
Vandaag hadden we in de ochtend een gezondheidsprogramma wat gestart werd en waar een demonstratie van was. Toen we aankwamen gingen we dansen met de kinderen en stonden wij muzungu’s in een cirkel met allemaal zwarte kindjes om ons heen. Toen we het warm hadden, gingen we langs de kant staan en naar de talenten van Uganda kijken. Er zitten me toch talenten tussen…so you think you can dance zou hier echt top zijn om te doen…of ik ga ze gewoon naar Nederland halen om te dansen
Na de lunch hebben we de koffers naar de Backpackers gebracht en nu zitten we bij Frikandellen, waar we strakjes met zijn 25-en gaan eten….heerlijk, want ik heb de bbq hier al een keer gehad…ik zit nu ook watertandend de weblog te schrijven ;-).
Voor hier is dit de laatste weblog! Maar in Nederland komt er zeker nog eentje aan, dus see you muzungu’ssss en voor een aantal tot zondagggg!!! Ik heb er zooo’nnn zin in!!! Dikke kussss