Hoi,
ik kijk regelmatig thuis ook naar Japanse films en series (wel ondertiteld natuurlijk…).
Het hoeft niet een bepaald genre te zijn, wat films betreft vind ik films die zich in het moderne Japan afspelen net zo leuk als bijvoorbeeld samuraifilms.
Zeg maar van Departurestot Zatoichien van alles ertussenin. En natuurlijk ook de ‘getekende’ films, bijvoorbeeld van studio Ghibli.
Ook de series, de zogenaamde Jdoramas, kan ik erg waarderen. Tiger and Dragon (niet te verwarren met Chrouching Tiger, Hidden Dragon) vind ik erg leuk. Ook omdat het zich in Asakusa afspeelt. Dat vind ik een van de leukere stadsdelen van Tokyo.
Maar ook series als Jinvind ik leuk. Momenteel ben ik bezig met een soort bankiersdrama (ja, ze bestaan blijkbaar), tot nu toe vind ik hem goed.
Op dit moment speelt in Japan de serie Kyoto Five Star Tourist, waarbij allerlei (soms vage) tempels en schrijnen voorbij komen. Dus ook nog eens goed om ideeën op te doen
Kijken jullie ook Japanse tv en films? En zo ja, welke?
Een lange tijd geleden wel. Het begon met series als Dragonball Z en Pokemon op de Nederlandse televisie en vervolgens ging dat langzaam over in anime series zoals Full Metal Alchemist en Bleach. Hier ben ik uiteindelijk ook weer langzaam vanaf geraakt. Aan de ene kant omdat veel series maar door blijven gaan en erg veel tijd van je vragen, maar ik werd vooral de vele ongemakkelijke boob & panty shots erg beu die in redelijk wat anime voor komt. Dat is ook meteen iets van de Japanse cultuur dat ik niet geheel kan begrijpen.
Tegenwoordig hou ik het liever op anime films of de betere anime mini-serie. Veel korter en daardoor vaak ook geconcentreerd. Denk Akira, Ghost in a Shell, en Spirited Away om een paar klassiekers te noemen, maar nu met bijv. Netflix zijn er ook voor Netflix gecreëerde content zoals Knights of Sidonia.
Wat films betreft daar heb ik er recentelijk niet veel van gezien. Vroeger wel. Zatoichi inderdaad, Battle Royale, The Ring. Ik moet echter nog steeds Seven Samurai kijken die ik al jaren in mijn kast heb staan. Ik weet eigenlijk niet waarom ik hem nog niet heb gekeken. Waarschijnlijk iets te maken met dat ik in een bepaalde mood moet zijn om een bepaalde film of serie aan te zetten.
In de laatste jaren heb ik eigenlijk meer Chinese en Koreaanse films gekeken.
Ben al jaren een filmfanaat met (vast niet heel verrassend) een bovengemiddelde interesse in Aziatische cinema, maar de laatste paar jaar is daar toch een beetje de klad in gekomen. Sinds een kleine 2 jaar kijk ik echter wel veel anime-series, eerst begonnen met wat bekende series, nu volg ik echter ook de nieuwste series (al loop ik door m’n vakantie nu wel een paar weken achter…).
Maar terug naar de films, wat ik hebgezien varieert van klassiekers Kurosawa (vooral Ikiru behoort wat mij betreft tot de beste films ooit gemaakt) en Ozu (Tokyo Monogatari) tot wat recentere films zoals Tokyo Sonata en inderdaad ook het geweldige Departures. Daarbij met name ook diverse films van Kitano Takeshi (met Hana-bi en Dolls als toppers), de man is toch een fenomeen. Andere toppers zijn wat mij betreft Battle Royale (jammer van het rampzalige vervolg) en de eerste twee delen van Takashi Miike’s Dead or Alive-trilogie.
Daarnaast uiteraard animatiefilms, waarbij Studio Ghibli toch de boventoon voert. Miyazaki’s Spirited Away en My Neighbor Totoro zijn daarbij mijn favorieten, en Grave of the Fireflies blijft toch een van de meest hartverscheurende films ooit. Maar er is meer dan alleen Ghibli, Akira en Ghost in the Shell zijn uiteraard bekende klassiekers, en ook bijvoorbeeld Jin-Roh: The Wolf Brigade of 5 Centimeters per Second zijn prachtige staaltjes animatie. Een geval apart is Redline, een geheel handgetekend megaproject van 7 jaar, matig verhaal maar visueel van eenzame klasse. En uiteraard kan je niet om de diverse Neon Genesis Evangelion-films heen, al zie ik die toch vooral als een verlengstuk danwel herinterpretatie van de oorspronkelijke (en tegen het einde door geldgebrek geplaagde) serie.
Voor een overzicht van anime-films en -series die ik gezien heb, zie MyAnimeList. Daarnaast hou ik alles wat ik kijk bij via WhatIwatch, daar kan je echter niet op land filteren.
Toevallig ben ik nu bezig met Fullmetal Alchemist Broterhood Akira en Ghost in the Shell heb ik ook gezien en vond ik goed.
Ken je de series Mushishi en Natsume Yuujinchuo? Die zijn rustiger van opzet en gaan over bovennatuurlijke dingen. Ik kon ze erg waarderen. :chin:
Sander, ik zie bekende titels in jouw lijst voorbij komen :), leuk. Als je Cowboy Bebop leuk vond, moet je ook eens naar Samurai Champloo kijken. Heel andere tijd, heel andere muziek, maar van dezelfde makers.
We hebben Grave of the Fireflies al twee jaar nog in cellofaan op de plank staan. We weten dat het geen vrolijke film gaat zijn, en eigenlijk zijn we nog nooit in de stemming geweest om hem te kijken. Hij blijft vooralsnog op de ‘moet nog kijken’ lijst staan.
Natsume Yuujinchuo is misschien niet helemaal mijn ding, maar Mushishi klinkt wel interessant.
Ik vergat trouwens Rurouni Kenshin nog, en dan met name de films die net even iets grauwer zijn. Ze staan ook wel bekend onder Samurai X.
Overigens van de week ‘Memories’ zitten kijken op Netflix. Een anime film die bestaat uit 3 aparte verhaallijnen. Hij is ondertussen zo’n 25 jaar oud maar de animaties, door 3 verschillende artiesten geanimeerd, was erg indrukwekkend. Leuke verschillende verhalen ook.
Hoe zit het met Japanse televisie trouwens? Denk aan de vele absurde gameshows bijv. In NL hadden we natuurlijk Takeshi’s Castle even op de TV, maar ik heb ook wel eens hilarische filmpjes voorbij zien komen van bewegende muren met iedere keer een gat met een andere vorm die de deelnemers dan zelf aan moeten nemen om er door heen te komen. Maar ook de nogal schokkende humor zoals toilet huisjes die ineens uit-één vallen en de mensen aan de buitenwereld bloot stellen terwijl ze hun behoefde doen. Dit is iets wat ik facinerend vind aan Japan. Een volk die in het eerste opzicht heel erg timide en formeel lijkt maar dan in staat is om toch dit soort extreme grappen uit te halen. Zo’n enorm contrast gewoon.
Ik kan me ook nog filmpjes herinneren van Hard Gay, hilarisch schokkend. =D
Van Mushishi nog alleen de eerste aflevering gezien, die smaakte zeker naar meer maar het is er domweg nog niet van gekomen. Natsume Yuujinchuo is daarentegen nieuw voor mij, als m’n kijkachterstand weer een beetje weggewerkt is zal ik eens kijken. Samurai Champloo was overigens ook een titel die ik al wel van plan was ooit te kijken. Maar met momenteel 14 series op m’n kijklijst (en inmiddels 5 weken achterstand…) kan dat nog wel even duren :biggrin:
Hoewel ik inmiddels al wel redelijk wat gezien heb merk ik dat ik nog steeds “zoekende” ben naar specifieke voorkeuren. Favorieten komen dan ook echt uit zeer uiteenlopende genres en stijlen, en zeker nu ik ook veel actuele series volg zijn het vaak juist series waarvan je vooraf niet zoveel verwacht die erbovenuit steken. Ter voorbeeld, afgelopen herfstseizoen was Shingeki no Bahamut: Genesis een van de absolute toppers, een fantasy-serie gebaseerd op een kaartspel. Een andere topper van vorige jaar was Ping Pong the Animation, terwijl ik toch absoluut geen interesse in tafeltennis heb en de serie het ook niet van z’n fraaie stijl moest hebben. En “slice of life” leek me altijd een vreselijk genre, maar Barakamon was ook een van de leukste series van afgelopen jaar en ook Silver Spoon was geweldig. Typische shonen-series als One Piece (als manga geniaal) of Dragonball Z vind ik helemaal niks, maar Attack on Titan was als anime dan misschien juist nog wel beter dan de manga.
Van de TV shows weet ik niet zo veel. Op reis zie ik ze wel op tv langskomen, vaak met panel van ondeskundigen. De BJers.
Van Kenshin bestaan ook (inmiddels) drie live action films, ken je die ook al? De eerste daarvan vond ik de beste.
Grappig dat er van Pingpong ook een serie is. Er is ook een film van, die kende ik wel al.
Silver Spoon de anime heb ik ook gezien. De live action film kan ik je niet aanbevelen, die rost met een bloedgang het eerste schooljaar in zo’n twee uur er doorheen. Veel dingen worden daarom niet of nauwelijks behandeld (zoals de angst voor paarden en van de hoofdpersoon in het begin).
Ik hou ook wel van de mini-documentaires van Begin Japanology/Japanology Plus met Peter Barakan. De meest recente ging over de Seikan spoorwegtunnel tussen Honshu en Hokkaido.
Over aparte onderwerpen voor anime/manga gesproken. Wat dacht je van een anime over Karuta?
De op de gelijknamige manga gebaseerde anime Chihayafuru gaat hier over. Een meisje dat karuta in wedstrijdverband speelt en de beste van Japan wil worden.
Misschien wel een beetje een shojo, maar wel boeiend (in ieder geval voor mij ) Er komen ook twee liveaction films aan binnen een half jaar.
Laatst heb ik ook de film van Psychopass eindelijk gezien. Een aanrader voor als je deze wilt gaan zien is om een versie te zoeken waar ook de engelsgesproken stukken worden ondertiteld.
In een goedbedoelde poging spreken in de film de buitenlandse rebellen Engels. Helaas is dit ingesproken door Japanse acteurs, waardoor het een bijzonder vermoeiende luisteroefening wordt…
Tot mijn grote vreugde kwam ik dit weekend op Netflix een nieuwe serie van Shinya Shokudo (Midnight diner) tegen.
Elke aflevering is een op zichzelf staand verhaal over één of meerdere bezoekers van een klein restaurant in Shinjuku.
Het is een Netflix Original, maar ik beschouw het als het vierde seizoen, want het zijn allemaal nieuwe verhalen. Dus mocht je het een leuke serie vinden, er zijn nog drie seizoenen en een film van.
