Hoi WizardOfOss,
Hele fijne vakantie!!! :vak01:
Gevreten vooral :eten:
(maar uiteraard wel met stokjes, alleen hebben daar geen emoticon voor)
Na aankomst en alle plichtplegingen op het vliegveld dus naar Kyoto, die eerste dag eigenlijk niet verder gekomen dan het station en omgeving. Eerst een kom ramen naar binnen geslurpt, en wellicht was dat toch al meteen een wat zware start na zo’n vermoeiende reis. In het station de enorme Lego-replica opgezocht, er waren nog wat optredens, en in het E-ki Museum in het station was een expositie van uitermate kleurrijke foto’s van geisha’s. 's Avonds nog lekker dashi ochazuke gegeten, dat zou wellicht 's middags ook al een beter idee zijn geweest.
Zaterdag naar het manga museum, en daar ondanks slechts 4 Nederlandstalige en enkele tientallen Engels- en Duitstalige manga me toch enkele uren vermaakt. Snelle lunch bij Sukiya, daarna door naar het Kaleidoscope Museum. Nooit verwacht dat daar een museum(pje) van zou zijn, en het was zowaar nog leuk ook. Vervolgens via de Nishiki markt richting Gion gelopen, na (weer) een snelle hap door naar Kodai-ji, een tempel met tuin die tot laat open is, en ik had in het manga-museum gezien dat er nu een expositie was van twee mangaka/illustratoren met een nogal “interessante” stijl. De avond beëindigd met okonomiyaki ergens in Pontocho. Enige nadeel: even niet op de tijd van de laatste metro gelet. Uiteraard had ik dan ook een taxi kunnen nemen, maar ik ben soms een krent en ben dus gewoon gaan lopen. Ruim 4 km bleek na afloop. En het ergste: daardoor was ik ook te laat om nog van de onsen in het hotel gebruikt te kunnen maken.
Zondag verkassen naar Fukui, en na m’n bagage bij het hotel gedropt te hebben meteen door naar Tojinbo. Een spectaculair stukje rotskust, al is de weg er naar toe met alle souvenirwinkels en restaurants volgens mij langer dan het stuk kustlijn waar het om draait. Wel lekker kani-ikura-don gegeten, krab en zalmeitjes op rijst. Ook nog een rondvaart gedaan langs de kust, en verder flink wat gelopen en geklauterd en daarbij ook aardig verbrand (ik had nota bene zonnebrand bij me!). Terug in Mikuniminato niet direct de trein gepakt, maar eerst nog even de onsen met uitzicht op zee geprobeerd, en lekker hiyashi chuuka gegegeten. Vervolgens door naar Awara Onsen, waar een matsuri zou zijn maar waar de tourist info in Fukui niks van wist. Gelukkig had ik dan toch betere informatie, want het was er wel degelijk. Maar heel spectaculair was het niet, twee praalwagens en eentje voor de muziek. En verder vooral veel eetstandjes, maar weinig bijzonders. Dus niet te laat weer terug naar Fukui, daar nog even staand een kom nishin soba naar binnen geslurpt.
Maandag een tamelijk brakke dag, het was zondag erg warm geweest (29 graden en zonnig), nu was het vooral erg drukkend. En dat breekt me dan toch op. Eerst nog wat sightseeing in Fukui, maar veel valt daar niet te zien, de voornaamste trekpleisters liggen ver buiten de stad (Fukui noemt zichzelf Dinosaur Kingdom, maar de opgravingen en het museum waar het om draait zijn een reis van 2 uur…). Bij het station gaven alle schoolbands uit de regio een optreden. Er zijn nog wat restanten van een kasteel, maar daar zijn nu wat aartslelijks overheidsgebouwen neergeplempt. Er is nog de Yokokan landschapstuin, niet onaardig maar ik heb weleens mooier gezien. Wel deelgenomen (en mezelf belachelijk gemaakt) aan een theeceremonie. Voor een ietwat late lunch dan maar naar de enige echte toeristische attractie van de stad: Yorropa-ken. Een restaurant wat al sinds 2013 sauce katsudon serveert. En dat zo goed doet dat er zelfs op een maandagmiddag om 14u in een verder uitgestorven wijk een rij van 25 mensen buiten staat te wachten. Het was het wachten waard. Vervolgens de trein naar Takaoka genomen, ging wat lastig want ik wou een reservering voor een route die volgens de medewerker niet met de JRP zou kunnen. Volgens mij (en volgens de tekst op de JRP) wel. En volgens de mensen op de betreffende stations ook, en anders had ik wel die paar honderd yen betaald voor dik een half uur tijdswinst. Eenmaal in Takaoka meteen weer aan de bak, want Mikurumayama Matsuri. Het voor-festival dan, waarbij enkele praalwagens nu mooi verlicht opgesteld stonden. En ook het museum open (en gratis) bleek. De meeste yatai waren echter nog niet bemand. En dan op zoek naar een restaurant, wat voor zo’n toch vrij behoorlijke stad niet meeveel, Bijna alles was al vroeg gesloten. Wel even door een uitgangsbuurt gedwaald, maar voor eten zat je daar verkeerd, een “massage” zou echter zo geregeld zijn (ik heb ze nog niet eerder zo opdringerig meegemaakt). Uiteindelijk bij een Chinees beland voor sara udon en gyoza.
Dat eten in Takaoka een lastige kwestie was bleek ook vanochtend weer: ik had een briefje gekregen dat het ontbijtbuffet tot 9.30u was, dit bleek echter een foutje: 9.00u moest het zijn. Dus om 9.05u heb je dan vette pech. Dan maar even naar een koffietentje bij het station? Vergeet het maar, er zit er maar eentje en die sluit om 9.30u alweer om pas 's middags weer open te gaan. Dus maar een paar broodjes bij een bakkertje gehaald en een flesje koude koffie bij de 7-Eleven. Vervolgens weer matsuri-tijd, nu het echte werk. Rond het middaguur verzamelen alle praalwagens zich op een groot kruispunt, waar het uiteraard knap druk was en ik ook niet goed wist wat nu een goed plekje zou zijn. Best aardig gegokt. En wel opmerkelijk: om ruimte te maken voor de hoge praalwagens wordt zelfs over een behoorlijke afstand even de bovenleiding van de trams verwijderd, en daarna met man en macht weer opnieuw gespannen. Ik dacht vervolgens even naar de grote bronzen Buddha te lopen, alleen was dit weer een geval van bordjes die je wel de goede richting op sturen, maar niet tot het einde aan toe. Waardoor ik flink te ver was doorgelopen. Nou ja, dan maar via het kasteel-park (wederom zonder kasteel) naar het Fujiko F. Fujio museum doorgelopen, de bedenker van Doraemon. Niet dat ik daar überhaupt bekend mee ben, maar ik hou nu eenmaal van musea over mangaka die ik niet of nauwelijks ken. Op de terugweg alsnog bij de Buddha uitgekomen, best indrukwekkend met een hoogte van dik 15 meter, maar het ding staat echt wat verloren midden in een wijkje. Lunch: de traditie blijft overeind, want m’n eerste keuze bleek niet meer beschikbaar. Dan maar iets anders besteld. Helaas, ook op, en mijn keuzes 3, 4 en 5 ook. Dan maar iets geheel anders: ebi-don, gefrituurde garnaal op rijst. En dan weer verder met het festival, gedurende nog enkele uren dwalen de praalwagens door de halve stad, en na afloop is het ook best een geinig gezicht om te zien hoe zo’n ding helemaal gedemonteerd wordt. Aangezien ik toch in de buurt was nog snel even langs de nu verlichte Buddha, en daarbij een geweldig speelgoed/modelbouw/prullariawinkeltje tegengekomen die volgens mij ergens in de jaren '80 voor het laatst bevoorraadt was. En de avond beëindigd met een kom kuro (black) ramen. De enige moeilijkheid bij deze maaltijd was dat ik er een kwartier voor in de rij moest staan.
Net nog wel even iets zitten schuiven: toch het hotel in Tonami geannuleerd en in plaats daarvan een extra nacht in Takaoka. Het zal niet veel aan m’n route en dagplanning veranderen, maar is logistiek wat handiger en bespaart me 50 euro. Morgen dus wel gewoon voor een enkel nachtje verkassen naar Fukumitsu.
Ahum, vertel eens. Hentai ofzo :bang:
Zat van de week kansloos te zappen en zag ineens een serie op Vice over Faberyayo en Steven in Tokio. Er kwam onder meer een theeceremonie langs. Dat zag eruit als serieuze ‘shit’. Blijkbaar loopt deze serie al sinds oktober 2017, wist ik (helaas) niet.
Hoe gaat het verder? Ben je al helemaal verveeld van de matsuri en onsen ![]()
Alles prima hier hoor, zit nu op Oshima. Het is alleen weer zo’n reis waarbij ik zo’n beetje elke avond meer dood dan levend op m’n hotelkamer arriveer. Nou ja, gelukkig mag ik volgende week weer naar kantoor om uit te rusten…
Een inhoudelijke reactie zal vrees ik toch even moeten wachten tot ik weer thuis ben.
…en ik ben ook weer thuis. Maar na twee korte nachten en nu een lange reisdag zit ik er wel aardig doorheen. En morgen gewoon weer naar kantoor. Ik denk dat ik zo maar eens m’n bed ga opzoeken…
Dus dit is de inhoudelijke reactie :teeth:
Welkom terug man! Ik was na m’n laatste reis bij wijze van experiment ook meteen de dag erna aan de bak gegaan. Dat heb ik nooit eerder na een lange trip gedaan en het is uiteindelijk niet echt bevallen… Hopelijk kan je het tegendeel bewijzen, een rustige dag gewenst!
Tsss, is het weer niet inhoudelijk genoeg?
Ik moet zeggen dat het me vandaag is meegevallen, wel direct weer een stel frustrerende klusjes die op me lagen te achten, maar niet heel veel last van vermoeidheid. Maar als het had gekund zou ook inderdaad ook liever een dagje extra gehad hebben. Al was het maar omdat de laatste twee nachten in Japan ook erg kort waren. Maar ik heb in het vliegtuig ook wel een aantal uur goed geslapen, dat helpt wellicht ook wel weer.
Joh, wat denk je wel niet van me? :biggrin:
Hentai zou ik het zeker niet willen noemen, maar enig (overwegend vrouwelijk) naakt kwam er wel in voor. Echter dan wel vermengd met wat mechanische componenten mythische wezens. Het betrof de expositie “Bateira” van Katsuya Terada en Baron Yoshimoto, Google ze maar eens.
Zo ontzettend serieus ging het er niet eens aan toe, er werd ondertussen sowieso behoorlijk wat afgekwekt. Maar het lastige was dat ik als eerste steeds aan de beurt was, en bij gebrek aan Engelstalige uitleg niet altijd begreep wat nu precies de bedoeling was. Het was toch wel makkelijk geweest als er nog iemand links van me had gezeten die het mooi allemaal voor had kunnen doen. Maar hé, ze hebben me niet tot seppuku gedwongen, dus het zal allemaal wel zijn meegevallen…
Maar goed, terug naar de reis. Nog zo’n 20 dagen te beschrijven. Dat gaat hem vanavond niet worden. Maar als algemene indruk: dit was toch wederom een zeer geslaagde reis, waarbij ik de tijd toch wel redelijk maximaal benut heb. Her en der ook wel een paar tegenvallertjes (waar ik later nog wel op terugkom), maar dat mocht de pret niet drukken. Qua weer was het wel een beetje alles of niets, de meeste dagen was het zonnig en meestal bloedheet, een paar dagen zijn behoorlijk verregend maar heb ik desondanks toch nog aardig weten te benutten.
Toch merkte ik wel dat ik veel meer dan bij eerdere reizen van de bekende toeristenplaatsen ben afgeweken. Dat merkte je goed aan de tourist info’s waar zelden fatsoenlijk Engels werd gesproken, niet al te frequent of anderszins onpraktisch OV, maar bijvoorbeeld ook aan een beperkt restaurant-aanbod wat vaak ook al erg vroeg sloot. En vooral op Oshima heb ik dan ook wel gemerkt dat ik toch wel enigszins aan de grenzen van mijn mogelijkheden zat. Niet dat het echt problemen heeft opgeleverd, maar lastig was het soms wel. Daar staat dan weer tegenover dat z’n beetje elk hotel met een onsen toch wel echt heerlijk was. En van de 4 nachten zonder onsen heb ik het dan nog één keer met een bezoek aan een sento kunnen compenseren.
Maar goed, andere keer weer meer, want m’n ogen beginnen nu toch echt dicht te vallen…