Interview: Met het hele gezin verhuizen naar Zuid-Afrika
Marije, marijemailt, gaat in januari met haar gezin verhuizen naar Zuid-Afrika. Dit omdat haar man een baan aangeboden heeft gekregen voor 2,5 jaar in Kaapstad. Wat zijn hun plannen in Zuid-Afrika? En is het een droom die uitkomt voor het hele gezin? Wereldwijzer vroeg het haar.
**1. Naar welk land ben je van plan om te gaan emigreren en wanneer zijn deze plannen ontstaan? **
Wij gaan naar Kaapstad, Zuid Afrika emigreren voor 2,5 jaar. Deze plannen zijn ontstaan doordat mijn man uitgezonden wordt naar Kaapstad voor zijn werk.
**2. Wanneer ga je definitief naar Zuid-Afrika emigreren? **
Vanaf januari hopen we daar met het hele gezin te heen te gaan en in de zomer van 2011 komen we weer terug naar Nederland.
**3. Welke formaliteiten heb je en/of moet je nog regelen om in Zuid-Afrika te mogen gaan wonen? **
Jeetje! We moeten bijna alles nog regelen! Op dit moment zijn we bezig met de huisvesting. We hebben een leuk huis op het oog dus dat is nog even afwachten.
Daarnaast heb ik afgelopen week de inschrijfformulieren voor de internationale school voor de kinderen verstuurd. De werkvergunning(en) worden geregeld door de werkgever van mijn man, net zoals de benodigde visa voor het hele gezin.
Wel moeten we nog onze tickets boeken en ons huis in Nederland moet nog verhuurd worden. Zodra dat gebeurt is gaan we snel beginnen met heb inpakken en verschepen van onze spullen. Kortom, we hebben nog een hoop te doen!
Links: Zuid-Afrika gezien vanuit het vliegtuig
Rechts: Zee van Zuid-Afrika
4. Wat is je motivatie om, eventueel met je gezin, naar Zuid-Afrika te verhuizen?
Mijn persoonlijke motivatie is dat het mij vooral een fantastische ervaring lijkt en uiteraard ook voor mijn man en kinderen. Ik weet dat mijn man al heel lang de wens heeft een periode in het buitenland te kunnen werken. Ik was daar altijd heel huiverig voor. Eerlijk gezegd past dit avontuur ook helemaal niet bij mijn karakter. Ik houd echt namelijk erg van vaste patronen en regelmaat en dus helemaal niet van geen controle te hebben. Nu sta ik op een punt in mijn leven dat ik wel een beetje “kortsluiting” kan gebruiken. Waarom altijd maar beren op de weg zien? Ik ben begonnen mezelf aan te leren om de kansen in het leven te zien en niet de beperkingen. Dus denken in oplossingen, in plaats van problemen. Voelt goed, deze omwenteling. Voor mij persoonlijk dus een “leertraject” en voor de rest van het gezin net zo denk ik.
**5. Wat zijn je verwachtingen ten aanzien van het emigreren? **
Ik heb eigenlijk niet zo veel verwachtingen. Ik verwacht dat de kinderen het in het begin behoorlijk moeilijk zullen krijgen, het is aan mij ze goed te begeleiden. Voor mezelf heb ik niet echt een plan uitgestippeld. Ik ga vooral proberen te genieten van de tijd die wij daar hebben.
**6. Wat is de grootste aantrekkingskracht van Zuid-Afrika voor jou? **
De aantrekkingskracht was er eigenlijk helemaal niet. Ik kende het land niet, kon me er geen enkele voorstelling bij maken. Je denkt; zit ik daar straks midden in een of andere woestijn. Naarmate de plannen echt vorm begonnen te krijgen ben ik er uiteraard veel over gaan lezen.
In de afgelopen herfstvakantie zijn mijn man en ik er vijf dagen heen geweest om te kijken hoe we het daar vonden. Daardoor ben ik wel erg enthousiast geworden. Het is er erg westers en helemaal niet primitief. Kaapstad is een prachtige stad! En de geschiedenis van het land trekt mij bijzonder aan.
**7. Hoe denk je dadelijk om te gaan met de cultuurverschillen tussen Nederland en Zuid-Afrika? **
De grootste shock vond ik de veiligheid. Weet niet of het een cultuurverschil is, maar een verschil is het zeker. Doordat de verschillen tussen arm en rijk (en dus tussen zwart en blank) heel groot zijn, bestaat er veel criminaliteit. Niet zo erg als in Johannesburg, maar het is er wel degelijk. In Nederland laten we onze kinderen met gemak vrij op straat spelen, ze lopen zelf door de buurt naar hun vriendjes en vriendinnetjes. Ik heb daar in die vijf dagen dat wij er zijn geweest niet één enkel kind op straat zien spelen, fietsen of skaten. Dat verbaasde mij ontzettend.
Wat ook erg opvallend was dat de (betere) huizen in Kaapstad allemaal een grote muur eromheen hebben waarop een groot bord hangt van het bedrijf dat het huis beveiligd. Kom je binnen bij een bewoner van zo’n huis, dan zie je dat er een groot ijzeren hek zit bij de trap naar boven. Als ze dus 's avonds naar bed gaan, sluiten ze zichzelf op boven. Dat is een groot verschil voor mij. Maar denk ik nog meer voor de kinderen. Ze zijn straks behoorlijk in hun vrijheid beperkt ten opzichte van Nederland.
Moeilijk vind ik ook de omgang met de donkere mensen. Ik ben hier in Nederland gewend aan dat blank en donker op gelijke voet staan. Daar is dat toch anders. De donkere mensen die werken zijn vaak nederig. Dat geeft mij een ongemakkelijk gevoel. Ze werken veelal als schoonmaker, tuinman, chauffeur etc. Een blanke zie je nauwelijks in dat soort beroepen. Ik zou het mooi vinden als ik een bijdrage zou kunnen leveren die verschillen kleiner te maken. Al is het maar voor één persoon.
Links: Uitzicht vanuit de wijk waar Marije en haar gezin gaan wonen
Rechts: Winkelstraatje in Kaapstad
**8. Heb je jezelf al voorbereid op de taalverschillen tussen beide landen? **
In Zuid Afrika worden veel verschillende talen gesproken. Doorgaans zullen we daar Engels praten. Ik ben met de kinderen bezig ze een beetje kennis te laten maken met de Engelse taal. Voor mezelf doe ik daar niet zoveel aan. Ik spreek en schrijf Engels redelijk moeiteloos.
Voor de kinderen zal de taalbarrière wel lastig worden. Toch hoor je ook van veel mensen dat kinderen een nieuwe taal ongelooflijk snel eigen maken. En dan is er nog het ‘Zuid-Afrikaans’. Dat is wel grappig, want als je goed luistert kan je dat gewoon verstaan en als wij langzaam Nederlands praten, kunnen zij ons ook verstaan.
**9. Wat zijn je plannen om de integratie met de plaatselijke bevolking soepel te laten verlopen? **
Volgens mij moet ik voor een soepele integratie met de bevolking daar, doen wat ik nu ook doe. Dus, mensen met respect behandelen. Proberen, waar mogelijk, hun taal te spreken en rekening te houden met hun cultuur en gebruiken. Ik realiseer me dat ik nog veel heb te leren over het land en ik ben me ervan bewust dat ik er, samen met mijn gezin, te gast ben.
**10. Heb je al een huis en baan gevonden in Zuid-Afrika op dit moment? **
Het huis is bijna rond. En wat een gevecht is dat geweest. Het is hartstikke lastig om vanaf een paar foto’s van internet te bepalen of het een huis is wat voldoet aan onze woonwensen. Gelukkig heb ik vanuit daar veel hulp gehad van iemand. Diegene is voor mij huizen, die in aanmerking kwamen, gaan bekijken. Gelukkig hadden we de buurten al bekeken waar we graag wilden wonen.
Wat betreft het werk. Mijn man heeft daar natuurlijk, zoals eerder gezegd een baan. Ikzelf ben interieurontwerpster en heb hier in Nederland mijn eigen bedrijf. Ik weet nog niet of ik dat daar voort kan zetten en of ik dat ook ga doen, mocht het mogelijk zijn. Ik zou het namelijk ook wel mooi vinden om daar iets te doen samen met en/of voor de armere bevolking, maar die ideeën moeten allemaal nog vorm krijgen.
**11. Denk je dat je ooit nog van plan bent om terug te keren naar Nederland? **
Wij gaan zeker terugkeren naar Nederland! Mijn man heeft na die 2,5 jaar in Zuid Afrika een contract dat nog twee jaar doorloopt in Nederland.
=====================================
Meer weten over Zuid-Afrika? Bezoek het Zuid-Afrika Forum op Wereldwijzer.