Geachte lezers
Verwacht van mij niet dat ik iets negatief als positief ga afschilderen in dit forum.
Ik weet dat iedereen bijna half Amerikaans is op dit forum.
Zelf hebben wij,mijn vrouw,dochter en ikzelf deze ambities gekoestert,niemand mocht tegen ons ook maar iets verkeerd zeggen over de USA in het algemeen,spijtig genoeg,door ettelijke tegenslagen hebben wij onze kijk op dit prachtige land herzien.
Het is zeker niet meer “the land of oppertunities”.
Er heen gaan als toerist is totaal wat anders dan er te gaan wonen.
Ik kon daar werk krijgen vanaf de tweede vakantie dat wij er waren,maar de werkgever wilde geen borg staan,en ik kon het vergeten.Had hij dat wél gedaan was ik nu al enkele jaren Amerikaan.
Maar goed,het is nu eenmaal zo,en aan de andere kant was het een geluk wand daar werken en wonen is niet hetzelfde als hier.
Velen op dit forum schilderen het Amerika van de jaren '60 en '70 af,vergeet die maar,de realiteit is veel en veel harder.
De golden years zijn daar al lang voorbij.
De terugslag voor mij kwam toen wij door Kissimmee reden over de US 192.
Op een kruispunt stond een leurder,en wat ik dan zag deed de emmer overlopen.
Hij had een bord rond zijn nek hangen met daarop geschreven,“Vietnam-Vet, some dimes for food please”.Dan stelde ik mezelf de vraag,"als ze hun Vietnam veteranen zo behandelen,hoe of wat houd hen dan tegen ons niet op dezelfde manier te behandelen?
Wie dit niet kan aanvaarden en steeds Amerika afschildert als hét beloofde land zal veel toekomstigen met een droom in een nachtmerrie doen belanden.Dus,dromers,informeer je goed en laat je zeker niets wijs maken.
Als je niet tegen de waarheid kunt,spijtig voor u dan.
Greets
H.