Geldig paspoort en een kopie
En nu wordt het onduidelijk voor me. Moet ik met dit hele spul naar de rechtbank zoals iemand me op de gemeente vertelde. En met m’n paspoort naar een notaris? Vertalingen van sommige dingen late maken. In NL of Rusland. Wie kan mij in heldere taal uitleggen wat de volgende stappen zijn.
Groet,
Caesar
Goed,alles,behalve m’n paspoort,is voorzien van een Apotille, door en beedigd vertaler vertaald, van dat paspoort heb ik een gewaarmerkte copy, en ik verschijn hiemee op de ZAGS in Ramenskoye, waar me wordt verteld dat ik m’n complete echtscheidingsuitspraak bij me moet hebben. Daar geloof ik werkelijk geen barst van. Voor alle zekerheid zou haar baas de boel mee nemen naar Moskou om een en ander na te vragen. Dus haar verhaal rammelt. Wat doe ik fout?
Ik ben ook erg benieuwd naar de reacties hierop. ik heb een en ander op andere forums gelezen. Maar het is me nog niet geheel duidelijk of je nu een echtscheidingsakte of een beschikking van de rechtbank vertaald moet hebben.
Wat je vertaald en voorzien van apostille bij je moet hebben is een verklaring dat je niet gehuwd bent, of gescheiden. Die verklaring moet recent zijn. Mocht je een flitsscheiding gedaan hebben, omgezet in een geregistreerd partnerschap en deze ontbonden hebben dat heb je een probleem. Dit fenomeen kennen ze in RU niet. De beambte die daar in mijn geval over moest oordelen accepteerde dit niet. Na een onderhoud met het hoofd van de afdeling en een telefoontje met de NL ambassade was ook dit probleem opgelost. Wat je ook moet overleggen met apostille en vertaald is een uittreksel uit de GBA. Neem in ieder geval je vriendin mee, want bij ZAGS 4 spreekt niemand engels. Russen zijn overigens meesters in het vragen van aanvullende documenten. Een volledige echtscheidingsakte is wat overdreven lijkt me. Het gaat erom dat je ongehuwd bent. Daar zijn geen details voor nodig.
Die volledige echtscheidingsakte daar loopt het bij mij precies fout. Die willen die trutten op da ZAGZ 4 wel degelijk zien. Helaas, die heb ik in Spanje, waar ik woon, laten liggen. Ook willen ze dat ik met m’n GBA uittreksel naar een notaris ga om hemte laten stempelen dat het correct is. De Apostille zijn ze helemaal niet van onder de indruk. De gewaarmerkte copy van m’n paspoort moet ook naar de notaris. Stempeltje, centjes, en het is goed. Wat een schorum is het hier in dit land. Mijn huwelijk gaat dus voorlopig niet door. Ik ga dus maar weer terug naar Spanje, stuur die akte op,en zalzien of m’n vriendin zonder mij kan trouwen. En dan zo vlug mogelijk naar Spanje. Ook zij is dit corrupte bureaucratische apenland al jaren spuugzat.
Ben je zelf op ZAGS 4 geweest? Samen met je vriendin? Zo ja, en het lukt niet met de mensen beneden, het hoofd zit 1 etage hoger. Een aardig mens dat niet zo’n hoge pet op heeft van haar eigen personeel. Probeer met haar een goed gesprek te hebben over het ‘onmogelijke’. Zaken op afstand regelen raad ik je niet aan. En ja, we leven in verschillende culturen…
Ik ben op de ZAGS geweest met m’n vriendin, nadat we eerst op de ZAGS in Ramenskoye zijn geweest. Daar overigens hetzelfde verhaal. Ook daar vroeg ik of ze niet konden lezen. “We leven in verschillende culturen?” Ik woonde voorheen vier jaar inh Roemenie, van hetzelfde laken een pak. Wat was ik blij om in Frankrijk terecht te komen, en later in Spanje, waar ik nu nog woon. Ik vertrek hier liever vandaag nog dan morgen. Wat een negatieve klootzakken zijn het hier.
Ik heb eigenlijk alleen maar positieve ervaringen in Rusland, dit afgezet tegen alle negatieve verwachtingen. Trouwen ging heel gemakkelijk, terwijl mijn vrouw allemaal beren en wolven op de weg zag. Maar goed, je kunt natuurlijk ook ergens anders trouwen. Spanje bijvoorbeeld. Al ben ik bang dat de bureaucratie daar niet veel onder doet in vergelijk met Rusland.
In Spanje hebben we geinformeerd, maar het probleem is dat het daar tussen de twee en de drie maanden duurt. Het visum van Marina duurt maximaal 3 maanden,dus ook dat kan net aardig mislopen. Dan zou Engeland nog een mogelijkheid zijn. Mijn beste vriend woont daar een gedeelte van het jaar, we hebben gekeken, en het zou daar in 15 dagen geregeld kunnen zijn. Maar nog steeds…geen zekerheden. Wat ik ook kan doen is, op 14 januari alleen naar Spanje gaan, mijn echtscheidingspapieren opsturen, en zij regelt het alleen, en trouwt zonder mij. We zouden toch alleen een feest geven voor mijn vriend en z’n vrouw, en mogelijk mijn kinderen. Dat wilden we in Engeland of in Spanje doen. Weet je Garri, ik laat de moed nooit zakken, maar Marina is op het ogenblik gewoon heel erg moe van het gezeik van haar landgenoten. Zewas bij mij in Spanje, en we waren gewoon,heel ontspannen gelukkig daar. Zonder al die nurkse corrupte bureaucratische Russen om ons heen.
In trouwen zonder dat je echtgenoot erbij is heb ik me nooit verdiept. Dan kan blijkbaar. Het trouwen zelf op ZAGS 4 stelt niet zoveel voor. Je moet er op de dag van het huwelijk heen, even wachten samen met wat lotgenoten, via een luidspreker word je opgeroepen, dan zit je een paar minuten in een kamertje met een ambtenaar die je de huwelijksakte geeft en daarna tekenen beide partners in een groot boek. Hoe dat dan moet als je er niet bij bent weet ik niet. Kun je je papieren in Spanje niet laten scannen door iemand en laten mailen? Met een kopie hebben ze geen problemen denk ik.
Nee, ik heb niemand die dat voor mij kan doen, dat scannen bedoelik. Jammer, want ik heb een uitstekend apparaat thuis staan. Ik heb me gewoon het volgende voorgenomen…geen paniekvoetbal spelen,maar rustig nadenken wat ik kan doen. Ik vind het in ieder geval prettig dat jij meeleeft en meedenkt. Natuurlijk, ik erger me kapot aan de mentaliteit hier, terwijl ik in Roemenie toch een aardige training kreeg. Ik zal maar gewoon blijven schelden tegen die dikkoppen, in m’n eigen dialect. Ik loop dan weinig kans datb iemand me gaat verstaan. Zelfs een Hollander niet, hoewel ik wel Nederlander ben.
Ik denk dat dit de beste keus is. Rustig nadenken en je tijd nemen. In gevecht gaan met het systeem in zinloos. Dat win je nooit. En toch denk ik dat trouwen in Rusland niet ingewikkelder is dan het aanvragen van een dakkapel in Nederland. Succes!
Neen, een blonde vrouw van in de 50. Trap op, dan kom je in een niet te grote gang met een klein zitje, voor dat zitje is haar kamer, kamer links. Geen toestemming vragen aan iemand. Gewoon doen.