Ik ben weer terug in Nederland!

(origineel bericht op be-more.nl)

Ik ben weer terug in Nederland!

Hoi allemaal!

Allereerst wil ik jullie met dit laatste berichtje op mijn weblog bedanken voor het lezen ervan en ook voor het plaatsen van diverse reacties. Dit laatste was echt ontzettend leuk!

Mijn tijd in ZA zit er nu toch echt op! Gelukkig heb ik een aantal souveniertjes, vele mooie foto’s en unieke ervaringen als herinnering. Het was a life time experience! Nu ik dit berichtje plaats, ben ik net weer terug in Nederland, draait de eerste was en zit ik verder tussen alle troep. Terwijl ik deze schrijf, zit ik op het vliegveld van Dubai om 03.00 uur Nederlandse tijd. Over 2,5 vlieg ik naar Amsterdam. Nog 7,5 vlieguren te gaan…

Om het plaatje compleet te maken, vertel ik jullie nog even over mijn laatste dagen. Dinsdagnacht hebben we geslapen in het centrum van Pretoria. We dachten ‘top, kunnen we mooi naar een leuk restaurantje en barretje in de buurt zonder de auto te hoeven gebruiken.’ Viel dat even tegen! We zaten echt in een ‘zwarte’ wijk. We waren dan ook een bezienswaardigheid. Vroegen we op naar waar we lekker en gezellig konden eten, zeiden ze 'daar verderop zit een KFC. Alsof we daar naar op zoek waren, haha. Verschil in beleving moet er zijn. Na tijdje rond te hebben gelopen, maar bij een uber luxe hotel naar binnen gestapt, in onze korte broek en hemdje. We konden daar wel eten. Lekker underdressed dus. Maar volgens mij waren ze al lang blij dat er klanten kwamen, want er was geen hond. Bij het hostel was een barretje. Zuipen dat de mannen daar konden. We hadden in ieder geval voldoende aanspraak. Ook met hoog gehalte ‘korreltje zout’.

Woensdag werd een culturele dag. Eerst naar het Freedom Park en voortrekkersmonument/-museum in Pretoria en daarna naar het apartheidsmuseum in Johannesburg. Daar was een tijdelijke tentoonstelling aan Mandela gewijd. Alle drie de bezienswaardigheden waren interessant en de moeite waard. Vooral het apartheidsmuseum. Aan het eind van de dag was ik alleen wel echt murw van alle informatie. Geluncht hebben we bij de Wimpie, een populaire keten vergelijkbaar met de MC, Burger King ed, alleen ietsiepietsie chiquer. Je wordt er bediend! Geslapen hebben we bij bij een hostel in het Township Soweto in Johannesburg. Daar een maaltijd samengesteld met onze laatste ingrediënten om zelf te koken. En natuurlijk kan er geen dag voorbij gaan om een spelletje skipbo of regenwormen te spelen, zo leuk! En een lekkere Savanna Dry of Amarula gaat er ook altijd wel in! Oh ja, ook nog een pootje en nekje van een kip geproefd. Ze eten hier alle onderdelen en ingewanden van de kip behalve de darmen geloof ik. Was prima te eten.

Donderdag een 4 uur durende fietstocht door een aantal wijken van Soweto gemaakt. Echt een super toeristisch gebeuren, maar zeker wel de moeite waard. En ook heerlijk om dit per fiets te doen en niet in de bus. De gids was leuk (zij woont en is geboren in Soweto), de informatie interessant en het weer mooi. De lunch was ook bijzonder interessant. Een dikke plak uiteinde van een wit brood, deels uitgehold met daarop patat, ketchup, een ei, kaas en vleeswaren. Erg lekker! Daarentegen was het straatbeeld in sommige wijken schrijnend. Overal afval op straat, huisjes van golfplaten, nauwelijks sanitaire voorzieningen. Zo kan het leven er dus ook uitzien. Toch zie je overal blije mensen, althans zo oogt het. Al vermoed ik wel dat er onder de mannen enorm veel alcohol wordt gedronken. Bij het hostel hebben Leontien en ik wat kleding en schoenen achter gelaten voor het goede doel. Rond drie uur naar onze laatste hostel en twee overnachtingen van onze reis gereden. Deze in Johannesburg. Daar de middag socializend via de app en FaceTime doorgebracht. Nog een beetje lezen, heerlijk. 's Avonds wilden we de eerste aflevering van Wie is de Mol terugkijken, maar het noterend was zoooooo traag dat we die poging maar hebben gestaakt. Dus opnieuw aan de spelletjes.

Vrijdag een bezoek gebracht aan een souvenirhal, welke volgens onze Reisgidsen erg leuk zou zijn. Zoals wel vaker zijn ze hierin iets enthousiaster dan hoe wij de attracties vinden -:(. Na 10 minuten was ik het al bijna zat. Niet de souvenirtjes, wel de verkopers. Echt vreselijk opdringend. Kwam opeens een vrouw helemaal pist achter me aan. Boos dat ik haar shop had overgeslagen. Pardon, ik beslis toch lekker zelf waar ik wel en niet naar binnen ga? Wow! Daarna doorgereden naar de shoppingmall Eastgate. Echt overweldigend, zo groot! We zagen op een gegeven moment door de bomen het bos niet meer. Nog wel twee korte broeken, een rokje en een super mooie leen blauwe schoudertas gekocht. Daarna voor een lunch terug naar het hostel. De zon was weer doorgebroken, dus daar moesten we natuurlijk nog even van profiteren. Aan het einde van de dag lekker gedoucht en al een flinke slag geslagen in het inpakken van mijn tas voor de terugweg. Daarna naar de Top of Afrika, wat een uitzichtpunt op de 50e verdieping van een gebouw bleek te zijn. Johannesburg dus ook nog even vanaf boven gekeken. Daarna door voor een ‘afscheidsetentje’ in de wijk Melville, volgens de Planet één van de meest aantrekkelijke straten om als toerist iets te eten en wat te drinken. Mmm, uiteindelijk gelukkig wel een leuk restaurantje gevonden en lekker gegeten.

En toen was het alweer zaterdag 12 januari. De dag van vertrek! We hebben in alle rust nog wat geshopt en sightseeing Johannesburg vanuit de auto gedaan. Zo ook het bezoeken van de straat in Johannesburg waar mijn zus een flink aantal jaren geleden een aantal maanden heeft gewoond. Bijzonder én vreemd! Rond 16.00 uur naar het vliegveld vertrokken om daar allereerst onze auto in te leveren. Nu zonder lekke band en overige lakschade gelukkig. En wat was het een genot om met een auto een land te verkennen, zeker voor herhaling vatbaar! Zo, dat was het dan…! Met een lach en een traan ben ik in het vliegtuig gestapt. Ik had ontzettend veel zin om weer naar Nederland te gaan. En waar ik hem niet zag aankomen, voelde ik ook de behoefte mijn vrije leven in ZA nog even aan te houden.

Maar zoals de uitspraak zegt ‘afscheid nemen is de geboorte van een mooie herinnering!’

Liefs, Yvette

(origineel bericht op be-more.nl)